Sien trapte af met een theorieles brandingvaren. Starten en landen door de branding (conform ZV) en verkeersregels over hoe we door de branding zouden varen (door het midden van achter de branding naar de kust en langs de buitenkant weer door naar buiten/achter de branding).
Sien gaf daarbij nog een tekening over het onstaan van branding, waarbij bij een oplopende zeebodem, de snelheid van het water op de bodem afneemt en die van het bovenwater relatief toeneemt. Het water wordt door de bodemsteiging naar boven gedwongen en door de grotere snelheid van de bovenste waterlagen ontstaan er golven, die bij toenemende snelheid steiler worden en uiteindelijk zelfs breken.
Na de uitleg hebben we de theorie in praktijk gebracht. Allereerst wilde ik in die massa gecontroleerd landen en dat ging goed. Bij de tweede ronde merkte ik dat de golven vele malen groter waren dan de eerste keer. Gebruikmakend van de peddelroer zoals gisteren in de haven geoefend, surfte ik naar beneden. De kracht van de golf was echter veel te groot en ik zette een steun in. Helaas brak ik daar door heen, dus ik heb hem te laat afgebroken zeg maar en kwam ik onder mijn boot te hangen. Gebrek aan branding ervaring doet zich gelden en ik trok meteen mijn spatzeil los. Zwemmend bereikte ik het strand.
De derde ronde kwam ik wederom goed door de branding heen en ging de eerste surf op zo’n freak wave goed. De tweede kwam er echter meteen achter aan en met de gedacht "Shit!" gaf ik feitelijk alle ruimte aan de golf om mij te breken. Na een surf en wederom een te laat ingehaalde steun belandde ik wederom in het water. Ik liet me even meesleuren maar kreeg ook toen niet de lumineuze gedachte om een rol in te zetten. Deze keer bleek ik verder van het strand verwijderd dan gedacht en werd het een schier onmogelijke opgave om het strand te bereiken. Mijn schip was zo goed als onkantelbaar en zat vol water. Een reentry zat er niet in, ook niet met peddelfloat en ik besloot zwemmend het strand te halen. De kayak voor mij uit duwend liet ik me door de golven op het strand zetten. Het tempo voorwaarts bleek echter onvoldoende en Sien kwam me ophalen met een sleep omdat ik op de strekdam dreigde te klappen. Zwemmen met een volgelopen boot vraagt dus enige training.
De vierde ronde (is dit wel leuk?) ging ik achter Philip aan. We waren bijna de branding door toen hij door een golf gegrepen werd en kapseisde. Ik wilde nog een puntje of peddelsteun geven maar kon door het geweld van de golven niet direct dichterbij komen. Toen het rustiger werd wilde ik hem nog redden maar dat vond Axel vanaf een afstandje geen goed idee. Dan maar slepen dacht ik, we zitten nog maar één golf in de gevarenzone en dan daarachter redden. Het was voor Axel nog minder acceptabel leek het wel en ik snapte er niets meer van. Sien mocht me slepen, ik moest Philip aan zijn lot overlaten. En daar kwam alweer zo’n mega golf aan dat Axel snel vooruit peddelend (zijn hele schip verdween op de helling van de golf) zich in veiligheid bracht. Ik lag achterstevoren in de branding en liet twee golven onder me door glijden. Daarna was ik de gele pot van Philip kwijt, evenals zijn boot. Door de interventie van Axel besloot ik mijn eigen weg voort te zetten en Philip aan Axel te laten. Na de eerste surfs zag ik plotseling Philip met zijn peddel en iets verderop zijn boot. Hij gedroeg zich raar, zijn hoofd ging van achteren naar voren en bleef met zijn neus onder water liggen. Er zou toch niets ernstigs gebeurd zijn? Terwijl ik me naar hem begeef om te peilen hoe het hem vergaat steekt hij zijn hoofd uit het water. Met een tik op mijn hoofd informeer ik naar zijn gesteldheid en die blijkt goed. Eenmaal op de kant zal hij me vertellen dat hij zijn schoen (die hij in de branding had verloren en ook weer had gevonden) had aangedaan. Nou, het zag er anders verdacht vervelend uit.
Eigenwijs als ik ben neem ik de boot van Philip op sleep. Sien helpt mij uit de nesten, dan ik Philip was de gedachte. Zijn boot zat afgeladen vol met water en met een Westen wind en oostelijke stroming dacht ik veilig te zitten als ik maar westelijk van de sleep bleef. Binnen drie golven zat ik oostelijk van de sleep, de kabel onder mijn kayak door en werd ik omver getrokken door het dode gewicht van het volgelopen schip. Het bleek een anker geworden dat veel sterker was dan ik me had voorgesteld. Ik kreeg geen tijd om uit te vinden hoe ik mijn sleep los kon trekken en werd omver getrokken. Verward in de touwen van mijn sleep en de peddel-leash, moest ik me eerst bevrijden alvorens ik een rol in kon zetten. Na drie zwemrondes had ik er duidelijk even genoeg van.
Om 14.00 uur is het tijd voor de lunch waarbij we ieders ervaringen gedeeld en geëvalueerd hebben. Vanuit een door de zon beschenen duinpan hadden we beschut zicht op de vorderingen van anderen en lieten we ons het eten goed smaken.
Axel leerde me dat slepen in de branding not done is, alleen als er levensbedreigende situaties ontstaan; en daar valt de nabijheid van een strekdam blijkbaar onder.
Overigens is voor het slagen voor het ZV Extra examen nodig dat je zelf weer in de boot kunt komen, via een rol, een re-entry of welke manier dan ook.
Houdt overigens bij het surfen de neus boven water, alleen dan snijdt de boeg door de golven. Zodra de neus onder water is, werkt het geheel als een anker en moet de kayak wel uitbreken. Om de controle te herwinnen zou je achterover kunnen leunen om de punt uit het water te krijgen. Als je spektakel wilt, leun je dan juist voorover!
Na deze inspannende ochtend hebben we gekozen voor een kennismaking met de wals. Voor de meesten was het een feest, maar ik vond het na de branding maar een teleurstellende happening. Het mooiste was nog even de ervaring dat je al surfend op de plaats blijft. De uitgaande stroom tegen de wind in leverde lokaal een gebied met staande golven op waarin je hard surfend op dezelfde plek blijft liggen (op de grond geprojecteerd dan).
Maar vaartechnisch was ik er snel mee klaar.
’s Avonds hebben we nog even het programma voor de volgende dag doorgenomen; reddingsoefeningen, navigatie theorie en winkelen in het dorp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten