KVW - Lauwersmeer afsluitende tocht

Esonstad – Deze week werd ik gebeld door de tochtleider van de afsluitende oefentocht op het Lauwersmeer. Hij had een uitnodiging voor een bruiloft en zocht vervanging. Ik wilde toch gaan varen dus dat was snel bezegeld.

Ik kreeg een opstapper van hem over maar deze belde later af in verband met een vervelende armblessure die wellicht langer gaat duren dan goed is voor zijn voorgenomen deelname aan het zomerkamp in Morbihan. We hopen er maar het beste van.

Later in de week maakten twee andere leden bekend dat ze graag mee wilden. Snel even het weer gecontroleerd en ik had toch wel mijn twijfels. Het zou hard gaan waaien en zaterdag leek de rustigste en meest droge dag te worden van het lange weekend. Daar heb ik dus op ingezet, maar ondertussen vertraagde de weersverwachting niet maar verliep sneller dan oorspronkelijk gedacht.

De rust van de zaterdag overdag verschoof naar de nacht van vrijdag op zaterdag. De zon van vrijdag maakte plaats voor een flinke regenbui die (bleek later) gelukkig tegen een uur of 12.00 het Groninger land weer had verlaten.

In de voorbereiding heb ik dus rekening gehouden met een aantrekkende wind  tot NO 6, met windstoten 7 Bft tegen 15.00 uur en daarom heb ik de tocht wat vervroegd. Een van de deelnemers wilde een boot testen van een ander om te kijken of de grote Buccaneer dezelfde vaareigenschappen heeft als zijn kleinere broertje de Polar, die we als verenigingsboot in de loods hebben liggen.

Om 10.00 uur regende het flink en zag het er deprimerend slecht uit. Desondanks hebben we het materiaal opgeladen en zijn we naar het Lauwersmeer getogen.

Een van de deelnemers heeft in de stromende regen aan de kant toch bedankt voor de eer en ik denk dat hij daar achteraf gezien goed aan heeft gedaan.

Niet veel later zijn we redelijk droog ingestapt bij Steile oevers II, dus de grote parkeerplaats naast de jachthaven naast de camping bij Lauwersoog.

Het was van meet af aan wennen voor mijn maat in die grote Buccaneer maar het zag er allemaal goed uit. De grotere versie bleek een stuk hoger te liggen en enorm windgevoelig.

Nu hadden we vanaf het begin zijwind dus die windgevoeligheid zou afzakkend naar Oostmahorn wel meevallen. Verder heeft die boot volume genoeg, dus moest er goed gesurft kunnen worden.

Het surfen verliep goed. Lekkere wind in de rug, haalden we naast de gewone vaart van 8 km/uur een top van 14,8 km/uur in de surf.

Omdat we met zijn tweeen waren en het er nog een beetje onwennig uit zag, heb ik defensief gevaren en ondanks dat mooie surfmomenten beleefd.

Mijn maat heeft lekker gevaren en goed gesurfd. Het was nog wat voorzichtig allemaal, naast het relatief onbestuurbare karakter van het schip met deze wind zat hij met het vaste schot ook wat krap in de boot.

Door mijn defensieve varen bleef ik relatief vaak achter mijn maat varen om in geval van een zwempartij snel ter plekke te zijn. Dat leidde uiteindelijk tot een capsize! en een swimmer! juist omdat hij regelmatig om zich heen keek om mijn positie te bepalen.

We hebben de redding ingezet en dat verliep soepel. Jammers was alleen dat bij het instappen er toch weer water in de kuip liep. Dat hebben we erin gelaten en dat is wellicht een onhandige keuze geweest.

Het schip werd nu wat instabieler en dat voelt natuurlijk niet goed als het zich ook al niet lekker laat besturen. De zwempartij was net ten Noorden van Oostmahorn  en we hebben ons door de wind en de golven naar de haven laten brengen.

Aldaar hebben we de boten op de kant gezet en in een hoekje uit de wind de lunch genuttigd. We hadden toen een uur gevaren tegen gemiddeld iets meer dan 6 km/uur, maar ja, een redding kost dan ook vooral tijd en dat drukt de gemiddelde snelheid flink.

Na de lunch hebben we twee pogingen gedaan om de wind en de golven te trotseren. Met de wind van voren werd de Buccaneer nog sneller uit koers geslagen en ook dat leidde uiteindelijk weer tot een capsize! en een swimmer!.

Vervolgens heb ik besloten een taxi te bestellen en hebben we het handeltje op het droge gelegd en zijn we gaan koffie drinken in Esonstad.

Bij een bak koffie met taart en een warme chocolademelk met slagroom keken we terug op het verloop en onze handelingen.

Jammer dat die windvoorspelling niet uitkwam, als ik dat van tevoren had vermoed/geweten, dan hadden we de tocht verschoven naar de zondag (afnemende wind en waarschijnlijk droog).

Een mooie ervaring rijker gingen we later op huis aan.

Kiekjes uit de oude doos nav 50 jarige bruiloft in de familie

KVW - Oefentocht op de Dollard

Nieuw Statenzijl – De tochtleider voor vandaag was verhinderd wegens een blessure. Of ik niet kon invallen, en er had zich pas een deelnemer opgegeven. Prima. In overleg met deze opstapper besloten de Dollard aan te doen in plaats van het Lauwersmeer. Ik dacht dat 14.00 uur THW Nieuw Statenzijl garant moest staan voor een goed te bevaren tocht met afgaande stroom door de geul, maar er blijken ook andere gedachten mogelijk.

In dit geval gekozen voor een vertrek een uur voor THW zodat we nog langs de Duitse zijde het Noorden konden opzoeken. Daar net onder Ditzum ligt nog een gebied waar ooit een pompstation heeft gestaan/ boortoren zeg maar. Daar zouden we goed pauze kunnen houden en vervolgens oversteken naar de Punt van Reide en dan doorsteken naar Delfzijl.

Het is nog vroeg in het jaar dus het zou een relatief lange tocht worden, een dagtocht zeg maar. Dat had ik nu ook weer niet in gedachten. Op zaterdag krijg ik nog een aanmelding via de geblesseerde tochtleider en een spontane aanmelding naar aanleiding van mijn plan. Aldus plannen we een tocht 13.00 uur varend vanaf Nieuw Statenzijl, bij ZW 4 –5 Bf, afnemend en kans op regen.

Zondagochtend meldt een van de deelnemers zich af ivm ziekte thuis. Als drietal laten we ons wegbrengen naar het startpunt door de wettige echtgenoot van een lokaal bekend lid van de KV Winsum. Uiteindelijk zijn we om 13.15 uur varend. Ingepakt tijdens een bui maar eenmaal te water liet de zon zich goed voelen. Direct een Noordelijke koers aangehouden, voeren we net boven het slik. Uiteindelijk kwamen we wat dieper water tegen (80 cm tot hooguit 1,5 meter) en daar overheen begon het pas weer lekker te lopen. Rechts de zon, links achter een enorm zwarte bui. Die hebben we over ons heen gekregen en het was mooi om te zien hoe het relatief vlakke water van de Dollard bij 3 Bf verandert in een stevig tekeer gaande watermassa bij windkracht 5.

We hebben deze test goed doorstaan en uiteindelijk iets voorbij de grenspaal rust gehouden. Aldaar hebben we de plannen gewijzigd, ik zag het een van de deelnemers niet doen om tegen de wervelingen van een volgende bui in de 10 km naar de overkant te maken. Het was nu rustig en omdat er aan de einder dreigende en zwarte buien op ons af leken te komen, leek het me beter een mogelijk onweer voor te zijn en zo gericht mogelijk op het einddoel te koersen.

En zo geschiedde. Genietend van een ZW 3 Bf, een doorbrekende zon en zwarte wolken boven Duitsland, Delfzijl en het zuid-westen van de Dollard, voeren we in een opklaring naar de Punt van Reide. De buien boven Delfzijl en het Duitse grondgebied wilden niet hard genoeg afzakken, waardoor we koers zettend langs de kardinale betonning boven de Punt van Reide in een prachtige zon en tegen de zwarte luchten daarnaast ons einddoel voor de dag bereikten. Termunterzijl, een oude vissershaven, thans vrijwel alleen door de pleziervaart in gebruik. Wel barst het er nog van de visrestaurants en de mensen die graag even een gebakken visje / vismenu komen verorberen.

En na 3 uur varen kan ik je wel zeggen dat het prima afsluiting van de dag is. Met dank aan Hilde die ons en het materiaal in Termunterzijl weer kwam ophalen.

Trainingsronde Onderdendam - Barracuda

Onderdendam – Vandaag een korte ronde, recht op en neer van Winsum naar Onderdendam.11,1 km in totaal, heen in 37 minuten en terug in 39 minuten. Windje Zuid West 3 tot 4, dus 'mee' richting Onderdendam en terug tegen.

Lekker gepeddeld en gelukkig droog gehouden. De eerste 250 km van het jaar zitten er op. Komend weekend weer een Lauwersmeertocht. Tot op heden maar 1 aanmelding, wellicht als alternatief Nieuw Statenzijl – Termunterzijl gaan varen dit weekend. De wind lijkt goed, ZW 3 tot 4, licht bewolkt, 10 mijl, een kleine 2,5 uur varen. Ik krijg er al zin in.

KVW - Lauwersmeer wordt Delfzijl

Delfzijl – De derde apriltocht is vandaag gevaren vanuit de haven van Delfzijl. Om 11.30 uur gingen we te water bij de boothelling achter Wagenborg.  Beschut door de strekdam voeren we rustig het zeekanaal uit. Vervolgens met de afgaande stroom mee de golven in. Er stond een stevige wind. Bij vertrek was het nog een N4, later gaf de windmeter een gemiddelde 6 Bf met uitschieters naar 7. Windfinder.com houdt het echter op 5 Bf.

Het ging er stevig te keer; wind tegen stroom en dat voor het eerste bewegende vaarwater van dit seizoen. Een enkeling kon er niet echt aan wennen, de overgang van binnenwater naar deze golverij en wind bleek te groot.

Een van de groepsleden werkt sinds kort in Aurich, dus die wilde na de tocht oversteken naar Emden en dan door naar Aurich. Je kunt je maar zeker voelen in deze omstandigheden. Petje af.

De heenreis dus stroom tegen wind, na de kentering dus stroom in het verlengde van de wind. En dat betekent surfen over mooie lange golven. De Meridian vaarders konden er maar slecht van genieten, de Northshore modellen (Polar en Mariner) boden meer ruimte voor het spelgenot. Naast het spelevaren heb ik dus ook nogal wat defensief gevaren om de groep bij elkaar te houden.

Uiteindelijk hebben we net achter de strekdam in de luwte even gelunched; daarna aan de oostkant er weer in en vervolgens door de haven terug naar de boothelling. Al met al hebben we 19,5 km gepeddeld tegen 5,8 km/uur varend. Dus 3 h 20 m varend op een totale tijd van goed 4 h.  Maximale snelheid in de surf zou 15,1 km/uur zijn geweest. 

Al met al is een ieder weer veilig in Nederland aan wal gekomen. Een volgende keer moet er minder gewerkt worden en meer vaarplezier ervaren worden om het leuk te houden.

Trainingsrondje Baflo - Reeven Yak Zeester

Baflo – Vandaag na het verdwijnen van de zon mijn spullen gepakt. Eerst heb ik de banden vernieuwd van de trailer bij autocentrum Batterman in Winsum. Toegankelijk, prima afspraken mee te maken, goede service.

Daarna een verenigingsboot uit het rek gehaald en te water gelaten. Het stuk naar Onderdendam, normaal in 40 minuten, ging nu met 9 km/uur in ruim 36 minuten. Een stevige rugwind en wellicht een snelle boot.

Daarna viel de snelheid rap terug tot gemiddeld 8,3 km/uur voor de hele ronde. Dus de extra winst bij wind mee leidt ook tot extra verlies bij wind tegen.

Verder stevig door gepeddeld en lekker gevaren. Had de lunch gemist, dus de batterij raakte aan het eind wel snel leeg. Zonder zon vaart lekker, maar vandaag stond er een straffe wind met regen, dat koelt behoorlijk af. Voor het eerst in maanden dat ik het koud kreeg onderweg. Gelukkig is er nog een warme douche voor de wonderen. Komende dagen meer wind en nat. Dan blijf ik denk ik op het droge.

Skegkabel

Winsum - Vandaag de skegkabel gecontroleerd. Smeren alleen bleek niet voldoende. Uiteindelijk bleek de slang die de kabel begeleidt niet vast te zitten aan de skegkast. Ook een knik in de kabel rond dat punt. Heb uiteidelijk alles weer vastgekregen maar veel vertrouwen heb ik er nog niet in. Eens kijken wat internet voor inzichten biedt.

KVW Lauwersmeer II - vanuit Zoutkamperril bij NNW 6

Ballastplaat - Gisteren met een zeer select groepje het Lauwersmeer op. Vanwege de samenstelling van de groep (2 Tochtleiders van de club, een B/G en twee jeugdige sportieve familieleden) heb ik gekozen voor wederom instappen op de Zoukamperril. Daar kunnen we het varen opbouwen en ook op tijd weer terug als het teveel wordt.
In de loods heb ik eerst de vaartechniek van de voorwaartse slag proberen over te brengen m.b.v. de kanotrainer. De jeugd was enthousiast omdat je gebruik mankend van een trainer heel goed kunt zien wat er van je gevraagd wordt en waar je op moet letten. Vervolgens voor een ieder een zeekajak uitgezocht en de trailer beladen. De band van de trailer bleek wat leeg en onderweg naar een luchtpomp kwamen we op de velg te rijden Snel de reserveband geplaatst en nieuwe banden besteld, deze zaten er inmiddels 12 jaar op (!?) en waren hoognodig aan vervanging toe.
De opstapplek aan de Zoutkamperril lag er verlaten bij. De wind woei er flink over heen en dat gaf vooral aanleiding om maar snel in de boot te stappen.
Het was duidelijk nog even wennen en spannend in het begin. De wind stak af en toe flink op, komend vanaf de wal, waardoor je dreigde te verlijeren de vaargeul in. Het echte werk kwam na de laatste bocht. Met de wind pal op de neus leek het goed te gaan. Het tempo lag niet hoog maar veiligheid en stabiliteit stonden in dit geval voorop. Een van de beginneres had toch wel moeite om de vaart erin te houden en daarbij koers te houden. Raak je eenmaal van koers, dan ga je corrigeren wat uiteindelijk voorwaartse snelheid kost. Eenmaal in het diepere deel van de Slenk werden de problemen toch te groot. Liggend dwars op de golven werd het te lastig de kano stabiel te houden en hadden we voor het eerst in jaren een serieuze redding. Dat verliep goed al bleek eenmaal terug in de boot dat de voetsteunen niet meer goed stonden en dat verstellen in dit water niet mogelijk was. Dat is pech hebben, want je hebt ze wel nodig om stabiel te blijven. Bij het voornemen om de kant op te zoeken om het een en ander goed vast te zetten zette een zoveelste golf van opzij de kano opnieuw op zijn kant. Gelukkig kon de drenkeling nu staan en liep hij met schip en al naar de kant. Ik liet hem achter in de wetenschap dat hij in goede handen was en ging op zoek naar het andere deel van de groep.
Ik zag ze niet meer, maar wist dat ze waren doorgevaren. Een veel voorkomende reactie van iemand die aan zijn grens zit. Kiezen voor eigen veiligheid en dan met de kop in de wind naar 'de overkant'. UIteindelijk herkende ik twee kano's nabij Stropersgat. Op een teken van mij leken ze even te wachten maar al snel voeren ze in alle rust naar de vluchthaven. Toen ik daar aankwam stonden ze al op de kant, net het laatste schip opheisend. Zelf legde ik aan bij de nieuwe kanosteiger en informeerde naar de situatie.
Vader en dochter waren blij dat ze het gehaald hadden en hadden trek in een pauze. Goed te begrijpen maar in deze context niet helemaal wat ik in gedachten had. Na een korte plaspauze moesten we toch weer van wal, terug naar de achterblijvers. Toen ik het eiland voorbij voer, zag ik een kano ons tegemoet komen, wat al bijna ertoe leidde dat het tweetal weer terug wilde varen om alsnog pauze te kunnen houden. Mooi niet. Een is ook maar alleen, dus er moest nog iemand alleen zijn.
Nadat we elkaar tegemoet waren gevaren, hebben we na een korte status update koers gezet naar de drenkeling op het droge. Al surfend bereikten we de plaats waar we hem hadden achtergelaten. Aldaar stapte hij fris en vrolijk in de boot en togen we huiswaarts.
Eenmaal terug op de kant kwamen de verhalen los en was het helemaal te gek en jammer dat we het geplande rondje niet helemaal af hadden gemaakt. Zelf was ik blij dat we de tocht zonder extra problemen hadden weten af te ronden.
Na de ervaringen van deze en vorige week weet ik het wel weer. Het is fijn dat je met stoere verhalen thuis kunt komen en dat je niet bevreesd bent om je grenzen op te zoeken en tegen te komen, maar voor de andere groepsleden voelt het toch alsof het allemaal maar kantjeboord gaat. De situatie was overzichtelijk, de groepssamenstelling voldoende, het plan doordacht, maar als Murphy daadwerkelijk had toegeslagen, dan was de reddingscapaciteit onvoldoende geweest. Waarvan acte.

Rondje Baflo _ Mariner

Baflo - Er stond vrijdag een stevige wind, NNW 5. Een prima uitdaging na een weekje werken en een prachtige gelegenheid om even uit te waaien. ik toog tegen 11.00 uur naar de loods en legde mijn bootje in het water. Met de wind in de rug haalde ik gemiddeld 8,2 km/uur, dat is langzamer dan met minder ruggesteun. Tegen de wind in zakte de snelheid aardig in tot 7,6 km/uur. Wat mij opviel is dat ik hogere snelheden haal wanneer ik me niet bewust ben van de gps of mijn techniek, dan wanneer ik bewust aandacht geef aan de techniek. Blijkbaar geeft dat toch een regelmatigere cadans en slag en bevordert dat de gemiddelde snelheid. Ondanks de koorts eerder deze week voelde het lichaam sterk en volbracht ik de ronde in de overtuiging nog best langer in de boot te hebben kunnen zitten. Het rondje ging in 2.40 voor 20,6 km met een maximum van 11,3 km/uur op het relatief stille stuk tussen Mensinge en het Windssumerdiep. Morgen (zaterdag) met een klein groepje op het Lauwersmeer, dan zal er veel minder van me gevraagd worden.