Woensdag 10 september -Het weer was te ruig voor een nachttocht (West 5-6 en later actueel zelfs 7 gemeten door de Brandaris) en daarom koos Axel voor een tocht naar de Noordelijke gronden, Engelsche hoek. We zouden er niet alleen naar toe gaan bleek later, dus velen met ons hebben genoten van de kolkende massa die we daar zijn tegengekomen.
Onderdeel van ZVE is tochtleiding en ik was vandaag als eerste aan de beurt. Na een kort welkom en een uitleg over ons doel en de te varen route zijn we te water gegaan. Ik heb Axel daarbij van tevoren wel zien smiezen met Stefan, maar kon uiteindelijk niets ontdekken wat voor verrassingen hij nog in petto had.
Ik verwachtte conform de planning van de voorgaande dag, nog inkomende stroom en meegaande wind. Direct bij het uitvaren bleek dat de boeien dat beeld niet bevestigden en heb ik Axel gevraagd uit te leggen hoe ik aan de waterstromen bij de boei zou kunnen bepalen wat het actuele stroombeeld kon zijn. Je kunt dan kijken naar de keerstroom bij de tonnen. Die was nagenoeg afwezig en daarmee zaten we precies op het moment van kentering. Dit heeft me doen besluiten het plan om te gooien en een Noordelijke koers te varen in plaats van Oost. Gaandeweg bleken we problemen te hebben; zelf had ik last van een moeilijk op koers te houden schip, maar Francesc had daadwerkelijk een vastgelopen scheg / onbestuurbare kabel. Eenmaal de geulen overgestoken, hebben we besloten mijn belading aan te passen en de scheg van Francesc te repareren. Dat lukte niet op het water en we zijn derhalve terug gegaan naar het strand. Axel, Stefan en Philip bleken gezamenlijk in staat een nieuwe schroef aan de schegkabel te monteren zodat die weer gangbaar werd. Onder applaus zijn we om 12.00 uur, twee uur na ons eerste vertrek, weer te water gegaan naar Terschelling West.
Sjaak heeft ons tot de Noordelijke gronden geleid en we hebben heerlijk kunnen surfen op de aanrollende golven. Net voor de branding heeft hij het commando overgedragen aan Axel en vervolgens hebben we de landing ingezet. Het was lekker varen, totdat ik met mijn schip boven op een plaat werd gekwakt en een volgende golf me erweer vanaf probeerde te spoelen. Ik werd op mijn zij gelegd en daarna rolde een fikse golf me van de plaat/richel. Verrast als ik was kreeg ik het niet voor elkaar om een rol te doen en moest gaan zwemmen. Direct achter de richel werd het dieper en in relatieve rust was het dacht ik Stefan die me weer mee de boot in geholpen heeft. Met een halfvol schip peddelde ik naar het strand en zat ineens mentaal helemaal stuk. De golven waren niet zo groot als maandag, ze waren mooi rond en boden daarmee prima speelspektakel. Toch lukte het mij niet om droog de kant te bereiken. Het was geen bewuste overpeinzing, ik werd intens met dit gevoel overladen.
Na de lunch zijn we noordwaarts getrokken om nog een beetje te spelen. In mijn stemming hield ik een defensieve stijl aan en liet elke golf onder me doorglijden. Ik zag Sjaak, Philip en Stefan genieten en Petra schoot gillend van genot door het water. Francesc en Norbert zaten op mijn lijn leek het wel en Axel hield het zaakje goed in de gaten. Mezelf vermannend trok ik ten strijde. Nu is het tijd om te gaan spelen dacht ik nog en ik liet me grijpen door een mooie grote en steile golf. Volgens Sjaak ging ik als een speer en zo voelde dat ook. Met een nieuw aangeleerde peddelroer, later steunend en ineens lag ik onder de golf. Geen idee wat er gebeurd was, maar nu wilde ik me niet laten kennen. Ik heb de rust boven me afgewacht en wilde een rol inzetten. Tot twee keer toe heb ik een poging gedaan maar de vermoeidheid en een gebrek aan rust in mijn beweging maakten dat ik de rol niet goed afmaakte. Met mijn beperkte luchtvoorraad heb ik het spatzeil losgetrokken en ben gaan zwemmen. Vol vertrouwen heb ik tot drie keer toe een reentry ingezet en later ook nog een poging om er zelf weer in te klimmen. De watermassa was te woelig om dit succesvol af te ronden en wederom met een ondergelopen schip kon ik naar de kant toe zwemmen. Op het strand probeerde ik mijn schip te keren en trok daarbij de bevestigingsbeugel voor de grijplijn uit de romp van het schip. Ik kon wel janken van ellende, zo diep zat de emotie toen ik daar eenmaal aan de wal stond en voor mijn gevoel wederom moest vaststellen dat ik een te zware boot had, die qua grijplijnen en tokkels niet op zijn eigen gewicht was geconstrueerd.
Axel had het goed door dat ik er door heen zat, dat had ik hem helemaal niet hoeven vertellen. We hebben de terugreis aangevangen en zijn rustig peddelend tegen de wind in huiswaarts gegaan. De Brandaris meldde doodleuk een actuele wind van 7 Bf en ik wist waar ik het allemaal aan te danken had. Halverwege de Vlieland week heeft bijna iedereen een dip, vandaag was het mijn dag.
Halverwege de terugreis kreeg ik het deuntje in mijn hoofd dat Axel zong bij de warming up eerder deze week:
Have you seen a penguin drinking tea
Look at me, a penguin you will see
Penguin, Attention! Penguin Salute!
Have you seen a penguin drinking tea?
…
En naarmate het aantal repeats opliep, werd mijn stemming beter en begon ik harder te zingen en te fluiten. Daarna kwamen mijn jeugdherinneringen boven met carnavalskrakers en de songs van mijn vader, die vroeger LP’s had van the Dubliners, Joan Baez en de Clancy Brothers (als ik me niet vergis). Ergens gingen er dus luikjes open die al jaren gesloten waren, waar een dagje afzien al niet goed voor is.
Met mijn verbeterende gemoedstoestand zag ik anderen steeds meer wegzakken. Sjaak ging rustig achterin hangen, in de buurt van Francesc en ook Petra zat er ineens helemaal door. Waar ze aan het begin mij had willen opbeuren, was het nu mijn beurt.
Axel doorbrak dat vermoeide gevoel door een natte oefening in te lassen; redden! En ik moet toegeven, dat werkt eigenlijk best goed. Even een nat pak halen, met wat extra inspanning in je boot klimmen en daarna pompen (als dat nog nodig is). Goed gemutst kwam ik aan op het strand.
Overigens heeft Axel de hiel-haak techniek opnieuw gedefinieerd tot de wreef-haak techniek. Niet de hiel aan de buitenkant plaatsen, maar de wreef onder mijn kniesteun aan de binnenkant van het schip (richting redder dus) plaatsen en me zo op het achterdek trekken. Ik wil hem nog wel eens uitleggen komende winter in het zwembad.
Tips van de dag:
- plastificeren van delen van de stroomatlas die je veel gebruikt op A6 formaat (past in het zakje van je zwemvest)
- Neem plastic tabbladen op in boekvorm, daar kun je met een potlood watervast aantekeningen op maken (schoon maken met schuurspons en afwasmiddel). Zet daar zaken op als tij, bijzonderheden voor de tocht, etc.
- Motorbike redding (dat moet ik gaan googlen!)
- Trek vanaf een markeerpunt op de kaart een “windroos” zodat je als je op zee zit en een peiling doet je in elk geval direct kunt zien op welke deel van de kaart je zit.
- Zoek bij het te water gaan vanaf het strand een plek op waarbij je je schip tegen de wind en recht in de golven kunt plaatsen. De golven komen immers vanuit verschillende richtingen het strand op en het is goed te weten dat je de kracht van de wind en de kracht van het aanrollende water tegen elkaar in kunt laten werken.
Als je dan toch wordt weggezet, dan kun je jezelf weer met de neus de goede richting op krijgen als je je schip op zijn zij weet te leggen (met jezelf erin gesnoerd, dat wel!). Dan kun je hem op het buitenste van de bolle romp draaien. Lig je weer recht op de aanrollende golven, dan mag je het schip weer recht zetten.
- Neem een multitool mee en reserve onderdelen voor je kayak (schroeven, kabel, touw en bevestigingssteunen voor je grijplijnen)
- Voor mijn plannen van komend jaar staan in elk geval ook meer ruw weer tochten op het programma, meer natte oefeningen op open water en wellicht ook meer rondjes over de Noordzee (dus om de eilanden / platen heen).
- Bij het vertrek de uitrusting van de groepsleden nalopen; zwakke en sterke punten in je opnemen zodat je daar tijdens een tocht je voordeel mee kunt doen.
- Bij een plan met vaste koersen (weinig wisselingen), kun je als tochtleider achterin varen. Heb je een globaal plan en moet je regelmatig checken of het allemaal wel goed gaat, ga dan als tochtleider voorin varen om de groep te leiden.
- Als je stuk zit, doe een natte oefening, daar fris je van op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten