Zaterdagvaren op Lauwersmeer

Vandaag een verzoeknummer van enkele leden van de zeesectie om toch het Lauwersmeer op te gaan. De kou trotserend togen we naar Lauwersoog. Bij vertrek hebben we nog een 15 knopen gemeten, maar eenmaal op het water nam de wind snel toe. Nog voor we het Nieuw Robbengat uit waren bleek een van de deelnemers zijn dag niet te hebben. We hebben het vaarplan aangepast en koersgezet naar de Hoek van de Bant. Na een korte pauze keerden we met een 6Bf in de rug weer terug naar rustiger water. Lekker om weer eens op golvend water te varen. Een eerste voornemen voor 2012 is reeds gedaan.

KVW zaterdagvaren

Bedum – Vandaag stond er weer een rondje zaterdag varen op het programma. Een trainingsrondje om de conditie in de winter een beetje op peil te houden.

Het was een stille ochtend. Om 10.00 uur stond ik alleen in de loods, schuilend voor een hagelbui. Snel even bij de watermeter de stand opgenomen, omgekleed en een verenigingsboot uit de kast getrokken: een NorthShore Bucaneer waarbij de aanduiding Polar door de blauwe verf nog leesbaar is.

Windfinder had als voorspelling afgegeven voor het Lauwersmeer dat de zon zou schijnen tussen 10.00 en 13.00 uur en dat er een W 5Bf zou staan, neigend naar 6. Om ook een leuk stukje te kunnen pakken besloot ik met de wind mee te varen naar Bedum, zeg 6 km westelijk en dan 4 km zuid. Met een lekkere rugwind en een prachtige zon toog ik naar Bedum. Vanaf Onderdendam heb ik mijn pet maar opgezet, om de zon van boven af te schermen. De reflectie van de zon op het water maakte echter dat ik niet veel kon zien wat me als vanzelf in een cadans bracht die ik ook een keer bij Eenrum heb ervaren. Als je niet al teveel nadenkt over het verstrijken van de tijd en goed kijkt naar de voortgang door de bomenrij langs de weg (langs het water) in de gaten te houden, dan blijft de spirit er wel in. De kerk van Bedum ligt aan het eind van de vaart onverbiddelijk ver weg. Als je twee momentopnamen zou maken aan het begin en het eind van het traject, dan zie je wellicht een verschil in grootte, maar een stimulans voor het varen is het niet.

In Bedum had ik contact met een fietser, die de moed er wel van in zag om bij deze temperatuur het water op te gaan. Wat menig niet-kanovaarder niet weet is dat je in een mum van tijd het lekker warm hebt op het water. Warmer dan op de fiets of al wandelend door het Groninger land, zoals ik op de terugweg een groep wandelaars zag, stevig ingepakt, handschoenen aan, muts op en sjaal om, stevig doorstappend tegen de wind in.

De grap is dat de terugweg vanaf Onderdendam dus veel tegenwind gaf, maar dat ik voor de terugweg als geheel minder tijd nodig had dan voor de heenweg. Ik heb dan ook stevig doorgepeddeld om ondanks de wat kortere afstand, toch wat aan conditiebehoud te kunnen doen. En het ging vandaag ook lekker, zeker het laatste stuk.

Wellicht een volgende keer maar weer eens met een groepje wat afspreken, varend over het Lauwersmeer. De opkomst bij de zaterdagvaren doet met dit soort weer in elk geval niet vermoeden dat het om een verenigingsactiviteit gaat.

Winsum kanodorp bij uitstek

Winsum - soms denk ik wel eens dat ik buiten het seizoen meer kilometers maak in mijn kajak dan dat ik feitelijk op zee vaar. En mijn logboek zou dat zomaar eens kunnen bevestigen. Binnendijks, wekelijks, 20-25 km is toch weer wat anders dan wekelijks (12 keer) een avond struinen over het Groninger wad met af en toe een dagtocht. De afgelopen weken mocht ik tijd hebben en nemen voor een rondje Baflo (2 keer), Verhildersum, Ezinge en vandaag naar Roode haan v.v. Was het de afgelopen weken vooral rustig en mooi weer vandaag was het behoorlijk onstuimig (zeker een windkracht 6 met stoten die de 7 wel gehaald hebben). Het voordeel van binnendijks varen is dan dat je de wind niet de hele tijd maar steeds tot de volgende bocht vanuit een bepaalde richting hebt. Wat dat betreft, is Winsum een mooi startpunt voor heel wat tochten. Je kunt ze verlengen tot aan Zoutkamp of combineren, steeds met een stukje wind en door het meanderende water ook regelmatig op adem komen achter een rietkraag. En dan vergeet ik de mogelijkheden richting Bedum en Garnwerd nog maar even. Maar los van de diversiteit aan tochtmogelijkheden, is peddelen op zich een heerlijke activiteit die je in elk gewenst tempo kunt beoefenen. Voor mijn lijf een uitkomst om de druk van het werk te verwerken.  

E-card

Picasa - GroningerMuseum

Beste Harm,

Harm bezocht "Ruud van Empel" in het Groninger Museum en wil jou dit werk laten zien: http://gmcollector.groningermuseum.nl/ecard/d812a6b38f2442e669168064710c0d0a Ruud van Empel in het Groninger Museum Veel plezier ermee! hartelijke groeten, Harm en het Groninger Museum

Groninger Museum - Museumeiland 1, 9711 ME Groningen

Rondje Baffelt

Vandaag de werkweek afgesloten met een rondje in de kajak. Genietend van prachtig nazomerweer in november, hier en daar het water onberoerd, een prachtige zon en al bijna strijklicht. De bladeren zijn grotendeels al gevallen, soms peddel ik door een zompig stuk moeras waar de bladeren zich in het diep/de maar hebben verzameld. De kleuren worden fletser of vallen helemaal weg. De geur van pas geploegd land overheerst, af en toe verstoord door de geur van mest als ik een bedrijf met vee passeer. Een flink stuk van de weth. J. de Vries til naar Mensinge heb ik de zon recht van voren. Het licht weerkaatst fel in het water en bijna als verblind peddel ik door het water. Ik vind juist op dit stuk raar genoeg de kadans die ik al een tijdje zoek. Nu is het lijf vermoeid. Ik heb spierpijn nog niet eerder zo snel voelen opzetten. Dan heb ik de week passend afgesloten.

KVW slottocht - Rondje Brakzand met pauze in de passantenhaven

Brakzand – Het zit ons dit jaar met het weer reuze mee. De avondtochten verliepen allemaal droog en zonnig, de dagtochten vielen of helemaal uit door teveel wind of vonden plaats onder een heerlijk warm zonnetje. Zo ook gisteren. Bij een temperatuur van rond de 15 graden hadden we de hele middag zon op het Groninger wad. Een half uur later dan gepland lagen we voor de haven en twee uur later voeren we al weer binnen in de passantenhaven. Die lag er schitterend bij, strak blauwe lucht, een zwakke wind, strijklicht gefilterd door heel lichte bewolking. Het was best een paar foto's waard geweest, maar mijn camera had ik helaas niet bij de hand.

Een slottocht heeft ook iets definitiefs. En gisteren mocht ik dan ook met wel 10 man het wad op, de laatste geplande tocht van het seizoen, mogelijk ook de laatste stralende dag. Een hoge opkomst, met bijna alle tochtleiders en de huilers van de afgelopen twee jaar. Het niveauverschil merk je dan vooral aan het eind van de dag waarbij het lijf het laat afweten door gebrek aan training of gebrek aan capaciteit om de lichaamseigen vetten om te zetten in arbeid.

Verder een heerlijke  dag om te struinen over het wad; vanaf Lauwersoog oostwaarts tot aan Oort 13, dan een stukje noordelijk tot een boei van waarschijnlijk een uitgezet net en daarna met de wind in de rug naar de Veerhaven. Aldaar een korte pauze om de groep weer bij elkaar te krijgen en de inwendige mens te versterken. Binnen twee uur meerden we af op de trailerhelling. Degene die de boot met droge voeten de lege kade op wist te slepen naast de trailerhelling werd direct verwelkomd met het verzoek de kajak te verplaatsen. De plaatselijke voorschriften moeten nu eenmaal gevolgd worden, hetgeen de uitbater van het restaurant prompt op gederfde inkomsten kwam te staan. De buidel bleef deze keer dicht en we hebben een half uur gepauzeerd op de kade. Heerlijk genietend van de middagzon en het mooie licht.

De terugweg verliep voorspoedig, de verlaging door de zuiden wind was afgenomen, maar Brakzand liep eerder leeg dan ik gewend ben. We hoefden niet te lopen, maar de groep sloeg wel uit elkaar. Een grote groep bij elkaar houden is ook lastig. Ik wil onder deze omstandigheden niet optreden als politie agent, voor ik het weet ben ik mijn groepje kwijt(!), maar het totaal losgeslagen peddelen viel me uiteindelijk wel tegen, ook van degenen die als tochtleider door het leven gaan. Nu heb ik op een bepaald moment wel het commando pinkelen gegeven, zodat een ieder vrijelijk zijn weg kon vinden over het snel leeglopende Brakzand. Dat gaf nog niet direct een vrijbrief om maar meteen door te steken naar de haven, waar een gezamenlijke thuiskomst beter was geweest, zeker als ik van een afstand toe moet zien hoe de groep verspreid voor de ingang van de haven de toegang voor de snelvarende Esonborg belemmert en geen duidelijke signalen geeft dat er ruimte gelaten wordt voor het schip. Vanaf de kant (als klein schip) heb je nu eenmaal beter zicht dan van boven op een groter schip. Dat verschil zou men toch in moeten zien ondertussen.

Awel, geen man over boord, dus we mogen spreken van een genoeglijke dag.

Het parkeren ging goed, via de havenmeester zijn we gewezen op de steigers achter in de haven. Daar konden we veilig voor het parkeerbeleid de auto een dag laten staan op het grasveld voor lang parkeren Schiermonnikoog en via de steiger van o.a. de Dageraad te water gaan.

Met een goed gevoel en gebrand door de zon reden we terug naar de loods. Een deel van de groep stopte nog even bij een van de vele visrestaurants in de haven, een ander deel reed direct naar moeders stamppot. We namen afscheid in de hoop nog zo'n mooie dag te mogen meemaken dit jaar.

Pieterpad afgerond

Maastricht - Afgelopen weekend hebben we onze Pieterpad expeditie afgerond. Ondanks de voorspellingen liepen we zaterdag en zondag met heerlijk wandelweer door het Limburgse land tussen Sittard via Terstraaten en het Ravensbos naar Valkenburg. Zondag de laatste loodjes naar Maastricht, een finale lunch op het OLV plein bij Le Charlemagne en vervolgens door naar de top. Aldaar werden we opgewacht door Norawit met een grote doos chocola van opa. Ter afsluiting hebben we onze oorkonde 'opgehaald' bij Cafe Bergrust op de St Pietersberg. Komend jaar maken we een start met het Rivierenpad van Kleef naar Hoek van Holland.

Zomerse dagen in de herfst

Electra - Rondje Groningen op de fiets bij 25 graden op 2 oktober!! Komende week sneeuw?

Snoek in de tuin

Rundumhause - Buurman vangt snoek in water gelegen achter het huis. Zou de omvang van deze buurtgenoot het dragen van een helm op het water rechtvaardigen? 

KVW - Lauwersoog - Engelsmanplaat - Schier Noord

Schier – Het beloofde een mooie nazomerdag te worden. Een ZZW 3, tegen de 20 graden, een beetje bewolking in de bovenste luchtlagen. Bovendien was het de voorgaande dagen net zulk weer geweest. De zee lag er zo vlak als een spiegel bij. Het was heiig, wat je soms deed denken dat er geen scheidslijn meer te zien was tussen water en lucht aan de horizon. Kortom, een perfecte dag voor een geweldige wadbeleving.

Het begon al met inschepen. Normaliter doen we dat aan het eind van de Pier, maar sinds kort heeft de gemeente de Marne besloten om Lauwersoog Haven tot de echte wereld toe te laten. Voorheen waren er geen beperkingen ten aanzien van het parkeren, maar met de komst van de nieuwe jachthaven en een overvloed aan visrestaurants, willen en moeten de uitbaters het maximum uit het gebied kunnen halen. Het parkeren is nu aan tijd gebonden, maximaal 2 tot 4 uur.

Daar heb ik als dagtochtvarend kanovaarder dus helemaal niets aan. Konden we voorheen nog bij de trailerhelling of de steigers instappen, nu worden we 'gedwongen' ons heil in de blubber te zoeken. Gelukkig was het vertrek bij hoog water en konden we met alleen natte voeten vertrekken. Maar bij terugkomst halverwege het opkomende tij, moesten we toch echt een flink stuk door de modder. Wie het onbepakt al een opgave vindt, moet het maar eens proberen met een beladen kano in een heavy duty uitvoering. Om van het schoonmaken van vaarmateriaal en kleding nog maar niet te spreken.

De tocht ging in alle rust door de Zoutkamperlaag, over rood zeg maar, naar Engelsmanplaat. We hadden flink de stroom mee en door het gunstige weer viel de groep deels uit elkaar. Een van ons mistte de afslag bij de Kuipersplaat, waardoor we na hereniging doorvoeren naar het Rif. Na een pauze van een half uur togen we naar het Noordzee strand van Schiermonnikoog. De zee was hartstikke vlak, er stond geen zuchtje wind. Op het strand was het anders. Er stond een redelijke bries die mij snel deed afkoelen, ondanks de droge kleding. De maaltijden gingen er goed in en er waren druiven uit eigen tuin van Hilde. Aan ons had het Strandhotel dan ook geen klandizie; de enige die een soepje wilde halen is uiteindelijk snel op zijn schreden teruggekeerd toen hij de prijzen van de kleine kaart eenmaal onder ogen had gekregen.

De groep was dit keer groter dan normaal. Het zal de combinatie van het weer, de route en de lengte van de tocht en het moment in het seizoen zijn geweest dat ik aanvankelijk 10 aanmeldingen had. Uiteindelijk zijn we met 9 man gaan varen. En ook dan heb je als tochtleider rekening te houden met de wensen van de mensen. De een wil langer pauzeren op het Rif, de ander wil op tijd thuis zijn voor een diner buitenshuis. Dat betekent ook dat je als tochtleider, soms strak aan de tijden moet houden. De pauze van een uur was in principe genoeg, maar als je weet dat je meer tijd hebt, dan verken je op zo'n eiland iets meer dan alleen het direct aangrenzende strand. Om 15.00 uur pakten we de spullen weer in en strandden om 17.15 uur op de blubber ten oosten van de haven.

Vooral bij thuiskomst blijkt hoe groot de schade is. Het vaarmateriaal moet grondig worden schoongemaakt en het slik is met moeite uit je vaarkleding te verwijderen. Het is wellicht een idee om de gemeente de Marne te vragen of er een ontheffing mogelijk is. Overigens een topdag voor de wadbeleving, maar het parkeerregime maakt het niet direct aantrekkelijk.

KVW - Klusdag

Loods – Twee maal per jaar heeft de KVW een klusdag waarbij het vaste team dat onderhoud pleegt aan het gebouw en het vaarmateriaal, ondersteund wordt door andere leden voor de grotere klussen. Ook dit jaar stonden er weer ruim 10 leden klaar om de handen uit de mouwen te steken. De voordeur werd deels vervangen, een van de bovenramen gesloopt ter vervanging van alle drie de raampartijen, de zolder kreeg een stofbeurt en verder het gewone werk als goten leeg halen, ramen zemen en de vloer een extra grondige beurt geven. Verder heeft Ger een deur afgelakt en hebben we allemaal deelgenomen aan de kano wedstrijd als onderdeel van Winsum Maritiem.

Gelet op het weer, de opkomst en de klussen was het heerlijk relaxte dag. Op de foto de twee Jannen, het deed me op een gegeven moment denken aan de balkonscene van de muppetshow.

KVW 2011

 

Track informatie- test

KVW - Rondje Schiermonnikoog

Rondom Schier – Na drie weken Noorwegen, prachtige natuur en veel autokilometers, heb ik afgelopen zondag een rondje Kromme Raken gevaren. Daar was ook alle tijd voor, want als je trekt met hutten, dan heb je geen caravan / tent om op te ruimen. Ik was er in zekere zin ook aan toe. De laatste dagen betroffen ook vooral reisuren om van Telemark via Oslo en daarna door Denemarken thuis te komen.

Het rondje ging niet in een supertempo, het weer was bewolkt tot nat al bleef dat beperkt tot een enkel buitje. Het was goed om weer even in de boot gezeten te hebben. Nu nog even afwachten wat de response van het lijf zou zijn.

De eerste werkweek eist zijn tol. Dan blijkt pas hoezeer een vakantie, ondanks de vele auto uren, rust brengt. Wat opviel was dat de biologische klok van meet af aan goed stond. Stipt om 6.00 uur ging die af en kon ik (met moeite) de weg naar de uitgang vinden. Maar echt energie op het werk had ik nog niet. Na afgelopen vrijdag, heb ik alle onderwerpen weer even de revue laten passeren en het lijkt er al weer bijna op of ik nooit ben weggeweest.

De uitnodiging voor een rondje Schier viel woensdag in de bus. 55 km peddelen rondom een eiland dat je niet verder zult bekijken dan vanaf een afstand op een enkele kleine pauze na. Ik moest er nog even over nadenken. Bij Sanquin had ik een halve liter bloed achtergelaten en dat eist een met de jaren toenemende tol, sneller agressief in de begindagen, een afgenomen conditie in de eerste week.

Alle seinen stonden echter op groen, mooi warm weer, bewolking, beetje wind en de instemming van het thuisfront. Ik heb het er maar op gewaagd (onder opgave van de mitsen en maren bij de tochtleider).

Ik bleek niet de enige die er weer in moest komen; de organisatie voor een dagtocht ging niet voor alle leden in de groep even soepel. Uiteindelijk gingen we om 9.30 uur te water, lagen we rond 11.00 uur bij de Eilanderbalg, om 12.00 uur een pauze op Schier Oost en vanaf 12.30 uur op weg naar de Noord. Eindelijk was het zicht beter, de bewolking en lichte nevel trokken weg en de ebstroom kwam op gang. Het tempo (en de vaarsnelheid) hadden tot dan niet echt hoog gelegen, mede door de Zuiden wind misschien en het feit dat we rond de kentering voeren. Ook deze keer konden we de verleiding niet weerstaan om de bocht af te snijden. Dat leverde dan weer het element wadlopen op omdat tegen een uur na hoog water  je ongetwijfeld vastloopt op de grote plaat van Schier Oost. Na eenmaal het optionele element wadlopen te hebben volbracht, hielp de stroom ons snel door de Eilanderbalg en langs Simonszand. Michiel telde op afstand zeker 100 zeehonden, het was een mooi gezicht. Vervolgens de bocht om en langs Schier. De volgende pauze was om 13.30 tot 14.30 uur. Lunch en voor Herman ook een uiltje knappen. Hij had al heel wat zitten geeuwen en het lukt hem om te midden van zijn inspanningen in slaap te vallen. Ik bracht het niet verder dan een half uurtje opwarmen in de zon, mijmerend met het geluid van de branding op de achtergrond. Zo voelt vakantie.

55 Kilometer is uiteindelijk toch ook stug door peddelen, ook al ben je er mentaal mee klaar. In mijn geval moest ook het lijf er nog even aan wennen dat er meer arbeid geleverd moest worden dan dat er aan energie in zou gaan. Het duurde vrij lang voordat de hulpvoorraden werden aangesproken. Verder levert mijn lijf vooral een constante arbeid, zonder al te grote pieken. Ik bleef dus wel op koers en snelheid, al had ik het idee dat mijn kompanen sneller konden. Tussen de brandingen door voeren we langs de Noordkust. Voortdurend het lijf in de vooruit met de lichte stress van de branding links en rechts. Niet dat ik daar normaal gesproken bang voor ben, maar als het lijf leeg is en het hoofd er niet helemaal bij, dan zijn er elementen die ik kan missen in een zeetocht. Slechts een maal moesten we door een overslaande golf. Dat werkte overigens wel verfrissend en daarna snel weer verder.

De zon was goed doorgebroken, het strand vertoonde meer leven vanaf de laatste strandtent zeg maar. Ik herinnerde me een vorige tocht waarbij het oneindigheid leek te duren voor we de vuurtoren gerond hadden. Dat viel me deze keer heel erg mee. Voortdurend hield ik met transitopeilingen in de gaten of we nog voortgang maakten. Mocht dat niet het geval zijn geweest, dan had ik mijn kano prompt op het strand gezet en gewacht op het inkomende water. Dat bleek niet nodig.

Iets na half zes hebben we de boot weer op de kant gelegd voor het aanspreken van de laatste mondvoorraden. Ik had het uiterst krap bemeten en kwam net uit. Tijdens zijn tweede dutje werd Herman al snel gewekt door het opkomende water. Binnen 15 minuten stonden we dus al weer met de boot in de hand langs de waterlijn, een methode vindend de aanrollende golven te passeren. 

Een kwartier later rondden we Schier en zagen we de broodroosters van de spuisluizen recht voor ons. Vanaf nu in een rechte lijn naar varend zetten we het laatste stuk in. Er was duidelijk leven op het wad. De marifoon had me die dag al het een en ander laten weten over de vaarbewegingen, er waren flink wat groepen op het water. Een flinke kanogroep van de SalzwasserUnion, zes kajaks van de GKV, wijzelf, 120 wadlopers op Brakzand en ik vermoed dat Bram met een groep wandelaars op Engelsmanplaat vertoefde. In de Glinder voer een achttal zeilschepen, de Monnik voer de veerdienst en ook de Esonborg en een aantal watertaxi's voeren regelmatig van en naar Schier. Het was er dan ook een goede dag voor.

Boven de westpunt van Schier kon ik door de Zuiden wind de geur opvangen van vochtig en zacht rottend gras/groen. Het moest dus goed broeierig geweest zijn die dag. Eenmaal onder Schier woei de warme lucht van het vaste land je tegemoet. Een warme en vochtige wind, het voelde nu aangenaam aan. Het laatste stuk gaf mij vleugels, relatief gezien dan, anderen zakten helemaal in. Uiteindelijk was ik om 19,15 uur weer terug in de haven. De GKV was al weer naar huis, de SWU verbleef nog op het wad.

Het lijf had 's avonds niets meer te missen. Met een kop als een boei, kon ik nog net alle bewegingen piepend en krakend maken, maar kracht zat er niet meer in. Vandaag maar even rust houden.

KVW Avondtocht - Passantenhaven

Brakzand – Mijn laatste avondtocht dit jaar voer ik gisteren met Steven, Bart en Hilde. Ondertussen een vertrouwde setting; een NNO kracht 3, rustig water, mooi en helder weer. Een ideale avond voor een uurtje varen op het wad. Gisteren probeerden we de 2-persoons kajak uit op zee. In het begin was het nog wat onwennig, als je van voren zit dan heb je een kort schip voor je, maar wel een prima uitzicht en het gevoel alsof je er niet voor hoeft te peddelen. Zit je achter, dan moet je in ons geval het roer besturen met je voeten en is de focus vooral de voorvaarder om in diens cadans te blijven. De eerste slagen waren dus wat onwennig, zigzaggend staken we de Zoutkamperlaag over en boven Brakzand schoot al een voetsteun los omdat de fietsbeweging met een roerbediening op je voetsteun minder enthousiast uitgevoerd moet worden dan bij een vaste steun.

Hilde en Steven hadden er een handen aan vol om ons relaxte tempo bij te houden. Gelukkig kiezen ze ervoor hun eigen tempo te varen en laten ze zich niet gek maken. Halverwege hebben Bart en ik een hoge steun proberen in te zetten boven Brakzand. Laten we zeggen dat er onderling nog wat afstemming moet plaatsvinden alvorens het synchroon gaat lopen (en dus gaat slagen). Het werd een zwempartij en Hilde had nog een hele kluif om de 2-persoons kajak leeg te krijgen. Het schip heeft wat dat betreft ook niet de ideale plaatsing van de waterdichte schotten. Er stond helaas al teveel water om Hilde staand op de plaat van dienst te zijn.

Het vaart wel geweldig bij windkracht 3. De boot klappert iets op het water, wat het nogal nat varen maakt. Verder is het zo stabiel als een huis en met een gedeelde inspanning kost het weinig moeite om de afstand te overbruggen of een tempoversnelling in te zetten.

Eenmaal op Schier hebben we de strijdbijl over de toeristenbelasting begraven en een kop koffie genomen op het terras in de jachthaven. We stonden er om 10 over 20.00 uur, wat nog net toeliet dat we een bakkie troost konden afnemen. De keuken was inmiddels gesloten.

Bij de terugtocht hebben Bart en Hilde van boot geruild. Voor beiden was het even wennen aan het nieuwe schip. Dit keer zat ik achter aan het stuur en kon Hilde eindelijk eens voorop varen. De extra menskracht achterin maakte dat ze haar positie aan de staart van het peloton kon inruilen voor een trekkersrol voorin. Onderweg nog even genoten van de mooie luchten en een begeleidende zeehond. Het was een leuke afwisseling en ik denk dat een 2-persoons kajak goed kan werken in relatief rustige omstandigheden en dat je dan heel goed een beginnend of niet al te sterke vaarder goed in de groep erbij kunt hebben. Als tochtleider vaar ik een volgende keer toch echt weer zelf in mijn eigen kajak. De foto's zijn deze keer van Steven. Vertrek 19.00 uur. Pauze op Schier van 20.00 tot 21.00. Terug in Lauwersoog om 22.00 uur.

KVW Avondtocht - 21 juli

Schier West – Het waait de hele week al stevig. Donderdag leek de gunstigste dag voor een beginnerstocht. Bij vertrek stond er toch nog een NNO4 die later afnam naar 3. Direct na het verlaten van de haven moesten we aan de bak tegen wind en golven. De stroom was sterk en een zojuist binnengelopen visser had het water aardig in beweging gebracht. Het was even flink doorpeddelen tot aan de Z16, daarna langs de geul op omhoog naar de GL9 en vervolgens tot aan de zuidwestpunt van Schier. We gingen aan land  op het punt waar we op een lagen tussen Engelsmanplaat en de Passantenhaven. De wind was in kracht al afgeomen, maar de natte kleding gaf al snel een sterk gevoel van afkoeling. Omdat het nog te vroeg was voor de terugtocht, togen we richting de boeien van Paesensrede, eerst richting Engelsmanplaat wat ruimer water opzoekend. Vervolgens met een lichte surf naar het zuiden en vandaar vanaf de Z4 weer op de haven aan.

De golven schoten net te kort voor een lekkere surf. We zaten dan ook tegen de kentering aan en hadden dus feitelijk nog wind tegen stroom. Niet ideaal voor hooggespannen verwachtingen.

Proberen te surfen kost ook kracht, uiteindelijk hebben we rustig peddelend de eerste inkomende stroom vanuit de Zoutkamperlaag afgewacht. Die kwam pas na de passage van de Glinder.

De avond niet helemaal volgens het boekje gevaren. Dat brengt me dan ook wel weer even bij dat de regelen van goed zeemanschap het beste toch maar nageleefd kunnen worden als je van nature niet beresterk bent. Een leuke tocht met dansende golven in het begin en een redelijk uitgevlakte watermassa aan het eind. De foto's geven blijk van verschillende luchten, dat was qua waddenbeleving ook wel het mooiste van deze avond.

KVW Dagtocht 17 juli - Kobbeduinen (afgelast)

KVW Avondtocht 13 juli - Lauwersmeer met NW6

Afgelopen woensdag hebben we met NW 6 het Lauwersmeer aan gedaan. Hoewel de wind vanaf het land gezien, afgezwakt leek te zijn, stond er op het meer toch meer dan genoeg.

Vanaf de Hoek van de Bant hebben we surfend koers gezet naar Oostmahorn. Aldaar omgekeerd en de terugtocht ingezet voor een tweede surfronde.

De strijd tegen de wind bleek mij teveel; vechtend tegen de elementen hield ik de groep wel in de gaten maar ik had geen controle meer over mijn twee maten die als jonge honden genoten van het golvende en steile vaarwater.

Zelf heb ik na een uur het droge opgezocht en voor mezelf een grens getrokken voor de nabije toekomst.

KVW Zwem-4-daagse 12 juli

De hoge vier - Op dinsdag de jaarlijkse zwem-4-daagse opgeluisterd met de mogelijkheid tot het varen in een poloboot voor de jeugd. Na een korte demonstratie van steunen en redden, kon de jeugd instappen in 6 poloboten en wat verkennende slagen maken in het kleuter/instructiebad. In ronden van 3 minuten werd de rij enthousiaste deelnemers afgewerkt, waarna een enkeling weer opnieuw de kou trotseerde om nog een keer te kunnen varen.

Een leuke avond waarin de jeugd met veel enthousiasme kennis maakt met het kanovaren en de begeleiding na afloop nog even een rol kan maken als oefening.

KVW Avondtocht 5 juli - BBQ op Engelsmanplaat

Engelsmanplaat - Afgelopen dinsdag hadden we een grote groep voor de wekelijkse avondtocht. Tien mensen hadden zich opgegeven, 8 zijn er gekomen. Er stond meer wind dan verwacht, wat een tweetal deelnemers heeft doen besluiten van deelname af te zien. Met een NO3 togen we met het laatste restje stroom mee richting Engelsmanplaat vanaf Lauwersoog. Eenmaal voorbij Kuipersplaat voelden we de zijwaartse beweging (richting vuurtoren) van het water; de inkomende stroom aan de Noordzijde van de Kuipersplaat trok als het ware de nog uitgaande stroom van de Zoutkamperlaag / Westgat strak om de Kuipersplaat heen.

Overigens goed gevaren, redelijk doorgepeddeld en dat bleek bij aankomst een reden te hebben. Terwijl een ieder zich stond te verkleden of zich tegoed deed aan een versnapering en een slokje, ontdekte ik ineens rook bij de kano van de tochtleider. Een kanobrand is niet alledaags dus het trok wel enige aandacht. Bij aankomst bleek dat Bert een BBQ en een partij worst had meegenomen. Een leuke geste die een onverwachte invulling gaf aan de pauze op Engelsmanplaat.

De terugweg voeren we wederom over de Zoutkamperlaag, het traag inkomende water won allengs aan stroomsnelheid en de groep hield redelijk vaart ondanks het herkauwen van de extra maaltijd :)

Deze avond heb ik een van de beginnend zeevarenden mijn Point 65 XP meegegeven, als alternatief voor een verenigingsboot (Bucaneer of Mariner). De XP is lang, heeft veel volume en is koersvast, een prima combinatie dacht ik voor een zware jongen. Ik had me vergist in de stabiliteit van het schip, vooral bij zijwind voelde het schip bijzonder instabiel aan. Gelukkig viel dat na de oversteek van de vaargeul wel mee, al kwam het later bij de volgende oversteek weer terug. De terugtocht heb ik dan ook zelf in de XP gevaren en ervoer daarbij hetzelfde instabiele gevoel. Na 10 minuten leek ik echter weer helemaal vertrouwd met mijn schip. Hij lag heerlijk op de golven en door zijn lengte viel ik ook nauwelijks stil als een keer een klapper werd gemaakt. Ik had ook zicht op mijn vertrouwde Barracuda, een low volume model voor dagtochten en binnenwater. Dat schip lag mede dankzij de belading veel dieper in het water, golfde lekker mee en gaf bovendien haar nieuwe rit-'kapitein' een goed gevoel. Ben heeft er in elk geval aan overgehouden dat de vorm van het schip wezenlijk is voor de beleving van het varen op golvend water. Dat de XP na zijn Bucaneer en Mariner ervaringen instabieler overkomt, wil ik graag geloven. Toch blijft het een mooi schip.

Diep in mij knaagt het al een tijdje, eigenlijk zou ik mijn eigen Mariner en XP willen inruilen voor een Barracuda van het high volume type. Liefhebbers voor een Mariner (heavy duty polyester en grote kuip) of een Point 65 XP kunnen zich melden. Dan maak ik alvast een afspraak bij het Uilennest voor een proefvaart in de Barracuda HV.

KVW Dagtocht 2 juli - Lauwersmeer

Stropersgat - Vanwege de verwachte NW5 is vandaag de tocht van Termunterzijl naar Ditzum vervangen door een binnendijkse tocht vanaf de Zoutkamperril naar Stropersgat.

Met 5 man sterk togen we onder leiding van Dick om 13.18 uur vanaf de Zoutkamperril naar het Lauwersmeer. Aldaar stond een stevige bries die aardig wat golfjes voortbracht.

De groep had wat moeite om eensgezind de wind en de golven te trotseren. Er werd niet in trein-vorm gevaren, waardoor een ieder zelf de wind vol op het lichaam kreeg. Het gaf wel het lekkere gevoel van dansen in de golven.

Zelf was ik vandaag een stuk fitter dan afgelopen woensdag. En het spelen in NW5 in de Slenk is echt niet minder dan boven Brakzand, dus dat weten we dan ook weer voor een volgend keer. Na een ruime pauze in de zuidelijke haven van Stropersgat, vertrokken we tegen 15.45 uur weer richting de ril. We hebben nog even gezwaaid naar een 12-tal GKV-ers die onder aanvoering van Marlies onze haven voorbij voeren.

Lekker surfend, voor de een wat meer dan voor de ander, voeren we in alle rust terug naar de parkeerplaats. Aldaar zaten nog steeds de vissers die niet alleen ons, maar ook de 12 van GKV hebben zien instappen. Rare jongens die kanovaarders.

KVW Avondtocht 29 juni - Brakzand

Brakzand - Met een verwachte NW5, afnemend tot 4 toog ik gisteren met 2 leden het wad op. Het was halverwege het opkomende tij, dus met deze wind hadden we een leuke waterpartij. Bij vertrek uit Lauwersoog rechts aangehouden in verband met inkomende scheepvaart, daarna de geul overgestoken naar Brakzand. We waren al flink afgedreven bij de oversteek, dus eerst maar even Noord en daarna NW aangehouden. Dat laatste bleek een terugkerende constante, mede omdat de beginnend zeevarenden het liefst tegen wind en golf in peddelden.

Ik was was niet helemaal fit door slaapgebrek en wellicht ook nog door de bloeddonatie en had moeite de jonge honden bij te benen. Bij hen lag de focus dan ook meer op het spelen in de golven en het overeind houden van hun schip. Dat maakt dat je in jezelf gekeerd raakt en het contact met de groep verliest. Als ik een achteruitkijkspiegel had gehad, dan had ik die zeker als prijs voor deze avond uitgekeerd.

Na een uur varen hadden we een zwemmer. Stilliggend, omkijkend naar de achterblijvers werd hij verrast door een golf. Stilliggen en omkijken in een turbulente watermassa zijn beide niet bevorderlijk voor je stabiliteit zonder aanvullende maatregelen. Gelukkig was het water goed warm van de afgelopen dagen en konden we de redding inzetten. Het duurde even voordat ik ter plaatse was. Mijn collega had de boot al bijna leeg, het materiaal was allemaal nog binnen handbereik. Het keren van de boten, het organiseren van de sleep en het legen van de boot namen nogal wat tijd onder deze omstandigheden. Verder was de zwemmer losgeraakt van de boot die hij had moeten vasthouden en bleek de reddende groep sneller op de wind af te drijven dan de zwemmer ons kon bijhouden. Uiteindelijk ging de kiwi-entree heel soepel en konden we spoedig daarna weer verder.

Opnieuw lage we ter hoogte van de haven en moesten we een flink stuk westwaarts om nog van een surf te kunnen genieten.

Met de koers op het Westen en de zon op de rechterwang gingen we verder. De wind maakte echter dat regelmatig de koers stilzwijgend naar NW werd verlegd. Daar moest ik wel corrigerend optreden. Uiteindelijk ter hoogte van GvS een drijfpauze genomen en de terugweg ingezet.  De ex-zwemmer voelde zich duidelijk minder in zijn element met de golven schuin van voren.

De terugweg kon mooi gesurfd worden. De wind was inmiddels afgezwakt naar 4 Bf denk ik , maar er zat nog genoeg deining in het water. Twee liefhebbers en een die het wat voorzichtiger inzette. Voor een eerste keer ook helemaal niet vreemd. Om 21.15 uur stonden we weer aan wal, een uur eerder dan andere weken.

Een mooie tocht om de zeevaardigheid in te testen. Ik denk dat we weer even goed hebben kunnen ervaren wat peddelen op zee in moet houden; technieken beheersen, slim kiezen, conditie hebben, controle houden en groepsgedrag. 

Bij terugkomst in de loods nog even met een kop thee nagepraat. Een prima avond.

KVW Avondtocht 21 juni - Schier West

Langste dag - Eindelijk staat er wind. Een verwachte ZW4 met vlagen 6 Bf, dat moet wat golven kunnen geven. Vandaag iemand mee die voor het eerst in de golven komt. Dus om 19.00 te water in de haven van Lauwersoog, over de groene lijn westwaarts, met de kop in de golven. Voordat we goed en wel weg waren was onze huiler er al vandoor. Een meer ervaren vaarder had een rustiger tempo in gedachten als eerste kennismaking met de golven dit jaar.

Na verloop van tijd werd het minder en tegen de tijd dat we de Zoutkamperlaag uit waren (qua betonde geul dan), stond er nog een aardige bries die ons in NoordOostelijke richting liet surfen met de vuurtoren van Schiermonnikoog als richtpunt. Daar waar het peddelen tegen de golfrichting in hem goed af ging, was het surfen toch duidelijk iets onwenniger. Al met al hebben we in ruim 1,5 uur Schier West bereikt achter de Kuipersplaat om.

Meteen op de plaat begon de zon te schijnen. Een prachtig zicht ontvouwde zich over Engelsmanplaat en Rif en met de zon meekijkend hadden we mooi licht voor een foto. Na een half uur genieten van het uitzicht en het licht, stapten we wederom in de kano. De keerzijde van aanrollende golven is dat je bij een start vanaf het strand heel snel je spatzeil dicht moet hebben. Dat bleek vooral bij terugkomst in de haven, alwaar ik het idee had dat een der opvarenden een halve kuip water met zich meegesleept heeft. Dat moet ik de volgende keer toch beter in de smiezen houden, het komt de stabiliteit, het vaarcomfort en de snelheid niet ten goede. Het is daarentegen ook een goede ervaring voor het uitbouwen van het bootgevoel. Elk nadeel heb zijn voordeel zal ik maar zeggen.

De terugtocht bracht ons langs de Oude Wal en ook nu hadden we zicht op fouragerende lepelaars en eindereenden op Brakzand en daarbij stak een enkele zeehond  verwonderd zijn kop boven water.

Wellicht wat veel van het goede voor een avondtocht, maar al met al een uitstekende wadervaring voor beginner en gevorderde.

KVW Avondtocht 15 juni - Kuipersplaat

Kuipersplaat - Met een W2 en overigens vlak water scheepten we ons in bij de kotter-steiger van Lauwersoog. Onder het toeziend oog van een Duitse toerist, voeren we naar de havenmond. Net voor ons kwam de veerboot van Schier nog binnen en kregen we onze enige golf voor deze avond. Dat was althans de verwachting. Na de oversteek naar Z18 zoveel mogelijk de plaat opgezocht tot we nog een meter water onder ons hadden. Vervolgens tegen de opkomende stroom in naar Roode Hoofd. De geul van Brakzand leek deels bevaarbaar. Het werd een keuze tussen een stukje wadlopen in de geul of met de klok mee om Roode Hoofd. Dat laatste werd verkozen. Het zand loopt er erg vlak af, dus uiteindelijk nog een flinke bocht moeten maken en daardoor bleven we ver van de waterlijn op de plaat. Eenmaal bij de GL11 de koers verlegd naar het Westen. We hoorden de branding maar konden het visueel nog niet plaatsen. Via GvS10 naar GvS6 en aldaar afgebogen naar de oostpunt van Kuipersplaat. Daar stond een leuke clapotis waar ik met mijn groepje beginners best door heen kon varen.
Aldus hebben we daar een paar maal door heen getrokken, rustig peddelend, een stevige surf nemend en de balans zoekend tussen de golven die van twee kanten kwamen. Onder toeziend oog van een vijftal zeehonden (met jong zelfs!) zochten we ons plezier in de golven. Na een half uur was de kracht eruit en namen we een drijfpauze. Eenmaal de eerste ervaringen uitgewisseld was het verder in een rustig tempo terug naar de haven. Deze keer voor 22.00 uur binnen. Een mooie avond met een speels tintje.

KVW Avondtocht 7 juni - Engelsmanplaat en Schier West

Engelsmanplaat - Het getij stond gunstig voor een dagtocht in de avond. Met om 21.00 uur TLW Lauwersoog, togen we om 19.00 uur richting Engelsmanplaat. Om 20.15 uur stonden we op de plaat te genieten van het wad. Na een half uur staken we met de vuurtoren van Schier in het vizier over naar Schier West. Zonder landing hebben we de tocht over het inkomende water langs Het Rif / Oude Wal voortgezet en in alle rust bereikten we tegen 22.30 uur de haven van Lauwersoog.
Een prachtige avond, mooi licht, rustig water. Pure wadbeleving.

KVW Avondtocht 1 juni - Schier Passantenhaven

Schier - Halverwege opkomend tij togen we richting Schier. We gingen tussen de vissersboten te water, er stond nog geen water bij de trailerhelling aan de NW-zijde van het Pierenend. Rustig peddelend togen we naar de havenmond. Aldaar kwam net de veerboot uit Schier aanzetten en die gaf nog even een leuke zwieper met mooie golven. We konder er met gemak direct door heen. Voor de twee beginnend zeevarenden was het wel even laten gebeuren maar ze kwamen er droog door heen. Bart had vandaag zijn eerste zeetocht. Hij gaf richting en snelheid aan en dat ging voortvarender dan ik had gedacht. De groep lag al redelijk uit elkaar nog voordat we de Z18 bereikten.

Aldaar gegroepeerd en het tochtplan aangepast. Niet over het Roode Hoofd, maar dwars over Brakzand dit keer.

De tocht verliep in alle rust. Er stond een NW2 die je nauwelijks merkt als je er tegen in gaat en de opkomende stroom liet zich nauwelijks voelen. Daar waar we een geul moesten passeren merkte je direct dat de stroom sneller werd en werd de kano uit koers geslagen. Boven de platen wilde het water meer dwarrelen en ging de kano alle kanten op.

Uiteindelijk bereikten we de haven van Schier. Vlak water, de platen nog redelijk droog, af en toe met het onderschip over een mosselbank schuivend. Die werden overigens keurig gemarkeerd door de meeuwen die hierboven dreven. Toch maar een bebakende geul nemen een volgende keer.  

Na een korte pauze bij de trailerhelling in de passantenhaven, hebben we de terugtocht ingezet. In hetzelfde tempo, maar toch in tijd veel sneller, voeren we een zuidelijke koers op de 'broodrooster' van de spuigaten van het Lauwersmeer. We werden nauwelijks weggezet. Wel was goed te voelen hoe de tegenstroom in het eerste deel werd omgezet in een meegaande stroom in het tweede deel van de tocht. Met het zachte windje in de rug, kon je in de verte een surf-sensatie voelen opkomen.

Tegen de achtergrond van de ondergaande zon naderden we de haven van Lauwersoog. Die was inmiddels volgelopen en via de trailerhelling konden we de schepen weer op de kade krijgen.

Een mooie avond, rustig weer, een enkele zeehond en de rust, het licht en de ruimte van het wad. Je moet er in een kano wel wat voor doen, maar dan heb je ook wad :) 

KVW Avondtocht 24 mei - Lauwersmeer

Hoek van de Bant – De combinatie van het deelnemersveld en de windverwachting maakten dat we deze avond zijn uitgeweken naar het Lauwersmeer. Een prima rondje over het meer vanaf de Hoek van de Bant naar Stropers Gat en terug.

Heerlijk windje, droog weer, af en toe een lichte surf en aan het eind nog een enkele rol. Na afloop kano's van Hilde, die bleek jarig. Gefeliciteerd.

KVW - Ergometer?

Een kano-ergometer; werkt het?

KVW Avondtocht 19 mei - Om de Oort

Oort - Elk jaar plannen  we een 12-tal avondtochten over het wad. Getij-onafhankelijk, vertrek vanaf Lauwersoog en in een enkel geval Noordpolderzijl. Gisteren stond er een NW 2, was het een lekker temperatuurtje en tegen 19.00 uur Tijdstip Laag Water. Ideaal voor een beginnend zeevaarder / ervaren toervaarder om het wad op te gaan.

Gisteren had ik een groep van 4 mensen, een zeer ervaren zeevaarder op zoek naar mosselen en oesters, een ervaren zeevaarder met weinig continuiteit in zijn activiteiten, een beginnend zeevaarder en een toervaarder als passant die vooral eens wou kennis maken met het wad. Ideale samenstelling dus  voor een struinen over het wad. Deze keer geen race tegen de klok om het getij bij te houden resp. binnen te zijn voor de zon volledig is verdwenen.

Vanuit Lauwersoog voeren we richting de Oort. Boven Oort 5 zijn we even Brakzand op geweest voor een korte wadbeleving. Op zoek naar mosselen en oesters (van de omvang zoals ze in de winkel liggen, waar vind je die nog op het wad?), de benen strekkend, genietend van een snack en het prachtige uitzicht. Het water kwam al op, dus voor de beginners was het even wennen aan het regelmatig weer vastleggen van het vaarmateriaal, dat anders ongemerkt weg zou drijven.

Na de pauze overgestoken en doorgevaren tot aan Oort 13. Aldaar, even de stroming rondom de boei bekeken en de kano in het keerwater achter de boei proberen te leggen. Juist bij een boei kun je de kracht van de stroom ervaren en de richting daarvan bepalen, iets wat op het grote water anders moeilijk zichtbaar is.

Vervolgens een poging gedaan om over een inmiddels overstroomde plaat te varen, vervolgens via de randen van Brakzand weer terug, gebruik makend van de lagere snelheid van de opkomende stroom in ondieper water.

Het verraderlijke bleek dat het water wel een groot oppervlak betrof, maar dat de diepgang daaronder onder de maat bleek, hetgeen een zuigend effect heeft op een zich verplaatsend schip. De snelheid wordt daarmee getemperd. Dus regelmatig terug op zoek naar dieper water. De groep raakte ver uiteen, hetgeen gelet op de omstandigheden geen probleem hoefde te geven, en zo konden we enigzins ervaren dat het eigenlijk weinig uitmaakt of je over Brakzand, langs de rand of via de geul de voortzette.

Eenmaal voorbij Oort 1 was het zaak om de oversteek te maken. De stroom was hevig voor een eerste kennismaking, we zaten al tegen het derde uur van het opkomende water.

Het was flink doorvaren, via de boeien in het water, afgezet tegen de bomen op de achtergrond, konden we wel zien dat we ons verplaatsten, al leek dat kijkend naar de haven van Lauwersoog, niet het geval. Eenmaal bj de silo's aan het eind van de haven, voeren we langs de walkant naar de havenmond. Vijf meter van de dijk of 10 meter uit de dijk, dat maakte een zichtbaar verschil in de kracht van de tegenstroom. Uiteindelijk waren we tegen 22.00 uur weer in de haven en konden we via de trailerhelling al weer aan wal.

Het was een prachtige avond, weinig wind, geen golven, helder weer en goed zicht op Schier tot aan de Eemshaven. Op de terugweg hebben we de zon onder zien gaan, al met al een ideale avond voor een eerste kennismaking met het varen op het wad.  

KVW - Beginnerscursus

De hoge vier - Jaarlijks starten we na de kano instapdag met de beginnerscursus. Vijf tot 10 mensen in de regel, die de basisvaardigheden ten aanzien van het kanovaren krijgen aangereikt. We beginnen met een avond in- en uit de bootstappen, omslaan en uit de boot komen, met en zonder spatzeil. Verder is het vooral kijken naar wat mensen al kunnen en willen met een kano en het water.

Deze keer hadden we 7 deelnemers die we in poloboten de eerste beginselen konden bijbrengen in het zwembad de Hoge vier van Winsum. De volgende keren zullen we vanaf de loods een tocht over het Winsumerdiep maken en zal er meer aandacht zijn voor de pedddelslagen en reddingen.

 

Pieterpad : Roermond - Echt - Sittard

Echt - Jaarlijks loop ik met twee studievrienden twee keer een weekend delen van het Pieterpad. Inmiddels zijn we afgezakt van Pieterburen tot aan Roermond. Dit weekend stonden Echt en Sittard op het programma.

Het wandelen is dan een mooi vehikel om herinneringen aan vroeger op te halen, stellingen te bediscussieren, ervaringen te delen, nieuwe ideeën op te doen. En natuurlijk dit alles onder het genot van een prachtige zon, heerlijke Limburgse vlaai met koffie en later op de dag met een lekker en smaakvol biertje.

Echt stond wel als Wildersrijk te boek, gekscherend dan. Regelmatig gingen de stellingen tijdens de wandeling over de PVV en de overtrokken mediaaandacht die werd gegeven of gegenereerd als er niets te melden was over Geert of zijn beweging. Limburg heeft zichzelf geen dienst bewezen de laatste jaren. In bepaalde kringen is Maxime door zijn verraad aan het christelijk sociale deel van het CDA op zijn minst niet geliefd, wordt Maria voor zover al niet vergeten, nog aangeduid met van der Ho-Even, is Camiel gevlucht voor het echte werk nadat hij met een referendum de kilometerbeprijzing vakkundig heeft geparkeerd zonder daar zelf de schuld voor te krijgen en heeft Geert de bekende stellingen betrokken zonder iets op te lossen. Erg zwart-wit en eenzijdig geschetst allemaal, het zegt wellicht meer over de kennis van zaken van degene die oordeelt dan over de beoordeelde. Maar politiek is beeldvorming en daarmee verliest ook de reactie op de politiek aan inhoud.

Na het wandelen is het goed toeven in de horeca. Lijf en leden zijn stram en vermoeid, rozigheid slaat snel toe bij de eerste slok van het gerstenat.

Deze keer werd besloten het witte goud, dat dit jaar langs de door ons gelopen route overigens niet door de Limburgers zelf gestoken lijkt te worden maar door onze nieuwe Medelanders, te laten voor wat het is en traditioneel Chinees te gaan eten. Aldus vonden we in het centrum op aangeven van een Echtenaar het restaurant en hebben wij heerlijk genoten van een prima maaltijd en uitstekende service. Het toeval wil dat we tijdens het eten geconfronteerd werden met het openen van de buitendeur en de verschijning van een blonde meid (jaar of 16 schat ik) waarbij twee vriendinnen buiten bleven staan. Er werd iets onduidelijks naar binnen geschreeuwd, wat ik niet direct als dialect of Nederlands kon inschatten. De reactie van het personeel was echter tekenend. 

Het deed me denken aan films over de jaren waarin in het Zuiden van de VS of in Zuid-Afrika de gekleurde medemens bejegend en gepest werd. Ik wist niet wat me overkwam. Voordat ik goed en wel door had wat er gebeurd was, hadden de drie meiden zich al uit de voeten gemaakt op hun fiets. Ik hoop maar dat ik de feiten verkeerd geinterpreteerd heb; al ben ik bang voor het tegendeel. 

Al snel wordt de link gelegd tussen het succes van de oranje-blanje-bleu beweging in Echt en deze actie. Wellicht niet juist, in elk geval niet de kant waarop ik met de maatschappij heen zou willen. Was Midden-Limburg 17 jaar mijn thuis, op deze manier ga ik er zonder problemen afstand van nemen.

In de afgelopen 7 jaar hebben we een enkele keer om gezondheidsreden verstek moeten laten gaan. Terugkijkend zien we toch dat er het een en ander binnen de diverse gezinnen gespeeld heeft en wat het met ons heeft gedaan. Uiteindelijk heb je dan bij de terugreis in de trein alle tijd om over bepaalde zaken na te denken.

Maar het leven van alledag mag niet verstoord, Den Bosch en Eindhoven lopen uit voor het kampioensfeest in de hoofdstad en vanaf Utrecht zit de trein weer vol met mensen die lekker een dagje uit geweest zijn of studenten/scholieren die zich voorbereiden op de tentamens.

Het openbaar vervoer geeft je even een geurspoor en geluidsbeeld van de rest van de wereld, iets wat ik in de luchtbel van mijn auto dagelijks goed kan missen. Een enkele keer werkt het heel verhelderend en geest verruimend, maar daarover misschien een andere keer meer. 

KVW Avondtocht - Rondje Kuipersplaat

Kuipersplaat - Heerlijke avond op het wad, een zwakke noorden wind kracht 2 a 3 met een heerlijk zonnetje. Halverwege het afgaande tij afgezakt langs de Kuipersplaat naar de westpunt van Schier. Daar een korte pauze gehouden en vervolgens in alle rust weer terug naar Lauwersoog.
Onderweg een enkele zeehond, veel eidereenden en het leek wel of alle lepelaars van Schier aan de waterlijn opgesteld stonden. Net voor het donker terug in de haven, die was inmiddels zo goed als leeg gestroomd.

KVW - dagtocht: Lauwersoog - Schier Passantenhaven

Toeristenbelasting - Vandaag was de open dag bij de KNRM. Vanmorgen vertrokken we uit de haven van Lauwersoog onder begeleiding van de vier schepen die ze deze dag hebben ingezet voor het rondvaren van de donateurs, de zgn redders aan de wal. Zelf had ik wel een uitnodiging om op te stappen maar vond het weer te mooi om niet zelf een rondje te peddelen. De groep bestond uit 7 personen van beginnend zeevarende tot een zeer ervaren elf stedentocht vaarder.

De wind kwam uit het Zuidoosten, kracht 4. We zaten halverwege het tij en kozen voor een rondje over de Oost. Dus vanuit de haven richting Oort en vanaf boei 13 nog 5 minuten doorvaren. Dat eerste deel was best heftig voor een eerste zeetocht, zeker als de KNRM de motoren eens flink open zette.

Vervolgens vanaf de Oort de wind in de rug genomen en licht surfend koers gezet naar de veerhaven van Schiermonnikoog. Er stond meer dan voldoende water, ik had eerder gevreesd voor wachttijden of wadlooptochten op het wad, maar dat viel ondanks de verlaging van de waterstand goed uit.

Ook bij de veerhaven van Schier was de KNRM druk in de weer. Daar voeren 2 boten regelmatig eilanders en toeristen in de rondte. Wij kozen voor een korte drijfpauze in de luwte van de haven en een enkeling zocht de deining op die werd veroorzaakt door de voorbij stuivende KRNM-schepen.

Vervolgens op zicht naar de jachthaven. Aldaar geland en de schepen bij de trailerhelling omhoog getrokken. Eerdere jaren was dit volgens de afspraak, dit keer bleek dat er nieuwe regels nageleefd zouden moeten worden. Met name het gebruik van het toilet van de jachthaven is voorbehouden aan degenen die liggeld betalen in de haven, toeristenbelasting betalen op het eiland of een consumptie gebruiken op het terras. De deur werd zonder pardon voor een van de opvarenden afgesloten. Geen plasgelegenheid voor kanovaarders die geen toeristenbelasting betaald hebben. Of dit maar doorgegeven kon worden aan de leiding. De boodschap is aangekomen en ik zal hem doorspelen naar het watersportverbond, de NKB en wellicht ook nog aan het gemeentebestuur van Schiermonnikoog. De gastvrijheid van de eilanders is hier in het geding. Gelukkig hebben we heel goede ervaringen aan het Noordzeestrand en in het dorp. Daar wordt je geholpen zonder de vraag of je je toeristenbelasting wel hebt betaald.

Zo'n gesprek zet wel de toon voor de middagpauze. Een viertal maakte nog een wandeling langs de dijk en kwam op de dijk weer terug naar de jachthaven. De anderen deden een tukkie, spoelden af of aan en bleven in de buurt van de kano's, ze mochten eens aan de ketting gelegd worden! Flauw natuurlijk, maar je krijgt toch het idee dat je die eilanders om toeristenbelasting gaat vragen zodra ze voet aan wal durven zetten. Ik hoop maar dat deze sneer eerder wegebt dan die grap over de fietsen en onze Oosterburen.

De terugweg werd in alle rust voorbereid. De aangezegde windkracht 5 bleef uit, het werd eerder 3. En wederom in het derde uur van het afnemende tij, voeren we over het wad. We werden flink verzet door de stroom en Max heeft goed op Transito weten te varen. De anderen voeren meer op zicht wat leidde tot het zogenaamde hockeystick varen. Je komt er wel, alleen moet je er harder voor werken.

Eenmaal terug bij de haven bleek de KNRM nog druk in de weer. Het kostte aardig wat tijd en kracht om de haven eerst voorbij te steken en vervolgens de oversteek te maken en via het wegebbende water voor de haven uit te komen. Bovendien kwamen er tegelijk bij onze aankomst nog schepen uit de haven en voer het grootste KNRM-schip net binnen met de laatste gasten vanaf Schier. Alles bij elkaar veel afleiding tijdens een oversteek die op zich wel de nodige aandacht kon gebruiken.

Al met al was het een mooie tocht, hadden we prachtig weer, koele temperaturen op en aan het water en uiteindelijk een verfrissende rol in de haven. De Groningers stonden aan het Pierenend niet klaar met de collectebus voor de t... oeristenbelasting. Dan kom je toch gelijk een beetje thuis.

KVW - Lauwersmeer IV

Stropersgat - Fantastische vaardag op het Lauwersmeer. Met een groep van
9 het meer op, N2 in de rug afzakkend naar Oostmahorn vanaf Steile Oevers II. Daarna door de Slenk naar Stropersplaat. Onderweg een groep recreanten terug gestuurd naar Esonstad om eerst te wennen aan het vaarmateriaal. Open polyethyleen bootjes, geen schotten, alleen een vaag zwemvest om, geen eten of drinken mee, geen kennis van vaartechnieken, laat staan reddingstechnieken. Het zou bij dit soort watertemperaturen niet voor mogen komen dat een verhuurbedrijf mensen zo onvoorbereid het meer op stuurt.

Het was drukker dan anders in de vluchthaven. Er lag een motorschip, de groep recreanten heeft het uiteindelijk wel gehaald en er kwam ook nog een stel van kanonoord.nl in een calypso en een bucaneer voorbij. Ruimte genoeg, het komt alleen niet vaak voor dat we de vluchthaven en de zonnige plekjes moeten delen.

Onderweg in Stropersgat zijn we nog een keer langs de Gebroeders Luden en de Insulinde gevaren. Ze wekten de indruk een feestelijk boottochtje te maken ter gelegenheid van het een of ander.

Al met al een ontspannen tocht, rustig tempo, prachtig weer en veel genieten van rust, ruimte en water. Met dank aan Jasper voor de organisatie.

KVW - Openingstocht

Verhildersum - Op 9 april opende de KVW het seizoen voor de toervaarders met een rondje Verhildersum. Vanaf de loods, via Mensigeweer, Wehe den Hoorn naar Leens.

Aldaar in de zon genoten van de lunch aan een picnicbank. Vervolgens door de koude wind binnen het half uur toch maar weer in de boot gestapt en de tocht afgerond via Warfhuizen, Kromme Raken, Schouwerzijl, Schaphalsterzijl naar Winsum.

In de Kromme Raken kwamen we Jan en Willy tegen in de duoboot van de vereniging. Zij voeren ons tegemoet vanaf de loods bij wijze van revalidatie oefening. Het zag er prachtig uit; strak sturend, samen optrekkend in de tweezitter, waar ze gewoonlijk liever elk voor zich varen.

Na de tocht nog even nagenieten en vooral nagloeien in de loods met een kopje koffie of thee met koek. Het was een prachtige zonnige tocht door het Groninger land.
Met dank aan Jan, Willy, Jan en Elly voor de hartelijke ontvangst.

KVW - Oefentocht II, Lauwersmeer

Steile oevers - Vandaag hadden we iets ander weer dan  vorige week. Het was droog en vooral warmer met minder wind. Het was in zekere zin veel aangenamer varen. Het meer hadden we nog steeds voor ons zelf. In een groepje van 5 legden we de afstand van vorige week dan ook in een kortere tijd af. Het mooie weer en vooral ook de groepsomvang zullen daarin een belangrijke bijdrage geleverd hebben.

De natuur is nog ontwakende, maar een voorbijtrekkende zwemmer trok zeker de aandacht. Een muskusrat, waterkonijn, bever misschien. Gelet op het zwemgedrag komt een otter het dichts in de buurt. Maar of er otters voorkomen nabij Stropersgat? Ik durf het niet te zeggen.

De terugtocht verliep rustig zonder veel wind tegen en vooral met een doorbrekende zon. De voorspelde spetters bleven uit en we kwamen met zon aan! Dat is een prima afsluiting voor een dagje peddelen.

De nieuwe techniek voor de voorwaartse slag zoals ik die bij GKV heb opgedaan, levert zeker vruchten af. Werken met de grote spiergroepen in buik en rug geeft een behoorlijk uithoudingsvermogen en minder vermoeidheid. De snelheid is dan weliswaar niet veel hoger, maar het is een stuk aangenamer om een lang eind te varen als je daar minder vermoeid bij bent. Deze slag houden we er nog even in. Zodra ik weer tijd heb, wil ik wel eens gaan meten met GPS of de snelheid ook toeneemt. Dat is voor later.

KVW - Lauwersmeertocht I

Steile oevers - Vandaag had de zeesectie haar formele aftrap. Onder leiding van Dick voeren we als groep van 7 deelnemers een tocht over het Lauwersmeer, vanaf Steile oevers (naast de jachthaven voor de camping) over Oostmahorn naar Stropersgat. Bij Oostmahorn een kleine rustpauze genomen in het Landal-park waarvan de naam me even niet te binnen wil schieten.

Aldaar troffen we een eenzame Fuut die thuishoort aan het Zuid-Laardermeer. Met een heerlijk zonnetje in de luwte voeren we over de Zoutkamperril naar Stropersgat. Aldaar genoten in de zon van een natje en een droogje en vervolgens enigzins verkleumd toch weer in de boot op huis aan.

Het water was rustig, de wind kracht 3 uit het Noorden. Het was een keuveltochtje, veel praten, bootgevoel kweken en soms een beetje tempo. Een heerlijk zonnetje bij aankomst, droog uitstappen is toch wel zo lekker. Maar het was ook 4 graden, dus dat werd snel omkleden en opladen.

De vluchthavens waren deze winter onder handen genomen. Waar ik in de winter me wat laatdunkend uitliet over de kwaliteitsimpuls voor het Lauwersmeergebied, moet ik constateren dat het in de huidige staat een veel nettere indruk achterlaat. De instap voor een kanovaarder blijft nog wat hoog, maar wellicht dat we daar nog een keer wat voor kunnen regelen.

Al met al een zeer geslaagde dag. De eerste vaardag van het jaar heeft elke keer wel iets speciaals. Alsof je weer mag gaan schaatsen, zo iets. Het voorjaar komt eraan, de zon scheert over het water, de natuur heeft nog wat bleke kleuren die in het strijklicht toch goed contrasteren.

En nadien, een stevige maaltijd en een warme douche. De zon gloeit nog na op mijn voorhoofd. Met een biertje bij de hand, lekker rozig op de bank, geniet ik nog even na van het licht en de ruimte van het meer, en vooral ook de stilte op het water.

Knie testen

Noordpolderzijl - Zaterdagochtend met Tim naar het hockeyveld van HC Bedum. Aldaar werd er gewonnen met 5-1 van de Graspiepers. Het was mooi weer, straf windje en fris. Bij thuiskomst iets warms gegeten en gedronken en daarna even op pad.
Na een korte boodschap zijn we doorgereden naar Noordpolderzijl. Een strak blauwe lucht en laag water, het wad lag er bijzonder mooi bij. Met Marga afgedaald naar de kwelder en aldaar wat foto's gemaakt. Vervolgens nog een stuk over de dijk en daarna weer terug. Vooral het lange staan bij het hockeyveld maakte de knie gevoelig, hetgeen sterker opspeelde tijdens de wandeling. Lekker tochtje in een mooie zon.

Kromme Raken - Het was al weer 3 weken geleden en het kriebelde al weer behoorlijk. Dus heb ik zondag maar even het pak aangetrokken en de Barracuda te water gelaten. Het voorjaar is best lastig, warm kleden voor de momenten van stilstand, maar vooral warm hebben als je aan het peddelen bent. Marga zwaaide me uit en maakte onderweg nog wat foto's. Het tochtje verliep voorspoedig, bij een prachtig voorjaarszonnetje en bijna geen wind. Na een extra kiekje bij Schaphalsterzijl heb ik koers gezet naar Schouwerzijl, door de Kromme Raken en vervolgens bij Abelstok weer door de kanosluis. Dan is het nog een goed half uur naar de loods met een tijdelijke hindernis in Mensingeweer. Daar is de kade in het najaar verzakt en wordt er al maanden gewerkt om dit te herstellen. Een werkboot en een ponton versperren daar lokaal de vaart, al kun je in de regel er met een kano nog net tussen en onder door.

Het mooie van peddelen is toch wel dat ik voel dat mijn lichaam veel energie heeft moeten afstaan. Ik voel me in de regel een stuk lichter (niet alleen qua gewicht, al valt dat effect op de weegschaal reuze mee :) ), leeg in mijn hoofd en fitter nadien.

's Middags naar de film; The King's Speech voor de tweede poging, dit maal in een prettiger zaal en met een beter/comfortabeler zicht. Mooi verfilmd. Al met al een fijne dag, zoals Tim het verwoordde. En de knie, die heeft zich goed gehouden.

Hapering

The King's speech stond op het verlanglijstje. Vandaag leek de dag bij uitstek om alle druilerigheid te ontsnappen en deze veel besproken film te gaan bekijken. Met 4 filmbonnen op zak togen we naar Stad. Tijdens de voorfilms viel af en toe het beeld weg, de tweede regel van de ondertiteling verdween uit beeld en het geluid was veel te hard.

Na een herstart kregen we de kleuren in negatief en/of een verpixeld beeld te zien. Een tweede herstart en een derde excuus volgden, waarna we vriendelijk verzocht werden om een andere keer terug te komen. Na een hakkelend begin gaf de projector in zaal 4 van Pathé het op. Is dat een voorbode voor de beoordeling van vanavond?  

Kromme Raken

Herstellend van een knieoperatie heb ik gisteren het zaterdagvaren laten lopen. Vandaag heb ik het rondje Kromme Raken zoveel als mogelijk op de fiets gedaan. Vanaf Mensingeweer heb ik echter gekozen voor de route langs Baflo. Mooie tocht door een mistig en regenachtig Groninger landschap. Eenmaal in Baflo heb ik besloten om er maar geen rondje Baffelt van te maken en via Tinallinge / Onderdendam huiswaarts te keren. Mijn Tenson bleek niet meer zo waterafstotend als hij wel eens geweest is en ik heb de route maar ingekort. Thuis stond de koffie al weer klaar. Goed getimed.

KVW - Ledenvergadering

Loods - Vandaag staan een drietal activiteiten op het programma. De dag begint met een trainingsrondje Kromme Raken. Omdat het het eerste rondje van het jaar is, doen we het rustig aan. Het water is ook koud, een enkeling is bevreesd wat het koude water met je doet mocht je vanuit je kano in geraken.

Het peddelen gaat als vanzelf. Rustig inkomen, later het tempo iets opvoeren. Bij ons rondje met de klok mee, krijgen we vanaf Mensingeweer te maken met lichte sneeuwval en hele fijne hagel die bij de heersende wind (zeker 5 Bf) onaangenaam in het gezicht priemt. Zelf heb ik geen handschoenen aan, dat levert in de pauze bij het gemaal Abelstok voor het eerst in jaren tintelende vingers op. Een volgende keer toch maar weer aan de uiercreme denken.

's Middags beginnen we met een lezing. Guido Davidse van waterschap Noorderzijlvest houdt een goed verhaal over bodemdaling als gevolg van gaswinning en de effecten daarvan op de waterhuishouding. Men name de afvoer van overtollig water in dit grote gebied moet goed geregeld zijn. Het veld van Slochteren, realiseert naar verwachting een bodemdaling van 46 cm in de kern. Nu ligt die kern in het oostelijk deel van het waterschap, waarbij de hoofdstroom van de afwatering naar het Westen is, via het Lauwersmeer.

Het waterschap heeft een aantal alternatieven uitgewerkt en op kosten doorgerekend en besloten de afwateringsrichting in tact te houden. Met het landschap dalend in het Oosten, zal dat op termijn lokaal een stijging geven van de waterstand van max. 46 cm. Dat geeft boeren en burgers geen droge voeten, bruggen worden ineens 46 cm. lager en dijken komen onder de norm te liggen. Tot op heden is zeg maar de helft van de verwachte bodemdaling gerealiseerd. Op deze situatie heeft het waterschap een drie ringen model ontworpen, waarbij het water stapsgewijs vanuit het oosten naar het westen wordt opgepompt om er zodoende voor te zorgen dat de drooglegging (afstand tussen het maaiveld en de grondwaterstand) op iets van 90 cm gehouden kan worden binnen elke ring.

De meeste werkzaamheden zijn verricht en daarvan krijgen we mooie plaatjes in beeld. Een goede aanvulling zijn de voorzieningen die voor de pleziervaart en voor de kanosport in het bijzonder zijn aangebracht. Helaas werken niet alle kanosluizen altijd even goed. Dat heeft vooral te maken met het gevoeldige kantelmechanisme, dat afhankelijk van het hoogteverschil tussen de twee ringen, te strak c.q. te zwak staat afgesteld. In het ene geval kom je er met je kano zo goed als niet overheen, in het andere geval wordt de kanosluis een lekkende klep tussen de twee ringen. Het goede nieuws is dat er vanuit het waterschap oog is voor de noden van de vissen en de verschillende watergebruikers waarbij helaas sommige oplossingen nu eenmaal beter blijken te werken dan andere.

Derde punt voor vandaag was de ledenvergadering zelf. Met een opkomst van 18 leden (30%) hebben we de activiteiten en de financiële gang van zaken doorgenomen. Nadien was er natuurlijk alle gelegenheid om even bij te praten over o.a. scholing en geschoold worden, tochten en plannen voor het komende seizoen. 

Wat mij betreft een prima dag om het vaarseizoen mee te beginnen.

Koffie bij cafe Hamming

Garnwerd - Vandaag was het Winsumerdiep voor het eerst ijsvrij en met een ZW 6 met stoten 8 wilde ik het er wel op wagen om de afslag te nemen voor dit jaar.

En zo geschiedde. Om 12.00 uur trof ik bij toeval Jan en Jan bij de loods en trokken we gezamenlijk westwaarts. Het Mensingeweersterloopdiep was ter hoogte van Mensingeweer nog steeds gestremd en dus besloten we Garnwerd aan te houden. De brug bij Garnwerd en nog veel belangrijker, de koffie bij cafe Hamming zijn een mooi natuurlijk keerpunt als er geen rondje gevaren kan worden. 

Na een rustig begin en een ijsvrije doorgang bij de sluis van Schaphalsterzijl, kwam de vaart erin. Met name het stuk tegen de wind in bleek wat extra inzet te vergen.

Vandaag heb ik voor het eerst met mijn reservepeddel gevaren, dat had ik eerder moeten doen. De steel is smaller dan gebruikelijk en niet ergonomisch gevormd zoals mijn gebruikelijke peddel en dat maakt dat ik af en toe voor verrassingen kom te staan. Het blad staat dan niet altijd in de jusite positie en met name als ik wat harder trek en duw tegen de wind in, dan moet het niet zo zijn dat het blad verkeerd staat. Voor ik  het weet trek ik mezelf het (nog te koude) water in.

Het kwam niet zover maar ik heb vervolgens meer op souplesse gevaren. Dat geeft minder risico's.

Mijn rug en knie geven wat last de laatste tijd, met name bij een wat langere zit of stand.  Ik was benieuwd hoe het gestel het zou houden tijdens en na een kanotocht. Tijdens de tocht had ik geen centje pijn, dus dat is weer een plus voor het kanovaren. Daarna ben ik met Marga gaan wandelen en dat heeft blijkbaar toch zijn keerzijden. Binnen vijf kilometer lag het tempo erg laag en werden de stapje steeds kleiner, met steeds bij een verraderlijk subtiele twist ergens een pijnscheut door de onderrug.

De huisarts houdt het op aspecifieke lage rugklachten, en aangezien de tests uitwijzen dat ik helemaal gezond ben, heeft het hoogst waarschijnlijk iets met balans te maken.

Welnu, de balans op het water is nog niet wat het moet zijn, maar is redelijk op niveau. Dat heeft deze tocht maar weer bewezen.

 

Een kort bestuursoverleg onder het genot van koffie en taart bij Hamming, daarmee sneed het mes vandaag aan meerdere kanten. Vol nieuwe energie togen we rond de klok van 14.00 uur richting Winsum. Met de wind meestens in de rug was het genieten geblazen onder een Gronings zonnetje langs het Reitdiep. De eerste slagen zijn gemaakt, dat smaakt naar meer.