Koninginnedag - Een prima dag om me voor te bereiden op de koninginnetocht, een rondje Rottumerplaat - Simonszand vanaf Noordpolderzijl, volgende week zaterdag.
Dat is een lange tocht met een heel lange zit (van minimaal 5 uur) langs gebieden waar we niet uit de kano mogen stappen en door gebieden die vanaf 15 mei weer gesloten zijn om te kunnen dienen als rustgebied voor zeehonden en vogels.
We gaan dan natuurlijk buiten om, met kans op veel zeehonden, vogels en mooi zicht op de eilanden vanaf het water. Met een beetje geluk kan er ook nog op het water gespeeld worden, al vind ik dat dit soort tochten zich daar om veiligheidstechnische redenen niet echt voor lenen. Er is geen hulpverlening in de buurt en het is minimaal 2 uur varen voor je weer een beetje in de bewoonde wereld bent. Kortom, er mag dus niets gebeuren waar je anderen voor nodig hebt om het op te lossen.
Vandaag de proef op de som genomen met de Point65 XP; hetzelfde rondje in een ander schip. Er stond beduidend meer wind dan de vorige keer, dat leidde ertoe dat ik met gezwinde spoed van start kon, gemiddeld 4,8 knoop met een top van 6,3. Het vreemde was echter dat ik in dezelfde tijd de afstanden aflegde tussen de verschillende mijlpalen en uiteindelijk maar 5 minuten eerder binnen was dan met de Barracuda. Misschien lopen mijn horloge en de GPS niet synchroon?
Het voordeel van een hoog volume boot met lengte is bij wind in de rug groot. Dat bleek wel uit de metingen. Het nadeel bij tegenwind lijkt even groot. De gemiddelde snelheid liep gestaag terug bij tegenwind, de 4,8 nam af tot 4,3 en daar heb ik het het laatste uur in de beschutting van de walbegroeiing op kunnen houden. Maar na anderhalf uur is de energie op, het lijf teert op zijn reserves en dan kan ik met de Barracuda een snelheid van 4 knoop halen, waar ik in de XP een 4,3 weet vast te houden. Lengte loont dus lijkt het, het geeft meer snelheid. Maar niet bij tegen-/zijwind, dan moet deze hoogvolumeboot het gevoelsmatig afleggen tegen een ranker model.
Om de eigenschappen van de boot te testen moet mijn batterij misschien wel niet leeg zijn, maar juist vol energie zitten. Pas dan kan ik met een flinke krachtsinspanning de rompsnelheid benaderen. De proefopzet zal ik op dat punt nog een keer wijzigen; ik denk aan een vaste route, korter dan de huidige, met daarin een rustige warming up en een sprint of twee, onder vergelijkbare omstandigheden. En door veel proefnemingen te doen, zou het gemiddelde iets moeten zeggen over de combinatie van mens en materiaal.
De grap is wel dat ondanks de licht betere GPS waarden ik voor mijn gevoel veel harder heb gewerkt dan bij de eerste tocht. Dat meet ik dan maar even af aan de hoeveelheid vocht die ik verloren heb, de moeite die ik had met mijn knieën na afloop en het energieniveau achteraf. Het is allemaal nog redelijk subjectief en daarmee amateuristisch van opzet. De lezer mag er dus geen conclusies aan verbinden.
Morgen stap ik in mijn oude Mariner. Dan varen we een verenigingstocht over het Lauwersmeer en gaat het niet om snelheid. Eens ervaren hoe dat zit ten opzichte van de twee andere schuiten en welke GPS parameters dit oplevert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten