Esonstad – Deze week werd ik gebeld door de tochtleider van de afsluitende oefentocht op het Lauwersmeer. Hij had een uitnodiging voor een bruiloft en zocht vervanging. Ik wilde toch gaan varen dus dat was snel bezegeld.
Ik kreeg een opstapper van hem over maar deze belde later af in verband met een vervelende armblessure die wellicht langer gaat duren dan goed is voor zijn voorgenomen deelname aan het zomerkamp in Morbihan. We hopen er maar het beste van.
Later in de week maakten twee andere leden bekend dat ze graag mee wilden. Snel even het weer gecontroleerd en ik had toch wel mijn twijfels. Het zou hard gaan waaien en zaterdag leek de rustigste en meest droge dag te worden van het lange weekend. Daar heb ik dus op ingezet, maar ondertussen vertraagde de weersverwachting niet maar verliep sneller dan oorspronkelijk gedacht.
De rust van de zaterdag overdag verschoof naar de nacht van vrijdag op zaterdag. De zon van vrijdag maakte plaats voor een flinke regenbui die (bleek later) gelukkig tegen een uur of 12.00 het Groninger land weer had verlaten.
In de voorbereiding heb ik dus rekening gehouden met een aantrekkende wind tot NO 6, met windstoten 7 Bft tegen 15.00 uur en daarom heb ik de tocht wat vervroegd. Een van de deelnemers wilde een boot testen van een ander om te kijken of de grote Buccaneer dezelfde vaareigenschappen heeft als zijn kleinere broertje de Polar, die we als verenigingsboot in de loods hebben liggen.
Om 10.00 uur regende het flink en zag het er deprimerend slecht uit. Desondanks hebben we het materiaal opgeladen en zijn we naar het Lauwersmeer getogen.
Een van de deelnemers heeft in de stromende regen aan de kant toch bedankt voor de eer en ik denk dat hij daar achteraf gezien goed aan heeft gedaan.
Niet veel later zijn we redelijk droog ingestapt bij Steile oevers II, dus de grote parkeerplaats naast de jachthaven naast de camping bij Lauwersoog.
Het was van meet af aan wennen voor mijn maat in die grote Buccaneer maar het zag er allemaal goed uit. De grotere versie bleek een stuk hoger te liggen en enorm windgevoelig.
Nu hadden we vanaf het begin zijwind dus die windgevoeligheid zou afzakkend naar Oostmahorn wel meevallen. Verder heeft die boot volume genoeg, dus moest er goed gesurft kunnen worden.
Het surfen verliep goed. Lekkere wind in de rug, haalden we naast de gewone vaart van 8 km/uur een top van 14,8 km/uur in de surf.
Omdat we met zijn tweeen waren en het er nog een beetje onwennig uit zag, heb ik defensief gevaren en ondanks dat mooie surfmomenten beleefd.
Mijn maat heeft lekker gevaren en goed gesurfd. Het was nog wat voorzichtig allemaal, naast het relatief onbestuurbare karakter van het schip met deze wind zat hij met het vaste schot ook wat krap in de boot.
Door mijn defensieve varen bleef ik relatief vaak achter mijn maat varen om in geval van een zwempartij snel ter plekke te zijn. Dat leidde uiteindelijk tot een capsize! en een swimmer! juist omdat hij regelmatig om zich heen keek om mijn positie te bepalen.
We hebben de redding ingezet en dat verliep soepel. Jammers was alleen dat bij het instappen er toch weer water in de kuip liep. Dat hebben we erin gelaten en dat is wellicht een onhandige keuze geweest.
Het schip werd nu wat instabieler en dat voelt natuurlijk niet goed als het zich ook al niet lekker laat besturen. De zwempartij was net ten Noorden van Oostmahorn en we hebben ons door de wind en de golven naar de haven laten brengen.
Aldaar hebben we de boten op de kant gezet en in een hoekje uit de wind de lunch genuttigd. We hadden toen een uur gevaren tegen gemiddeld iets meer dan 6 km/uur, maar ja, een redding kost dan ook vooral tijd en dat drukt de gemiddelde snelheid flink.
Na de lunch hebben we twee pogingen gedaan om de wind en de golven te trotseren. Met de wind van voren werd de Buccaneer nog sneller uit koers geslagen en ook dat leidde uiteindelijk weer tot een capsize! en een swimmer!.
Vervolgens heb ik besloten een taxi te bestellen en hebben we het handeltje op het droge gelegd en zijn we gaan koffie drinken in Esonstad.
Bij een bak koffie met taart en een warme chocolademelk met slagroom keken we terug op het verloop en onze handelingen.
Jammer dat die windvoorspelling niet uitkwam, als ik dat van tevoren had vermoed/geweten, dan hadden we de tocht verschoven naar de zondag (afnemende wind en waarschijnlijk droog).
Een mooie ervaring rijker gingen we later op huis aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten