2 mei:
We hebben de hele week al het vooruitzicht op drie dagen mooi weer. We zullen de week afsluiten met opnieuw een ZW 5 of hoger. Derhalve vandaag gekozen voor een toertocht met wat speelse elementen en instructies voor navigeren op zee.
Zelf had ik deze week wel oren naar het lenen van een boot van Rockpool of NDK. Om de een of andere reden is die belofte niet goed in te lossen geweest en start ik vandaag in de boot van Nico, een speelse NKD Romany, zonder voetsteunen of rugband. De zit was duidelijk actiever dan in mijn eigen Barracuda, het schip is goed te besturen en ligt lekker op het water. Nico had duidelijk minder zin in mijn krappe schap, de zit te ver naar achteren wat een actieve houding onmogelijk maakt en verder lag het hem denk ik te diep in het water. Ik heb hem er verder niet meer over gehoord, het ging uiteindelijk om mijn ervaringen in de Romany.
De zon scheen krachtig, wederom een variabele wind, kracht 3 - 4 Bft. De tocht begon in alle rust, rock hoppend (zonder golven weinig hoppen dus) zakten we de kust af en zochten een weg zoveel mogelijk langs en tussen rotsen. Het tempo ligt laag en als je dit eenmaal even gedaan hebt, dan ontstaan er kriebels om er weer even vaart in te zetten. Aldus geschiedde, en Saskia werd aangesteld als voorvaarder om in transito richting het baken van Rhoscolyn te varen. We hadden iets stroom tegen, direct onder de kust bleek er minder te staan. Maar welllicht dat de eigenzinnigen ook iets meer in hun eigen tempo hun slag konden slaan en alleen al daardoor voor ons aan bij het einde van de baai kwamen. Dat had wel een prijs. De dolfijnen / tuimelaars / … zwommen langs de groep die de oversteek wel maakte. De dieren leken als het ware door de kustvaarders uit de baai gejaagd te worden en ze zwommen voor een deel recht op ons af. Een ander groepje, met jong, zwom met de stroom mee naar het Westen, zodat we van twee kanten werden benaderd door dolfijnen. Een cadeautje voor de belevenisvaarder.
We hielden eerst pauze in de baai van Rhoscolyn waarbij Bram zijn pomp verkocht aan een van de schilders die daar actief was met het onderhoud van de buitenhuizen. Na de lunch betrok ieder weer zijn eigen schip en voeren we naar de tidal races rondom het baken van Rhoscolyn Head. Mijn rug had deze week toch het een en ander te verduren gekregen en begon te sputteren tijdens de versnellingen om in een goede surf te komen. De beleving van de races was goed vandaag en dat gaf me een extra goed gevoel. Desondanks ben ik niet vol in de race gedoken om mijn rug te sparen en heb ik deels de activiteiten van de andere deelnemers op een afstandje gevolgd.
Er viel redelijk te surfen, maar ik vond de wals bij Vlieland, zoals ik hem beleefd heb met Nico als instructeur bij een ZVE groep, mooier. Maar het geheugen is niet echt betrouwbaar.
De tocht werd vervolgd met wederom een mooie tour langs de kust, zoekend tussen rotsen, wanden en arches naar een mooie pauzeplek. Uiteindelijk vonden we er een met een soort van lokaal regenwoudje aan de rotswand. Als je maar niet naar de aangespoelde rommel keek, zag het er paradijselijk uit. Peddelaars poetsen platen, dat zouden we ook in Wales een keer moeten doen.
Na een korte pauze werd de reis terug ingezet in de vorm van een oversteek zover de baai in, dat we het vermoedelijke eindpunt in zicht zouden hebben waarna we, met Bram als voorvaarder, in transito de tocht zouden beëindigen.
Het was wederom een prachtige dag, heerlijke tocht, zonder druk of snelheid en vooral gericht op genieten.
Eten: Bring Your Own (Alcohol) bij een Indisch restaurant in Valley. Prima keus en heerlijk heet, ook al was het mild, eten.
De eerste bezoekers / deelnemers van het symposium melden zich.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten