Engelsmanplaat - Afgelopen dinsdag hadden we een grote groep voor de wekelijkse avondtocht. Tien mensen hadden zich opgegeven, 8 zijn er gekomen. Er stond meer wind dan verwacht, wat een tweetal deelnemers heeft doen besluiten van deelname af te zien. Met een NO3 togen we met het laatste restje stroom mee richting Engelsmanplaat vanaf Lauwersoog. Eenmaal voorbij Kuipersplaat voelden we de zijwaartse beweging (richting vuurtoren) van het water; de inkomende stroom aan de Noordzijde van de Kuipersplaat trok als het ware de nog uitgaande stroom van de Zoutkamperlaag / Westgat strak om de Kuipersplaat heen.
Overigens goed gevaren, redelijk doorgepeddeld en dat bleek bij aankomst een reden te hebben. Terwijl een ieder zich stond te verkleden of zich tegoed deed aan een versnapering en een slokje, ontdekte ik ineens rook bij de kano van de tochtleider. Een kanobrand is niet alledaags dus het trok wel enige aandacht. Bij aankomst bleek dat Bert een BBQ en een partij worst had meegenomen. Een leuke geste die een onverwachte invulling gaf aan de pauze op Engelsmanplaat.
De terugweg voeren we wederom over de Zoutkamperlaag, het traag inkomende water won allengs aan stroomsnelheid en de groep hield redelijk vaart ondanks het herkauwen van de extra maaltijd :)
Deze avond heb ik een van de beginnend zeevarenden mijn Point 65 XP meegegeven, als alternatief voor een verenigingsboot (Bucaneer of Mariner). De XP is lang, heeft veel volume en is koersvast, een prima combinatie dacht ik voor een zware jongen. Ik had me vergist in de stabiliteit van het schip, vooral bij zijwind voelde het schip bijzonder instabiel aan. Gelukkig viel dat na de oversteek van de vaargeul wel mee, al kwam het later bij de volgende oversteek weer terug. De terugtocht heb ik dan ook zelf in de XP gevaren en ervoer daarbij hetzelfde instabiele gevoel. Na 10 minuten leek ik echter weer helemaal vertrouwd met mijn schip. Hij lag heerlijk op de golven en door zijn lengte viel ik ook nauwelijks stil als een keer een klapper werd gemaakt. Ik had ook zicht op mijn vertrouwde Barracuda, een low volume model voor dagtochten en binnenwater. Dat schip lag mede dankzij de belading veel dieper in het water, golfde lekker mee en gaf bovendien haar nieuwe rit-'kapitein' een goed gevoel. Ben heeft er in elk geval aan overgehouden dat de vorm van het schip wezenlijk is voor de beleving van het varen op golvend water. Dat de XP na zijn Bucaneer en Mariner ervaringen instabieler overkomt, wil ik graag geloven. Toch blijft het een mooi schip.
Diep in mij knaagt het al een tijdje, eigenlijk zou ik mijn eigen Mariner en XP willen inruilen voor een Barracuda van het high volume type. Liefhebbers voor een Mariner (heavy duty polyester en grote kuip) of een Point 65 XP kunnen zich melden. Dan maak ik alvast een afspraak bij het Uilennest voor een proefvaart in de Barracuda HV.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten