Aldaar troffen we een eenzame Fuut die thuishoort aan het Zuid-Laardermeer. Met een heerlijk zonnetje in de luwte voeren we over de Zoutkamperril naar Stropersgat. Aldaar genoten in de zon van een natje en een droogje en vervolgens enigzins verkleumd toch weer in de boot op huis aan.
Het water was rustig, de wind kracht 3 uit het Noorden. Het was een keuveltochtje, veel praten, bootgevoel kweken en soms een beetje tempo. Een heerlijk zonnetje bij aankomst, droog uitstappen is toch wel zo lekker. Maar het was ook 4 graden, dus dat werd snel omkleden en opladen.
De vluchthavens waren deze winter onder handen genomen. Waar ik in de winter me wat laatdunkend uitliet over de kwaliteitsimpuls voor het Lauwersmeergebied, moet ik constateren dat het in de huidige staat een veel nettere indruk achterlaat. De instap voor een kanovaarder blijft nog wat hoog, maar wellicht dat we daar nog een keer wat voor kunnen regelen.
Al met al een zeer geslaagde dag. De eerste vaardag van het jaar heeft elke keer wel iets speciaals. Alsof je weer mag gaan schaatsen, zo iets. Het voorjaar komt eraan, de zon scheert over het water, de natuur heeft nog wat bleke kleuren die in het strijklicht toch goed contrasteren.
En nadien, een stevige maaltijd en een warme douche. De zon gloeit nog na op mijn voorhoofd. Met een biertje bij de hand, lekker rozig op de bank, geniet ik nog even na van het licht en de ruimte van het meer, en vooral ook de stilte op het water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten