NKB Vlieland - dinsdag 9 september

Vlieland - Dinsdag 9 september hadden we een ZZO kracht 4 Bf. Ideaal weer voor de proeve van bekwaamheid van Sien.
We begonnen echter met een evaluatie van de voorgaande dag en een inventarisatie wie er allemaal op wilde gaan voor de Kano Reddings Test. Daar was wisselend animo voor en Axel zou het doorgeven aan de leiding. De deining zou maandag 1.80 meter geweest zijn, maar met mijn beeld van Axels kayak die in de helling van de golf verdween, moet die golf in elk geval hoger zijn geweest.

Sien begon de dag met een lesje op het strand. De hiel-haak redding gebruikte zij in de voorbereiding op tochten naar koud water gebieden als Groenland. Het maakt dan niet uit of de boot vol of leeg is, je moet bij water van 2 graden z.s.m. het water uit en je schip in. Mocht je te water geraken, blijf bij je boot. Maak je zo klein mogelijk (foetus houding) en als de redder nabij is geef je je peddel over. Zelf ga je via de grijplijnen naar je achterschip en leg je je lichaam naast en langs je eigen schip. Je steekt het bovenste been in je kuip en zoekt steun met je hiel in de kuiprand. De redder houdt het schip stabiel, liefst een beetje gedraaid zodat je als het ware vanuit het water zo je dek op rolt. Je afzettend met je hiel heb je meer kracht en een hefboom om op het achterdek van je schip te komen. Als je daar eenmaal bent beland, glijd je de kuip in, en pomp je die leeg.
Sien deed het prima voor en liet ons een voor een (met kans op herhaling) droog oefenen op het strand. Nadien hebben we op open water geoefend (vanuit een gecontroleerde uitstap). Dat ging wat mij betreft hartstikke goed en Sien heeft daarmee een prima job geleverd.
Nadien nog even geëvalueerd aan de kant en nog een laatste keer geoefend.

Terwijl de examencommissie overleg voerde, namen wij een snack pauze gevolgd door een uurtje natte oefeningen. Helaas gebeurde er toen in een andere groep iets onplezierigs, één van de Spaanse deelneemsters kwam ongelukkig uit in een hoge steun en raakte geblesseerd in de schouder. Uiteindelijk is ze met de ambulance afgevoerd, hetgeen de stemming op en langs het water behoorlijk heeft gedrukt.

Na deze oefeningen hebben we onszelf wat rust gegund. Om 13.00 uur onder de douche, een wandeling naar het dorp en een visje / kibbeling als lunch. Het moet ook een beetje vakantie zijn, toch? Daarna snel brood en fruit gehaald en een rol WC papier geregeld.

Eenmaal terug in het kamp hebben we gekeken naar wat er allemaal komt kijken bij tochtplanning en navigatie:
- het werken met Harlingen als standaardhaven terwijl je tussen Vlieland en Terschelling vaart
- alles terugrekenen naar Tijdstip Hoog Water Harlingen,
- het bepalen van de kentering in het vaargebied (en de rustplaats),
- het bepalen van de waterdiepte op het moment dat je voorbij een plaat komt
o die volgens de kaart 1.8 m droogvalt boven LAT
o terwijl er in de haven van Terschelling die dag 60 cm water staat (boven GLLWS, zie de getijdetabel)
o correcties voor het omrekenen van GLLWS naar LAT,
o de regel van 12en m.b.t. de hoogte van het water rekenend vanaf THW,
o de regel van 7en m.b.t. de stroomsnelheid en het verval in de periode tussen doodtij en springtij,
o rekening houden met verhoging of verlaging van de waterstand als gevolg van de te verwachten windrichting en –sterkte.

De planning van de heenreis verliep voorspoedig en ook voor de terugreis hebben we een aantal opties besproken. Wat me opviel is dat de mate van detail waar ik zelf normaliter op plan, hier niet gehaald werd. Axel heeft in deze blijkbaar genoeg aan een globale planning, hetgeen ik in mij bekend vaarwater overigens ook doe al wil ik tijdens de tocht zelf de details er wel bij hebben in geval van opkomende mist of slecht zicht.
De terugreis was gepland rond hoog water, dus hadden we verder geen problemen met waterdiepte. Hier speelde meer het probleem hoe veilig te varen, gelet op de te kruisen drukke vaarroute.

Na deze les hebben we wederom genoten van een overheerlijke maaltijd van onze kok (en dienstdoende korvee-ploeg). De verhalen tijdens het eten werden grootser en het bier smaakte naderhand uitstekend. Het is puur genieten van zoutwater, varen, spelen en zorgeloos kamperen.