KVW Avondtocht 27 mei - Tochtleider gestrand

Brakzand - Met een goede windkracht 5 in de voorspelling en een 7 volgens de verkeerspost Schiermonnikoog hebben we gisteren een rondje gepeddeld vanaf Lauwersoog. Westwaarts de Zoutkamperlaag af, de ZuidWesten wind tegemoet. Het woei flink, maar de golven vielen mee door de lage waterstand.

Het water uit het Lauwersmeer werd gespuid, je kon zo een grote boog van schuim zien die steeds verder de Waddenzee op trok. Zoals bijna iedere week kwamen we ook nu bij vertrek uit de haven net de veerboot weer tegen. Vervolgens overgestoken naar de Z18 en achter Herman aan. De wind was fors en Vincent had moeite om zijn schip op koers te houden. Maar dat heb je met nieuwe schepen, man en schip moeten nog op elkaar ingespeeld raken.

We hebben een kleine stop gemaakt onder de Z7 en daarbij hebben we voor de vorm de schepen geruild. Ik zat nu in een Nordkapp waarvan de voetsteunen niet helemaal op maat stonden. Het werd een vervelende tocht. Een Nordkapp is nu niet voor mij weggelegd, dat moet ik opbouwen.

Vanaf Brakzand hebben we weer teruggeruild en het voelde heerlijk in mijn vertrouwde duwboot, een Mariner die toch wel 8 kilo zwaarder is dan de gemiddelde kano, maar hij ligt daardoor als een huis in de golverij.

Het was een lastige tocht, veel wind en regen. En een Nordkapp is onder windkracht 6 toch nog een hele klus. Daar zal ik niet snel meer voor kiezen.

KVW - Beginnerscursus begint in het zwembad

Hooge vier - Vandaag startte de beginnerscursus met een zwembadtraining. De instructie begon met een uitleg over het gebruik van de peddel en de voorwaartse peddelslag. Vervolgens kwamen het in- en uitstappen aan bod, waarna 8-tjes gevaren moesten worden. De deelnemers zaten in polo boten, dus het kwam nu vooral aan op koers houden.

Na de 8-tjes vooruit en achteruit, werd het tijd voor steunen, vooral de lage steun. Een enkeling wilde ook de hoge steun al eens proberen. Er waren twee mannen en 6 vrouwen. Met name de vrouwen hadden de heupbeweging goed door. Max was duidelijk verslingerd aan het proberen en heeft vol enthousiasme steeds nieuwe en leuke dingen gedaan.

Zelf heb ik naast begeleiding bij de instructie ook nog even in een Nordkapp gezeten en het eskimoteren geoefend. Dat ging als vanzelf. Ik hoop de boot ook nog eens onder winderige condities op zee te mogen proberen.

Al met al een geslaagde avond waarbij we in gemoedelijke sfeer 8 mensen hebben laten kennis maken met technieken, nat worden en onder water uitstappen. Eerst de veiligheid, dan komt de snelheid later vanzelf wel.

KVW - open dag

Winsum - 16 mei is de gewestelijke kano instapdag georganiseerd door de Groninger Kanoverenigingen. Zo hebben we ook in Winsum alle deuren open gezet en leden en belangstellenden ontvangen. Er was alle tijd voor een rondleiding, een korte kennismaking, koffie met koek en spekkies met sap voor de kinderen.

Er is vanaf het begin van de dag veel gebruik gemaakt van de mogelijkheid om te gaan varen. Er zijn steeds leden van de vereniging op het water geweest om belangstellenden te laten kennis maken met het varen.
Daarnaast was er ook een uitstalling met wat er zoal bij een zeekanotocht mee kan en moet en zijn er kleine demonstraties gegeven in eskimoteren. Al met al een geslaagde dag die ook een vijftal mensen enthousiast heeft gekregen voor de beginnerscursus die dinsdag a.s. begint. Om 20.00 uur is het zwembad de Hooge vier voor beginnende kanovaarders. Ik kijk er al naar uit.

KVW - Avondtocht 13 mei

Kuipersplaat - Een mooie lentedag, veel zon en een stevige wind kracht 5 uit ONO. Tijdstip laag water Lauwersoog op 20.00 uur. Dat moest een mooie tocht kunnen worden.

Met 4 man sterk stonden we op het Pierenend. Ik had één afmelding ivm de wind. Jammer, het had goed gekund. Om 18.30 uur hebben we het water verkend en vlug besloten voor het zoute water. Binnen een half uur lagen we in het water, een beetje dollend met Marcel, voor hem was het al weer een tijdje geleden.

Eenmaal de haven uit moesten we direct aan de slag. Eerst ruimte maken voor een aankomend schip en dan verder de geul over, dwars door de golverij voor de havenmond. Het was prachtig water en de wind was niet vervelend, lekker krachtig en aanhoudend van sterkte.

Vanaf de Z18 zijn we verder met de wind in de rug en de stroom volgend de Zoutkamperlaag afgezakt. Onder de Glinder ligt nog een plaatje, waar we aan zuidzijde voorbij trokken. Van daaruit zijn we dwars op de wind overgestoken naar de Kuipersplaat, ter hoogte van G4 hebben we het land opgezocht. Dat was een uur rustig peddelen door mooie golven.

Na een droog hemd en een anorak aangetrokken te hebben, zijn we oostwaarts gegaan richting Rode Hoofd. Het nam wat tijd omdat een van ons zijn schip niet op koers kon houden in deze woelige baren. Geen nood, tijd genoeg. Aangekomen bij Brakzand, hebben we vervolgens om wat krachten te sparen de kustlijn gevolgd richting de haven van Lauwersoog. Om 22.00 uur waren we weer binnen en kon ik me afmelden bij de vuurtoren.

Ik heb heerlijk gevaren. Rustig tempo, lekker safe in de golven. Als je je maar veilig voelt, dan scheelt dat al een heleboel energie. Ook mijn oude peddel geeft me meer kracht. Een groter blad, maar vooral ook stijver van vorm. Ik had ook geen last van de wind die onder het blad had kunnen slaan. Kortom, qua beleving een prima tocht.

KVW - Rottumerplaat OZ - Simonszand

Simonszand - Afgelopen zaterdag alweer hebben we als KVW een mooie tocht gevaren. Het weer was optimaal, veel zon en wind in de rug bij de start, 's avonds windstil en in alle rust met een laag hangende zon naar Noordpolderzijl.

Ik heb voor mijn gevoel vooral veel gevaren. Het is een mooie tocht, maar ik stond er niet helemaal voor open. Uiteindelijk hebben we de zeehonden 'gemist' omdat we te hoog uitkwamen onder Rottumeroog. Verder hebben een aantal mensen de branding opgezocht op de kop van Rottumerplaat, waar anderen kozen voor een risicolozere en vooral drogere optie.

Leermoment van vandaag is wel dat de stroom direct langs Rottumerplaat heel stevig is en dat je daar rustig een half uur kunt peddelen zonder een steek vooruit te komen. We hebben toen twee opties in de praktijk gebracht; één heel dicht langs de kust zuidwaarts en dan oversteken, naast direct oversteken langs de boeien en dan in de luwte van Simonszand weer afzakken naar het Zuiden. Qua tijd maakte het niets uit.

Qua organisatie en uitvoering van het groepsgedrag verdient deze dag geen schoonheidsprijs, qua beleving is het zeker een topper geweest.

We zijn 1,5 uur voor THW Noordpolderzijl vertrokken, dat is qua aqua goed te doen zeg maar, al is het lastig met dat baggermateriaal dat in de weg ligt. Na 4,5 uur peddelen heb ik Simonszand bereikt en mijn tentje opgezet, waarna een frisse duik volgde om al het zweet en neopreenvocht van me af te spoelen. De straffe wind kon ik met het tentje redelijk bedwingen, de zon hield me goed warm. Bert had een prima oplossing tegen deze plaat-selijke omstandigheden; een thermarest matje tegen de optrekkende kou uit de grond en een skibroek van 10 euri. Dat ga ik onthouden.

Op den duur moest ik toegeven aan de factor tijd en me in mijn neopreen hijsen om verdere afkoeling te voorkomen. Had ik dan toch mijn TPA in gebruik moeten nemen?

Om 17.00 uur kwamen de brandingvaarders aan wal. Na een korte wandeling hebben we vervolgens tegen 19.00 uur het ruime sop gekozen dat er vlak als een spiegel bij lag. De wind was ondertussen gaan liggen en in een oorverdovende stilte zijn we huiswaarts gevaren.

In de haven van Noordpolderzijl stond bij aankomst net genoeg water. Vlak voor het einde moesten we dan toch nog door de modder om over de baggerslangen heen te klunen. Het slik zit nog in mijn materiaal, daar kan mijn wasmachine niet tegen op.

Op het eind tegen 21.30 uur hebben we nog even geevalueerd met stroopkoeken en een sapje. Uiteindelijk ging ik voldaan en met een kop als een boei terug naar huis.

KVW Holwerd - Nes

Nes - Vandaag zou ik een TVTAS rijtje afmaken. Ameland was het laatste waddeneiland dat ik nog moest bezoeken en dat stond vandaag te gebeuren. In alle vroegte vertrokken we iets na 6.30 uur vanuit Winsum naar Holwerd. Onderweg hebben we Bert in Lauwersoog opgehaald en in Holwerd voegden we ons bij Dik en Herman. Om 8.30 uur lagen we in het water en begon de tocht. Het water was vlak en het zicht was slecht. Rustig peddelden we de vaargeul voor de veerboot naar Ameland af. Onderweg trok de wind iets aan en even dreigde de zon door te breken. Het mocht zover niet komen.

Op Ameland hebben we de boten gestald aan het begin van de jachthaven. Het begon net te regenen toen we ons wilden omkleden, dus dat hebben we in versneld tempo uitgevoerd. Bert leidde ons daarna door de mooiste straatjes van Nes en we hebben ons daarna tegoed gedaan aan een grote koffie met appelgebak op een mooi terras met gas- en straalkachels.

Eenmaal warm hebben we het op een loopje gezet; eerst door het dorp, vervolgens door het bos en zo naar het Noordzee strand. Daar begon het echt te regenen en hebben we de route door het bos terug genomen naar de haven. Iets vroeger dan gepland besloten we maar weer terug te keren naar Holwerd. Wachten in de regen is niets, dan kun je maar beter goed aangekleed in je kano zitten. En zo geschiedde. In de kleedruimtes van het havengebouw hebben we onze natte pakken weer aangetrokken en om 13.10 uur lagen we al weer reisvaardig in de jachthaven van Nes.

De wind was aangetrokken tot tegen de 5 Bf en kwam uit het zuidwesten - westen. We hebben menig bui over ons heen gekregen en een half uur voor de haven van Holwerd brak ineens de zon door. Met de peddel in de lucht hebben we nog even gezeild richting de haven van Holwerd, alwaar net weer voldoende water stond om uit te stappen. Vertrek en aankomst 3 uur voor tijdstip laag water resp na tijdstip laag water is dus goed te doen in Holwerd, als je met een kano vaart.

Gevleugelde uitspraken zijn er niet of nauwelijks geweest; iets als "Zeikerd op een Zandplaat" heb ik voorbij horen komen en dat triggerde bij mij weer de uitspraak "Zonnen tussen de Zerken", wat gekoppeld is aan een zonnige pauze bij het kerkje van Garnwerd tijdens de zomer jazz fietstoer van 2008. Verder heb ik mopperende geluiden gehoord over een oude mannentocht (van de jongste deelnemer) en dat de kanovereniging meer op een wandelvereniging begon te lijken (mede refererend aan onze apriltocht naar Schiermonnikoog).

Het wad is iedere keer weer anders en zo wordt iedere tocht uniek; al vaar je hem 10 keer achter elkaar. Voor een volgende keer Ameland eens kijken of het mogelijk is om niet naar Nes te varen, maar naar de Westpunt of wellicht de camping aan het Noordzee strand.

PS: Op het terras zat ook Michel (door mij in naam verward met Herman) die ik nog ken als ijzervreter van de Vlielandkampen in de voorbije jaren. De wereld is klein, ook op Ameland.

KVW - Avondtocht 29 april

Engelsmanplaat - Op 29 april hebben we een ingelaste avondtocht gevaren. Eigenlijk vooral omdat mijn geheugen me in de steek liet en ik het idee had dat ik twee weken achter elkaar de eerste 2 avondtochten zou leiden. Woensdag gingen Herman, Steven en Dik en Herman mee, een redelijk vaste bezetting. Het was mooi weer, de bewolking trok op, een hooguit 3Bf uit het Noorden die nog afzwakte. Omdat het tegen kwart voor negen TLW Lauwersoog zou zijn, zou dat ook het kentermoment bij Engelsmanplaat kunnen zijn.

Ik heb er op gegokt om van deze getij onafhankelijke avondtocht een dagtocht / nachttocht te maken. De meesten hadden afdoende verlichting mee, dus konden we in het donker terug keren. Vorige week had ik immers op mijn kop gehad dat we om 20.30 uur al weer op de kant stonden, dat wilde ik me deze keer niet laten gebeuren.

Gelukkig was er alle ruimte voor en met gezwinde spoed hebben we de tocht ingezet naar Engelsmanplaat. Aanvankelijk wilde ik de Kuipersplaat ronden, maar dat zou toch wat veel van het goede zijn; een terugkeer van 23.00 uur kon natuurlijk best; de volgende dag zou Koninginnedag zijn en niemand had verplichtingen. Alleen zijn we als club nou ook weer niet gewoon om op dit soort avonden ongepland een dagtocht te varen en zo laat in het donker terug te keren. Iets voor later wellicht.

Het was een mooie goed verlichte avond. We hadden weinig stroom mee waardoor de heenreis niet echt lekker verliep. De rust op Engelsmanplaat gaf ons alle tijd om even thee te drinken, iets droogs aan te trekken en de verlichting voor de terugweg in orde te maken. Terwijl we bezig waren werden we nog even aangesproken. Een vogelaar (liefhebber dus!) had op de veranda van het vogelwachtershuisje geconstateerd dat er een BBQ gehouden was waarbij de wegwerp-BBQ een stevige brandplek in het hout had achtergelaten. Dat kon natuurlijk niet. En een vogelaar zou geen vogelaar zijn als hij tijdens de wacht niet allerlei theorien zou ontwikkelen over wie dit gedaan kon hebben. 'Zeilers' doen zoiets niet en wadlopers hebben er geen tijd voor. Dan moesten het zeekanoërs zijn geweest en wij waren toevallig het aanspreekpunt. Neem 5 willekeurige kanovaarders op een doordeweekse avond op Engelsmanplaat en spreek ze aan op het gedrag van mensen die daar mogelijk tot wel 2 weken daarvoor geBBQed kunnen hebben. En het moeten wel haast mensen van onze soort zijn geweest. Ik weet het niet. In principe zijn de wadvaarders bekend met de erecode en handelen ze daar ook naar. Dat geldt voor zeilers, bruine vloot, wadlopers en zeker ook voor kanovaarders; want die hebben bij natuurwatchers toch al de naam dat ze de rust- en stiltegebieden wel eens willen negeren.

Wat er gebeurd is, is fout. Maar om daar a priori een schuldige groep voor aan te wijzen en daar willekeurige exemplaren op aan te spreken, tja wat kun je daar mee? Lezers, kanovaarders, houdt u aan de erecode. Meer kan ik er hier niet van zeggen.

De terugreis verliep voorspoedig, een enkele keer opgehouden door een zich tot fotograaf ontpoppende kanovaarder. Verder bleek het een stuk minder duister te zijn dan ik dacht toen ik eenmaal mijn bril had afgezet. Ik denk dat we een mijl of 2 voor de haven de betonning pas zagen flikkeren, waarna we tegen duisternis rond 22.00 uur de haven invoeren. Dat de late avondlucht de gedachten bij een enkeling op hol doet slaan, bleek wel toen Herman de verlichting van de Veerhaven op Schiermonnikoog aanzag voor een cruiseschip en zich helemaal verloor in de geneugten van zo'n bootreis. Dat dit afbreuk doet aan het respect in de groep voor zijn zee-ervaring, heeft hij ergens toch nog meegekregen al denk ik dat hij dat in de roes van de cruise snel zal vergeten.