30 april : Skerries
Vanuit Church Bay zette Lianna ons op een westelijke koers totdat Skerries en de boeienlijn op een lijn van 30o zouden komen te liggen. Henk voer voorop in zijn nieuwe boot, de richting aangevend voor de groep. Die keuvelde rustig kletsend achter Henk aan. Het werd spannender toen een ieder zich ging bemoeien met de vraag of we het punt al bereikt hadden waarop we recht op de Skerries af konden gaan of niet. Twee instructeurs, een dagleiding, een voorvaarder, eigenwijze deelnemers, er waren duidelijk veel kapiteins op het schip. Het commando Hoofd der kolonne rechts, voorwaarts mars! werd uiteindelijk gegeven en we voeren met de stroom mee recht op de Skerries aan. In het hoofd zat ik al aan de lunch, nog afgezien van de plaspauze. De Skerries vormen een eilandengroep ('zijn' in de vorm van 'vertaald vanuit het Engels'), en deze groep ligt dan ter hoogte van Carmel Head, het noordwestpuntje van Anglesey.
Prachtige dag. Veel zon, weinig wind of golven en een toertocht van Church Bay naar de Skerries v.v. De tochtleiding lag in handen van Lianna.
Church Bay is een kleine baai halverwege Holyhead en de Skerries. Je benadert de baai van boven uit over een geasfalteerd pad. De auto's staan nabij op een parkeerplaats met openbare voorzieningen. Het uitzicht vanaf de weg was veelbelovend.
Vanuit Church Bay zette Lianna ons op een westelijke koers totdat Skerries en de boeienlijn op een lijn van 30o zouden komen te liggen. Henk voer voorop in zijn nieuwe boot, de richting aangevend voor de groep. Die keuvelde rustig kletsend achter Henk aan. Het werd spannender toen een ieder zich ging bemoeien met de vraag of we het punt al bereikt hadden waarop we recht op de Skerries af konden gaan of niet. Twee instructeurs, een dagleiding, een voorvaarder, eigenwijze deelnemers, er waren duidelijk veel kapiteins op het schip. Het commando Hoofd der kolonne rechts, voorwaarts mars! werd uiteindelijk gegeven en we voeren met de stroom mee recht op de Skerries aan. In het hoofd zat ik al aan de lunch, nog afgezien van de plaspauze. De Skerries vormen een eilandengroep ('zijn' in de vorm van 'vertaald vanuit het Engels'), en deze groep ligt dan ter hoogte van Carmel Head, het noordwestpuntje van Anglesey.
Ergens heb ik zitten slapen en de voortekenen gemist, maar plotseling zaten we met zijn allen in een stroomversnelling voor de eilandengroep langs en de eenvoudige landing werd opeens een flink gevecht om een keerwater te vinden. De groep sloeg uit elkaar, van mij uit gezien was het ieder voor zich totdat ik in het keerwater lag. Het resultaat was gunstig, slechts een zwemmer die vakkundig was gered en het bleek uit te maken waar je precies in de stroomversnelling was gedoken.
Graag had ik een filmopname gemaakt of instructie vooraf gehad, want nu heb ik eigenlijk nog niets anders geleerd dan dat als Nico roept Peddelen! Dat je daar dan ook uit alle macht gehoor aan moet geven. Eenmaal in het keerwater, een korte drijfpauze en brachten we Henk met lichte verschijnselen van zeeziekte naar veilige plek. De rest van de groep bleef wachten en we voeren om het feest compleet te maken, nog een rondje scherp langs de voorste rotsen om uiteindelijk in een rustige stroom het gat te vinden waardoor we ook hadden kunnen landen op het hoofdeiland.
De pauze was goed getimed. Tijd voor de lunch na twee uur varen, prachtige rotsen hoog boven het water, een vuurtoren, mooie zon, weinig wind. De zeehonden zwommen onder ons tussen de rotsen of lagen in de zon. Veel meeuwen aan de overkant. Onder ons een tapijt van konijnekeutels. Nico had een brander mee en pannenkoekbeslag, dus dat werd smullen. Eén van de deelnemers had zijn lunch in de tent laten liggen en werd overvoerd met het eten dat vanuit de groep werd aangeboden. Zo heeft er altijd wel iemand in de groep iets over of mee waar een ander in geval van nood of gebrek op terug kan vallen.
Nico gaf een rondleiding langs de vuurtoren en liet ons de genummerde nestplaatsen zien waar spoedig een hele kolonie puffins zich zal melden. Overal konijneholen of door de mens gemaakte hokjes/overkappingen waar de puffins zich kunnen nestelen.
De weg terug voer ik als voorvaarder voorop en soms ook vooruit.
Er stond op een enkel punt nog een stevige stroom rond de eilanden en die moesten we door om uiteindelijk tussen andere eilanden door geconfronteerd te worden met de eerste voorbij vliegende puffins en alken.
De bedoelde oversteek naar Carmel Head en toeristische route langs de kust hebben we door de sterke stroom niet gehaald. De tochtleider beoogde ons te behoeden voor een tidal race maar de stroom zette ons er middenin en uiteindelijk bleken we er precies noord-zuid doorheen gepeddeld te zijn waar we hadden beoogd er ten Noorden langs te varen. Altijd benedenstrooms passeren is mij verteld, maar ik had dan ook het oorspronkelijke vaarplan al laten vallen. Na de passage door dit stukje soppige water, veroorzaakt door een lokale ondiepte, voeren we met zicht op de kust terug naar de baai.
Er stond op een enkel punt nog een stevige stroom rond de eilanden en die moesten we door om uiteindelijk tussen andere eilanden door geconfronteerd te worden met de eerste voorbij vliegende puffins en alken.
De bedoelde oversteek naar Carmel Head en toeristische route langs de kust hebben we door de sterke stroom niet gehaald. De tochtleider beoogde ons te behoeden voor een tidal race maar de stroom zette ons er middenin en uiteindelijk bleken we er precies noord-zuid doorheen gepeddeld te zijn waar we hadden beoogd er ten Noorden langs te varen. Altijd benedenstrooms passeren is mij verteld, maar ik had dan ook het oorspronkelijke vaarplan al laten vallen. Na de passage door dit stukje soppige water, veroorzaakt door een lokale ondiepte, voeren we met zicht op de kust terug naar de baai.
Tot slot een fotoshoot van de binnenkomende groep en ter afsluiting nog even een paar keer rollen om het zout van me af te spoelen en een punt te zetten achter deze gevarieerde en zonovergoten vaardag.
De dag werd afgeblust met een oranjebitter en een zwakke aanzet tot het Wilhelmus, gevolgd door een Ale met gevulde kippenborstfilet en apple crumble toe.
Het leven is goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten