Pieterpad afgerond

Maastricht - Afgelopen weekend hebben we onze Pieterpad expeditie afgerond. Ondanks de voorspellingen liepen we zaterdag en zondag met heerlijk wandelweer door het Limburgse land tussen Sittard via Terstraaten en het Ravensbos naar Valkenburg. Zondag de laatste loodjes naar Maastricht, een finale lunch op het OLV plein bij Le Charlemagne en vervolgens door naar de top. Aldaar werden we opgewacht door Norawit met een grote doos chocola van opa. Ter afsluiting hebben we onze oorkonde 'opgehaald' bij Cafe Bergrust op de St Pietersberg. Komend jaar maken we een start met het Rivierenpad van Kleef naar Hoek van Holland.

Zomerse dagen in de herfst

Electra - Rondje Groningen op de fiets bij 25 graden op 2 oktober!! Komende week sneeuw?

Snoek in de tuin

Rundumhause - Buurman vangt snoek in water gelegen achter het huis. Zou de omvang van deze buurtgenoot het dragen van een helm op het water rechtvaardigen? 

KVW - Lauwersoog - Engelsmanplaat - Schier Noord

Schier – Het beloofde een mooie nazomerdag te worden. Een ZZW 3, tegen de 20 graden, een beetje bewolking in de bovenste luchtlagen. Bovendien was het de voorgaande dagen net zulk weer geweest. De zee lag er zo vlak als een spiegel bij. Het was heiig, wat je soms deed denken dat er geen scheidslijn meer te zien was tussen water en lucht aan de horizon. Kortom, een perfecte dag voor een geweldige wadbeleving.

Het begon al met inschepen. Normaliter doen we dat aan het eind van de Pier, maar sinds kort heeft de gemeente de Marne besloten om Lauwersoog Haven tot de echte wereld toe te laten. Voorheen waren er geen beperkingen ten aanzien van het parkeren, maar met de komst van de nieuwe jachthaven en een overvloed aan visrestaurants, willen en moeten de uitbaters het maximum uit het gebied kunnen halen. Het parkeren is nu aan tijd gebonden, maximaal 2 tot 4 uur.

Daar heb ik als dagtochtvarend kanovaarder dus helemaal niets aan. Konden we voorheen nog bij de trailerhelling of de steigers instappen, nu worden we 'gedwongen' ons heil in de blubber te zoeken. Gelukkig was het vertrek bij hoog water en konden we met alleen natte voeten vertrekken. Maar bij terugkomst halverwege het opkomende tij, moesten we toch echt een flink stuk door de modder. Wie het onbepakt al een opgave vindt, moet het maar eens proberen met een beladen kano in een heavy duty uitvoering. Om van het schoonmaken van vaarmateriaal en kleding nog maar niet te spreken.

De tocht ging in alle rust door de Zoutkamperlaag, over rood zeg maar, naar Engelsmanplaat. We hadden flink de stroom mee en door het gunstige weer viel de groep deels uit elkaar. Een van ons mistte de afslag bij de Kuipersplaat, waardoor we na hereniging doorvoeren naar het Rif. Na een pauze van een half uur togen we naar het Noordzee strand van Schiermonnikoog. De zee was hartstikke vlak, er stond geen zuchtje wind. Op het strand was het anders. Er stond een redelijke bries die mij snel deed afkoelen, ondanks de droge kleding. De maaltijden gingen er goed in en er waren druiven uit eigen tuin van Hilde. Aan ons had het Strandhotel dan ook geen klandizie; de enige die een soepje wilde halen is uiteindelijk snel op zijn schreden teruggekeerd toen hij de prijzen van de kleine kaart eenmaal onder ogen had gekregen.

De groep was dit keer groter dan normaal. Het zal de combinatie van het weer, de route en de lengte van de tocht en het moment in het seizoen zijn geweest dat ik aanvankelijk 10 aanmeldingen had. Uiteindelijk zijn we met 9 man gaan varen. En ook dan heb je als tochtleider rekening te houden met de wensen van de mensen. De een wil langer pauzeren op het Rif, de ander wil op tijd thuis zijn voor een diner buitenshuis. Dat betekent ook dat je als tochtleider, soms strak aan de tijden moet houden. De pauze van een uur was in principe genoeg, maar als je weet dat je meer tijd hebt, dan verken je op zo'n eiland iets meer dan alleen het direct aangrenzende strand. Om 15.00 uur pakten we de spullen weer in en strandden om 17.15 uur op de blubber ten oosten van de haven.

Vooral bij thuiskomst blijkt hoe groot de schade is. Het vaarmateriaal moet grondig worden schoongemaakt en het slik is met moeite uit je vaarkleding te verwijderen. Het is wellicht een idee om de gemeente de Marne te vragen of er een ontheffing mogelijk is. Overigens een topdag voor de wadbeleving, maar het parkeerregime maakt het niet direct aantrekkelijk.

KVW - Klusdag

Loods – Twee maal per jaar heeft de KVW een klusdag waarbij het vaste team dat onderhoud pleegt aan het gebouw en het vaarmateriaal, ondersteund wordt door andere leden voor de grotere klussen. Ook dit jaar stonden er weer ruim 10 leden klaar om de handen uit de mouwen te steken. De voordeur werd deels vervangen, een van de bovenramen gesloopt ter vervanging van alle drie de raampartijen, de zolder kreeg een stofbeurt en verder het gewone werk als goten leeg halen, ramen zemen en de vloer een extra grondige beurt geven. Verder heeft Ger een deur afgelakt en hebben we allemaal deelgenomen aan de kano wedstrijd als onderdeel van Winsum Maritiem.

Gelet op het weer, de opkomst en de klussen was het heerlijk relaxte dag. Op de foto de twee Jannen, het deed me op een gegeven moment denken aan de balkonscene van de muppetshow.

KVW 2011

 

Track informatie- test

KVW - Rondje Schiermonnikoog

Rondom Schier – Na drie weken Noorwegen, prachtige natuur en veel autokilometers, heb ik afgelopen zondag een rondje Kromme Raken gevaren. Daar was ook alle tijd voor, want als je trekt met hutten, dan heb je geen caravan / tent om op te ruimen. Ik was er in zekere zin ook aan toe. De laatste dagen betroffen ook vooral reisuren om van Telemark via Oslo en daarna door Denemarken thuis te komen.

Het rondje ging niet in een supertempo, het weer was bewolkt tot nat al bleef dat beperkt tot een enkel buitje. Het was goed om weer even in de boot gezeten te hebben. Nu nog even afwachten wat de response van het lijf zou zijn.

De eerste werkweek eist zijn tol. Dan blijkt pas hoezeer een vakantie, ondanks de vele auto uren, rust brengt. Wat opviel was dat de biologische klok van meet af aan goed stond. Stipt om 6.00 uur ging die af en kon ik (met moeite) de weg naar de uitgang vinden. Maar echt energie op het werk had ik nog niet. Na afgelopen vrijdag, heb ik alle onderwerpen weer even de revue laten passeren en het lijkt er al weer bijna op of ik nooit ben weggeweest.

De uitnodiging voor een rondje Schier viel woensdag in de bus. 55 km peddelen rondom een eiland dat je niet verder zult bekijken dan vanaf een afstand op een enkele kleine pauze na. Ik moest er nog even over nadenken. Bij Sanquin had ik een halve liter bloed achtergelaten en dat eist een met de jaren toenemende tol, sneller agressief in de begindagen, een afgenomen conditie in de eerste week.

Alle seinen stonden echter op groen, mooi warm weer, bewolking, beetje wind en de instemming van het thuisfront. Ik heb het er maar op gewaagd (onder opgave van de mitsen en maren bij de tochtleider).

Ik bleek niet de enige die er weer in moest komen; de organisatie voor een dagtocht ging niet voor alle leden in de groep even soepel. Uiteindelijk gingen we om 9.30 uur te water, lagen we rond 11.00 uur bij de Eilanderbalg, om 12.00 uur een pauze op Schier Oost en vanaf 12.30 uur op weg naar de Noord. Eindelijk was het zicht beter, de bewolking en lichte nevel trokken weg en de ebstroom kwam op gang. Het tempo (en de vaarsnelheid) hadden tot dan niet echt hoog gelegen, mede door de Zuiden wind misschien en het feit dat we rond de kentering voeren. Ook deze keer konden we de verleiding niet weerstaan om de bocht af te snijden. Dat leverde dan weer het element wadlopen op omdat tegen een uur na hoog water  je ongetwijfeld vastloopt op de grote plaat van Schier Oost. Na eenmaal het optionele element wadlopen te hebben volbracht, hielp de stroom ons snel door de Eilanderbalg en langs Simonszand. Michiel telde op afstand zeker 100 zeehonden, het was een mooi gezicht. Vervolgens de bocht om en langs Schier. De volgende pauze was om 13.30 tot 14.30 uur. Lunch en voor Herman ook een uiltje knappen. Hij had al heel wat zitten geeuwen en het lukt hem om te midden van zijn inspanningen in slaap te vallen. Ik bracht het niet verder dan een half uurtje opwarmen in de zon, mijmerend met het geluid van de branding op de achtergrond. Zo voelt vakantie.

55 Kilometer is uiteindelijk toch ook stug door peddelen, ook al ben je er mentaal mee klaar. In mijn geval moest ook het lijf er nog even aan wennen dat er meer arbeid geleverd moest worden dan dat er aan energie in zou gaan. Het duurde vrij lang voordat de hulpvoorraden werden aangesproken. Verder levert mijn lijf vooral een constante arbeid, zonder al te grote pieken. Ik bleef dus wel op koers en snelheid, al had ik het idee dat mijn kompanen sneller konden. Tussen de brandingen door voeren we langs de Noordkust. Voortdurend het lijf in de vooruit met de lichte stress van de branding links en rechts. Niet dat ik daar normaal gesproken bang voor ben, maar als het lijf leeg is en het hoofd er niet helemaal bij, dan zijn er elementen die ik kan missen in een zeetocht. Slechts een maal moesten we door een overslaande golf. Dat werkte overigens wel verfrissend en daarna snel weer verder.

De zon was goed doorgebroken, het strand vertoonde meer leven vanaf de laatste strandtent zeg maar. Ik herinnerde me een vorige tocht waarbij het oneindigheid leek te duren voor we de vuurtoren gerond hadden. Dat viel me deze keer heel erg mee. Voortdurend hield ik met transitopeilingen in de gaten of we nog voortgang maakten. Mocht dat niet het geval zijn geweest, dan had ik mijn kano prompt op het strand gezet en gewacht op het inkomende water. Dat bleek niet nodig.

Iets na half zes hebben we de boot weer op de kant gelegd voor het aanspreken van de laatste mondvoorraden. Ik had het uiterst krap bemeten en kwam net uit. Tijdens zijn tweede dutje werd Herman al snel gewekt door het opkomende water. Binnen 15 minuten stonden we dus al weer met de boot in de hand langs de waterlijn, een methode vindend de aanrollende golven te passeren. 

Een kwartier later rondden we Schier en zagen we de broodroosters van de spuisluizen recht voor ons. Vanaf nu in een rechte lijn naar varend zetten we het laatste stuk in. Er was duidelijk leven op het wad. De marifoon had me die dag al het een en ander laten weten over de vaarbewegingen, er waren flink wat groepen op het water. Een flinke kanogroep van de SalzwasserUnion, zes kajaks van de GKV, wijzelf, 120 wadlopers op Brakzand en ik vermoed dat Bram met een groep wandelaars op Engelsmanplaat vertoefde. In de Glinder voer een achttal zeilschepen, de Monnik voer de veerdienst en ook de Esonborg en een aantal watertaxi's voeren regelmatig van en naar Schier. Het was er dan ook een goede dag voor.

Boven de westpunt van Schier kon ik door de Zuiden wind de geur opvangen van vochtig en zacht rottend gras/groen. Het moest dus goed broeierig geweest zijn die dag. Eenmaal onder Schier woei de warme lucht van het vaste land je tegemoet. Een warme en vochtige wind, het voelde nu aangenaam aan. Het laatste stuk gaf mij vleugels, relatief gezien dan, anderen zakten helemaal in. Uiteindelijk was ik om 19,15 uur weer terug in de haven. De GKV was al weer naar huis, de SWU verbleef nog op het wad.

Het lijf had 's avonds niets meer te missen. Met een kop als een boei, kon ik nog net alle bewegingen piepend en krakend maken, maar kracht zat er niet meer in. Vandaag maar even rust houden.

KVW Avondtocht - Passantenhaven

Brakzand – Mijn laatste avondtocht dit jaar voer ik gisteren met Steven, Bart en Hilde. Ondertussen een vertrouwde setting; een NNO kracht 3, rustig water, mooi en helder weer. Een ideale avond voor een uurtje varen op het wad. Gisteren probeerden we de 2-persoons kajak uit op zee. In het begin was het nog wat onwennig, als je van voren zit dan heb je een kort schip voor je, maar wel een prima uitzicht en het gevoel alsof je er niet voor hoeft te peddelen. Zit je achter, dan moet je in ons geval het roer besturen met je voeten en is de focus vooral de voorvaarder om in diens cadans te blijven. De eerste slagen waren dus wat onwennig, zigzaggend staken we de Zoutkamperlaag over en boven Brakzand schoot al een voetsteun los omdat de fietsbeweging met een roerbediening op je voetsteun minder enthousiast uitgevoerd moet worden dan bij een vaste steun.

Hilde en Steven hadden er een handen aan vol om ons relaxte tempo bij te houden. Gelukkig kiezen ze ervoor hun eigen tempo te varen en laten ze zich niet gek maken. Halverwege hebben Bart en ik een hoge steun proberen in te zetten boven Brakzand. Laten we zeggen dat er onderling nog wat afstemming moet plaatsvinden alvorens het synchroon gaat lopen (en dus gaat slagen). Het werd een zwempartij en Hilde had nog een hele kluif om de 2-persoons kajak leeg te krijgen. Het schip heeft wat dat betreft ook niet de ideale plaatsing van de waterdichte schotten. Er stond helaas al teveel water om Hilde staand op de plaat van dienst te zijn.

Het vaart wel geweldig bij windkracht 3. De boot klappert iets op het water, wat het nogal nat varen maakt. Verder is het zo stabiel als een huis en met een gedeelde inspanning kost het weinig moeite om de afstand te overbruggen of een tempoversnelling in te zetten.

Eenmaal op Schier hebben we de strijdbijl over de toeristenbelasting begraven en een kop koffie genomen op het terras in de jachthaven. We stonden er om 10 over 20.00 uur, wat nog net toeliet dat we een bakkie troost konden afnemen. De keuken was inmiddels gesloten.

Bij de terugtocht hebben Bart en Hilde van boot geruild. Voor beiden was het even wennen aan het nieuwe schip. Dit keer zat ik achter aan het stuur en kon Hilde eindelijk eens voorop varen. De extra menskracht achterin maakte dat ze haar positie aan de staart van het peloton kon inruilen voor een trekkersrol voorin. Onderweg nog even genoten van de mooie luchten en een begeleidende zeehond. Het was een leuke afwisseling en ik denk dat een 2-persoons kajak goed kan werken in relatief rustige omstandigheden en dat je dan heel goed een beginnend of niet al te sterke vaarder goed in de groep erbij kunt hebben. Als tochtleider vaar ik een volgende keer toch echt weer zelf in mijn eigen kajak. De foto's zijn deze keer van Steven. Vertrek 19.00 uur. Pauze op Schier van 20.00 tot 21.00. Terug in Lauwersoog om 22.00 uur.

KVW Avondtocht - 21 juli

Schier West – Het waait de hele week al stevig. Donderdag leek de gunstigste dag voor een beginnerstocht. Bij vertrek stond er toch nog een NNO4 die later afnam naar 3. Direct na het verlaten van de haven moesten we aan de bak tegen wind en golven. De stroom was sterk en een zojuist binnengelopen visser had het water aardig in beweging gebracht. Het was even flink doorpeddelen tot aan de Z16, daarna langs de geul op omhoog naar de GL9 en vervolgens tot aan de zuidwestpunt van Schier. We gingen aan land  op het punt waar we op een lagen tussen Engelsmanplaat en de Passantenhaven. De wind was in kracht al afgeomen, maar de natte kleding gaf al snel een sterk gevoel van afkoeling. Omdat het nog te vroeg was voor de terugtocht, togen we richting de boeien van Paesensrede, eerst richting Engelsmanplaat wat ruimer water opzoekend. Vervolgens met een lichte surf naar het zuiden en vandaar vanaf de Z4 weer op de haven aan.

De golven schoten net te kort voor een lekkere surf. We zaten dan ook tegen de kentering aan en hadden dus feitelijk nog wind tegen stroom. Niet ideaal voor hooggespannen verwachtingen.

Proberen te surfen kost ook kracht, uiteindelijk hebben we rustig peddelend de eerste inkomende stroom vanuit de Zoutkamperlaag afgewacht. Die kwam pas na de passage van de Glinder.

De avond niet helemaal volgens het boekje gevaren. Dat brengt me dan ook wel weer even bij dat de regelen van goed zeemanschap het beste toch maar nageleefd kunnen worden als je van nature niet beresterk bent. Een leuke tocht met dansende golven in het begin en een redelijk uitgevlakte watermassa aan het eind. De foto's geven blijk van verschillende luchten, dat was qua waddenbeleving ook wel het mooiste van deze avond.

KVW Dagtocht 17 juli - Kobbeduinen (afgelast)

KVW Avondtocht 13 juli - Lauwersmeer met NW6

Afgelopen woensdag hebben we met NW 6 het Lauwersmeer aan gedaan. Hoewel de wind vanaf het land gezien, afgezwakt leek te zijn, stond er op het meer toch meer dan genoeg.

Vanaf de Hoek van de Bant hebben we surfend koers gezet naar Oostmahorn. Aldaar omgekeerd en de terugtocht ingezet voor een tweede surfronde.

De strijd tegen de wind bleek mij teveel; vechtend tegen de elementen hield ik de groep wel in de gaten maar ik had geen controle meer over mijn twee maten die als jonge honden genoten van het golvende en steile vaarwater.

Zelf heb ik na een uur het droge opgezocht en voor mezelf een grens getrokken voor de nabije toekomst.

KVW Zwem-4-daagse 12 juli

De hoge vier - Op dinsdag de jaarlijkse zwem-4-daagse opgeluisterd met de mogelijkheid tot het varen in een poloboot voor de jeugd. Na een korte demonstratie van steunen en redden, kon de jeugd instappen in 6 poloboten en wat verkennende slagen maken in het kleuter/instructiebad. In ronden van 3 minuten werd de rij enthousiaste deelnemers afgewerkt, waarna een enkeling weer opnieuw de kou trotseerde om nog een keer te kunnen varen.

Een leuke avond waarin de jeugd met veel enthousiasme kennis maakt met het kanovaren en de begeleiding na afloop nog even een rol kan maken als oefening.

KVW Avondtocht 5 juli - BBQ op Engelsmanplaat

Engelsmanplaat - Afgelopen dinsdag hadden we een grote groep voor de wekelijkse avondtocht. Tien mensen hadden zich opgegeven, 8 zijn er gekomen. Er stond meer wind dan verwacht, wat een tweetal deelnemers heeft doen besluiten van deelname af te zien. Met een NO3 togen we met het laatste restje stroom mee richting Engelsmanplaat vanaf Lauwersoog. Eenmaal voorbij Kuipersplaat voelden we de zijwaartse beweging (richting vuurtoren) van het water; de inkomende stroom aan de Noordzijde van de Kuipersplaat trok als het ware de nog uitgaande stroom van de Zoutkamperlaag / Westgat strak om de Kuipersplaat heen.

Overigens goed gevaren, redelijk doorgepeddeld en dat bleek bij aankomst een reden te hebben. Terwijl een ieder zich stond te verkleden of zich tegoed deed aan een versnapering en een slokje, ontdekte ik ineens rook bij de kano van de tochtleider. Een kanobrand is niet alledaags dus het trok wel enige aandacht. Bij aankomst bleek dat Bert een BBQ en een partij worst had meegenomen. Een leuke geste die een onverwachte invulling gaf aan de pauze op Engelsmanplaat.

De terugweg voeren we wederom over de Zoutkamperlaag, het traag inkomende water won allengs aan stroomsnelheid en de groep hield redelijk vaart ondanks het herkauwen van de extra maaltijd :)

Deze avond heb ik een van de beginnend zeevarenden mijn Point 65 XP meegegeven, als alternatief voor een verenigingsboot (Bucaneer of Mariner). De XP is lang, heeft veel volume en is koersvast, een prima combinatie dacht ik voor een zware jongen. Ik had me vergist in de stabiliteit van het schip, vooral bij zijwind voelde het schip bijzonder instabiel aan. Gelukkig viel dat na de oversteek van de vaargeul wel mee, al kwam het later bij de volgende oversteek weer terug. De terugtocht heb ik dan ook zelf in de XP gevaren en ervoer daarbij hetzelfde instabiele gevoel. Na 10 minuten leek ik echter weer helemaal vertrouwd met mijn schip. Hij lag heerlijk op de golven en door zijn lengte viel ik ook nauwelijks stil als een keer een klapper werd gemaakt. Ik had ook zicht op mijn vertrouwde Barracuda, een low volume model voor dagtochten en binnenwater. Dat schip lag mede dankzij de belading veel dieper in het water, golfde lekker mee en gaf bovendien haar nieuwe rit-'kapitein' een goed gevoel. Ben heeft er in elk geval aan overgehouden dat de vorm van het schip wezenlijk is voor de beleving van het varen op golvend water. Dat de XP na zijn Bucaneer en Mariner ervaringen instabieler overkomt, wil ik graag geloven. Toch blijft het een mooi schip.

Diep in mij knaagt het al een tijdje, eigenlijk zou ik mijn eigen Mariner en XP willen inruilen voor een Barracuda van het high volume type. Liefhebbers voor een Mariner (heavy duty polyester en grote kuip) of een Point 65 XP kunnen zich melden. Dan maak ik alvast een afspraak bij het Uilennest voor een proefvaart in de Barracuda HV.

KVW Dagtocht 2 juli - Lauwersmeer

Stropersgat - Vanwege de verwachte NW5 is vandaag de tocht van Termunterzijl naar Ditzum vervangen door een binnendijkse tocht vanaf de Zoutkamperril naar Stropersgat.

Met 5 man sterk togen we onder leiding van Dick om 13.18 uur vanaf de Zoutkamperril naar het Lauwersmeer. Aldaar stond een stevige bries die aardig wat golfjes voortbracht.

De groep had wat moeite om eensgezind de wind en de golven te trotseren. Er werd niet in trein-vorm gevaren, waardoor een ieder zelf de wind vol op het lichaam kreeg. Het gaf wel het lekkere gevoel van dansen in de golven.

Zelf was ik vandaag een stuk fitter dan afgelopen woensdag. En het spelen in NW5 in de Slenk is echt niet minder dan boven Brakzand, dus dat weten we dan ook weer voor een volgend keer. Na een ruime pauze in de zuidelijke haven van Stropersgat, vertrokken we tegen 15.45 uur weer richting de ril. We hebben nog even gezwaaid naar een 12-tal GKV-ers die onder aanvoering van Marlies onze haven voorbij voeren.

Lekker surfend, voor de een wat meer dan voor de ander, voeren we in alle rust terug naar de parkeerplaats. Aldaar zaten nog steeds de vissers die niet alleen ons, maar ook de 12 van GKV hebben zien instappen. Rare jongens die kanovaarders.

KVW Avondtocht 29 juni - Brakzand

Brakzand - Met een verwachte NW5, afnemend tot 4 toog ik gisteren met 2 leden het wad op. Het was halverwege het opkomende tij, dus met deze wind hadden we een leuke waterpartij. Bij vertrek uit Lauwersoog rechts aangehouden in verband met inkomende scheepvaart, daarna de geul overgestoken naar Brakzand. We waren al flink afgedreven bij de oversteek, dus eerst maar even Noord en daarna NW aangehouden. Dat laatste bleek een terugkerende constante, mede omdat de beginnend zeevarenden het liefst tegen wind en golf in peddelden.

Ik was was niet helemaal fit door slaapgebrek en wellicht ook nog door de bloeddonatie en had moeite de jonge honden bij te benen. Bij hen lag de focus dan ook meer op het spelen in de golven en het overeind houden van hun schip. Dat maakt dat je in jezelf gekeerd raakt en het contact met de groep verliest. Als ik een achteruitkijkspiegel had gehad, dan had ik die zeker als prijs voor deze avond uitgekeerd.

Na een uur varen hadden we een zwemmer. Stilliggend, omkijkend naar de achterblijvers werd hij verrast door een golf. Stilliggen en omkijken in een turbulente watermassa zijn beide niet bevorderlijk voor je stabiliteit zonder aanvullende maatregelen. Gelukkig was het water goed warm van de afgelopen dagen en konden we de redding inzetten. Het duurde even voordat ik ter plaatse was. Mijn collega had de boot al bijna leeg, het materiaal was allemaal nog binnen handbereik. Het keren van de boten, het organiseren van de sleep en het legen van de boot namen nogal wat tijd onder deze omstandigheden. Verder was de zwemmer losgeraakt van de boot die hij had moeten vasthouden en bleek de reddende groep sneller op de wind af te drijven dan de zwemmer ons kon bijhouden. Uiteindelijk ging de kiwi-entree heel soepel en konden we spoedig daarna weer verder.

Opnieuw lage we ter hoogte van de haven en moesten we een flink stuk westwaarts om nog van een surf te kunnen genieten.

Met de koers op het Westen en de zon op de rechterwang gingen we verder. De wind maakte echter dat regelmatig de koers stilzwijgend naar NW werd verlegd. Daar moest ik wel corrigerend optreden. Uiteindelijk ter hoogte van GvS een drijfpauze genomen en de terugweg ingezet.  De ex-zwemmer voelde zich duidelijk minder in zijn element met de golven schuin van voren.

De terugweg kon mooi gesurfd worden. De wind was inmiddels afgezwakt naar 4 Bf denk ik , maar er zat nog genoeg deining in het water. Twee liefhebbers en een die het wat voorzichtiger inzette. Voor een eerste keer ook helemaal niet vreemd. Om 21.15 uur stonden we weer aan wal, een uur eerder dan andere weken.

Een mooie tocht om de zeevaardigheid in te testen. Ik denk dat we weer even goed hebben kunnen ervaren wat peddelen op zee in moet houden; technieken beheersen, slim kiezen, conditie hebben, controle houden en groepsgedrag. 

Bij terugkomst in de loods nog even met een kop thee nagepraat. Een prima avond.

KVW Avondtocht 21 juni - Schier West

Langste dag - Eindelijk staat er wind. Een verwachte ZW4 met vlagen 6 Bf, dat moet wat golven kunnen geven. Vandaag iemand mee die voor het eerst in de golven komt. Dus om 19.00 te water in de haven van Lauwersoog, over de groene lijn westwaarts, met de kop in de golven. Voordat we goed en wel weg waren was onze huiler er al vandoor. Een meer ervaren vaarder had een rustiger tempo in gedachten als eerste kennismaking met de golven dit jaar.

Na verloop van tijd werd het minder en tegen de tijd dat we de Zoutkamperlaag uit waren (qua betonde geul dan), stond er nog een aardige bries die ons in NoordOostelijke richting liet surfen met de vuurtoren van Schiermonnikoog als richtpunt. Daar waar het peddelen tegen de golfrichting in hem goed af ging, was het surfen toch duidelijk iets onwenniger. Al met al hebben we in ruim 1,5 uur Schier West bereikt achter de Kuipersplaat om.

Meteen op de plaat begon de zon te schijnen. Een prachtig zicht ontvouwde zich over Engelsmanplaat en Rif en met de zon meekijkend hadden we mooi licht voor een foto. Na een half uur genieten van het uitzicht en het licht, stapten we wederom in de kano. De keerzijde van aanrollende golven is dat je bij een start vanaf het strand heel snel je spatzeil dicht moet hebben. Dat bleek vooral bij terugkomst in de haven, alwaar ik het idee had dat een der opvarenden een halve kuip water met zich meegesleept heeft. Dat moet ik de volgende keer toch beter in de smiezen houden, het komt de stabiliteit, het vaarcomfort en de snelheid niet ten goede. Het is daarentegen ook een goede ervaring voor het uitbouwen van het bootgevoel. Elk nadeel heb zijn voordeel zal ik maar zeggen.

De terugtocht bracht ons langs de Oude Wal en ook nu hadden we zicht op fouragerende lepelaars en eindereenden op Brakzand en daarbij stak een enkele zeehond  verwonderd zijn kop boven water.

Wellicht wat veel van het goede voor een avondtocht, maar al met al een uitstekende wadervaring voor beginner en gevorderde.

KVW Avondtocht 15 juni - Kuipersplaat

Kuipersplaat - Met een W2 en overigens vlak water scheepten we ons in bij de kotter-steiger van Lauwersoog. Onder het toeziend oog van een Duitse toerist, voeren we naar de havenmond. Net voor ons kwam de veerboot van Schier nog binnen en kregen we onze enige golf voor deze avond. Dat was althans de verwachting. Na de oversteek naar Z18 zoveel mogelijk de plaat opgezocht tot we nog een meter water onder ons hadden. Vervolgens tegen de opkomende stroom in naar Roode Hoofd. De geul van Brakzand leek deels bevaarbaar. Het werd een keuze tussen een stukje wadlopen in de geul of met de klok mee om Roode Hoofd. Dat laatste werd verkozen. Het zand loopt er erg vlak af, dus uiteindelijk nog een flinke bocht moeten maken en daardoor bleven we ver van de waterlijn op de plaat. Eenmaal bij de GL11 de koers verlegd naar het Westen. We hoorden de branding maar konden het visueel nog niet plaatsen. Via GvS10 naar GvS6 en aldaar afgebogen naar de oostpunt van Kuipersplaat. Daar stond een leuke clapotis waar ik met mijn groepje beginners best door heen kon varen.
Aldus hebben we daar een paar maal door heen getrokken, rustig peddelend, een stevige surf nemend en de balans zoekend tussen de golven die van twee kanten kwamen. Onder toeziend oog van een vijftal zeehonden (met jong zelfs!) zochten we ons plezier in de golven. Na een half uur was de kracht eruit en namen we een drijfpauze. Eenmaal de eerste ervaringen uitgewisseld was het verder in een rustig tempo terug naar de haven. Deze keer voor 22.00 uur binnen. Een mooie avond met een speels tintje.

KVW Avondtocht 7 juni - Engelsmanplaat en Schier West

Engelsmanplaat - Het getij stond gunstig voor een dagtocht in de avond. Met om 21.00 uur TLW Lauwersoog, togen we om 19.00 uur richting Engelsmanplaat. Om 20.15 uur stonden we op de plaat te genieten van het wad. Na een half uur staken we met de vuurtoren van Schier in het vizier over naar Schier West. Zonder landing hebben we de tocht over het inkomende water langs Het Rif / Oude Wal voortgezet en in alle rust bereikten we tegen 22.30 uur de haven van Lauwersoog.
Een prachtige avond, mooi licht, rustig water. Pure wadbeleving.

KVW Avondtocht 1 juni - Schier Passantenhaven

Schier - Halverwege opkomend tij togen we richting Schier. We gingen tussen de vissersboten te water, er stond nog geen water bij de trailerhelling aan de NW-zijde van het Pierenend. Rustig peddelend togen we naar de havenmond. Aldaar kwam net de veerboot uit Schier aanzetten en die gaf nog even een leuke zwieper met mooie golven. We konder er met gemak direct door heen. Voor de twee beginnend zeevarenden was het wel even laten gebeuren maar ze kwamen er droog door heen. Bart had vandaag zijn eerste zeetocht. Hij gaf richting en snelheid aan en dat ging voortvarender dan ik had gedacht. De groep lag al redelijk uit elkaar nog voordat we de Z18 bereikten.

Aldaar gegroepeerd en het tochtplan aangepast. Niet over het Roode Hoofd, maar dwars over Brakzand dit keer.

De tocht verliep in alle rust. Er stond een NW2 die je nauwelijks merkt als je er tegen in gaat en de opkomende stroom liet zich nauwelijks voelen. Daar waar we een geul moesten passeren merkte je direct dat de stroom sneller werd en werd de kano uit koers geslagen. Boven de platen wilde het water meer dwarrelen en ging de kano alle kanten op.

Uiteindelijk bereikten we de haven van Schier. Vlak water, de platen nog redelijk droog, af en toe met het onderschip over een mosselbank schuivend. Die werden overigens keurig gemarkeerd door de meeuwen die hierboven dreven. Toch maar een bebakende geul nemen een volgende keer.  

Na een korte pauze bij de trailerhelling in de passantenhaven, hebben we de terugtocht ingezet. In hetzelfde tempo, maar toch in tijd veel sneller, voeren we een zuidelijke koers op de 'broodrooster' van de spuigaten van het Lauwersmeer. We werden nauwelijks weggezet. Wel was goed te voelen hoe de tegenstroom in het eerste deel werd omgezet in een meegaande stroom in het tweede deel van de tocht. Met het zachte windje in de rug, kon je in de verte een surf-sensatie voelen opkomen.

Tegen de achtergrond van de ondergaande zon naderden we de haven van Lauwersoog. Die was inmiddels volgelopen en via de trailerhelling konden we de schepen weer op de kade krijgen.

Een mooie avond, rustig weer, een enkele zeehond en de rust, het licht en de ruimte van het wad. Je moet er in een kano wel wat voor doen, maar dan heb je ook wad :)