KVW 21 september - 4e slenk

Er hangt een scheiding in de lucht en na een dag van rouw, moest ik gaan varen om mijn hoofd weer leeg te krijgen.

Een uitnodiging op de mail voor een tocht naar de 4e slenk van Schiermonnikoog, leverde een drietal deelnemers op.

Om 9.00 uur stonden we klaar voor vertrek in de loods en om 09.50 lagen we in het water. Een groepje van de Futen zou ons op afstand volgen, zij hadden een kleintje Schier op het programma (dan sleep je je boot door het duin van Schier naar het Noordzeestrand en ga je vandaar verder ipv de Eilanderbalg te ronden).

Het water lag er vlak bij, het was bewolkt en dat gaf wel een mooi beeld van het wad.
De heenreis over de Oordt verliep met al die stroom heel voorspoedig en met een beetje doorpeddelen op het niet-betonde deel stonden we na een goed uur bij de ingang van de slenk.

Eenmaal de drempel over gewandeld, voeren we genietend van de natuurlijke en landelijke omgeving door de slenk. Bij het bruggetje van het kwelderpad zijn we uitgestapt voor de lunch.

Kanovaren heeft ook iets met wandelen, dus de wandelschoenen weer aan en onze weg gezocht naar het Noordzeestrand, wederom op zoek naar water.

Het is een mooi wandelgebied, met veel wisselingen in het landschap en het gevoel dat het er even voor jou alleen is neergelegd.

De pauze heb ik bij nader inzien iets te kort gehouden en op THW Lauwersoog liepen we al weer terug naar de kajaks. Drie kwartier laten zaten we weer in de boot en voeren langzaam door de kwelder en langs de fouragerende vogels naar buiten.

De terugweg zou volgens plan het tegenovergestelde van de heenreis zijn geweest, maar ik dacht dat het geen kwaad kon om Brakzand over te steken. Helaas, de Oostkant is hoger dan de westzijde en daarmee dreigden we vast te lopen. Uiteindelijk toch maar weer de Oordt opgezocht en met de stroom afgezakt naar de haven.

 

Ik had mezelf iets minder op tijd moeten zetten om met meer rust van de pauze te kunnen genieten, maar verder een prima dagtocht. Voor herhaling vatbaar.

KVW 15 september - rondje binnendijks: van Winsum over Garnwerd, van Starkenborgkanaal, Aduarderzijl en Schaphalsterzijl

Van de vier tochtleiders blijken er drie een tijdje niet aanwezig. Ik ga niet als enige alle weken een tocht organiseren mailde ik nog. Maar elk weekend kriebelt het wel weer en dus ook nu maar een bericht op de mail gezet voor een tochtje binnendijks. Het weer was te gortig voor een dagtocht Borkum en bovendien had ik vrijdag een zak bloed achter gelaten bij Sanquin en dan wil het lijf vooral rustig aan doen.

Ik trof het dat een aantal mensen in training zijn voor de Veluwe rally. Verder meldden ook Jan en Willy zich, na hun zojuist afgesloten kanovakantie in Friesland, om aan te sluiten bij de groep. Het viel mooi samen met hun wekelijkse tocht op zondag. Werkt varen verslavend? Sommigen denken het.

 

Ik wilde eerst over het van Starkenborgkanaal en dan na twee uur pauzeren in Garnwerd. Ik had daarbij mijn eigen tempo genomen als basis voor het plan en dat bleek niet goed uit te pakken. Het tempo lag iets lager en daarmee was Garnwerd een halte te ver. Halverwege het Aduarderdiep hebben we een drijfpauze gehouden en wat geimproviseerd om een sanitaire stop te kunnen doen. Dat moet een volgende keer dus anders. Verder rustig afgezakt naar het van Starkenborgkanaal en daarna met wind en minimale stroom mee, terug naar het Noorden.

Bij het Waterboargje in Garnwerd nog een chocomel en een tosti gescoord om de lange zit even te breken. Uiteindelijk pas om 16.30 in de loods terug, waar ik van 14.00 uur was uitgegaan. Gelukkig stond niemand op tijd en hebben we die onderweg ook genomen.

KVW 7 september - met de toergroep naar Schier Passantenhaven

Door een fout van mijn kant, heb ik met Bram een zeetocht gepland naar de oostpunt van Schiermonnikoog, op de zaterdag in plaats van de zondag. Daarmee viel de tocht samen met een tocht Zoutkamperril – Winsum van de toergroep. Bij aankomst bij de loods bleek een deel van de toervaarders die ook regelmatig op zee te vinden is, de rest te kunnen overtuigen van een dagje Schiermonnikoog. Wind zou er niet of nauwelijks zijn, stroming is geen bedreiging bij het varen en het was voor de toervaarders een kans die zich maar een of twee keer per jaar voordoet.

Aldus geschiedde, zwemvesten werden verzameld en de trailer beladen. Als groep te water in de haven van Lauwersoog en bij opkomend water overgestoken over Brakzand.

Aanvankelijk was het water als een spiegel, de enige rimpeling die je zag kwam van een passerend zeilschip.

Voor Jack (wordt dit jaar 80!) was het na een paar jaar afwezigheid op het wad, een mooie ervaring, temeer omdat hij als zeevaarder meer gedaan heeft in zijn leven dan ik tot nu toe aan wilde dingen heb meegemaakt. en Frits hebben we bij de Brakzand 10 op de foto gezet, als bewijs dat hij toch echt midden op het wad is geweest.

In de haven van Schiermonnikoog werden we (inmiddels onder kanovaarders) 'traditioneel' verwelkomd, wat ons heeft doen besluiten de lunch buiten te nuttigen en ons vertier in het dorp te zoeken. Het blijft een rare zaak dat een gastvrouw van een publieke haven de elementaire behoeften van een reiziger weigert te erkennen.

De koffie met appelgebak bij het hotel smaakten er daarom zeker niet minder om. 

Bram scoorde nog snel even een kaartje voor onze vriend Dick, die getroffen door een hartstilstand er niet bij kon zijn. Gelukkig gaat het weer goed met hem, klein kaartje, groot plezier.

Bij aankomst in de haven, bleek de wind iets aangewakkerd te zijn. Het mocht echter geen naam hebben, de zee scoorde nog steeds een 0 denk ik volgens de indeling voor zeevarenden. We voeren wederom over Brakzand terug.

De aankomst bij de haven verliep wat rommelig. De groep bleek toch vooral uit zichtvaarders te bestaan en lag ver uit elkaar na de rustige oversteek van de plaat. Het idee van stroming en hoe hier op te anticiperen had ik bij de koffie beter nog een keer uit kunnen leggen. Er is niets raars gebeurd verder, dus daar geen klachten over.

Het spontane karakter van deze tocht was toch wel het belangrijkste element. Voor Jolien, een volgende keer doen we een laag water tocht en houden we het (qua regen) droog!

KVW 31 augustus - Simonszand

Dagje water en strand van Noordpolderzijl naar Simonszand met Ben, Hilde, Sonja en Wim. — in Noordpolderzijl.

Vroeg uit de veren voor een lange dag. Op en neer naar Simonszand staat toch al gauw voor 2 keer 2,5 uur varen en een langere pauze op een mooi stukje natuur.

De dag begon met een NW 4 Bft, droog en bewolkt. Bij Noordpolderzijl werden we goed ontvangen door de beheerder van de haven en konden we met de auto het terrein op. Dat scheelde weer een hoop gesleep met kajaks. Daarmee een half uur gewonnen op de planning.

De tocht de haven uit heeft toch altijd wel weer iets aparts voor iemand die steeds vanaf Lauwersoog vertrekt. Een lange geul te volgen langs ook voor een kajak onbevaarbaar water. 

De tocht door de ZuidOostLauwers verliep voorspoedig en na een uur konden we het traject tegen de wind in in gang zetten. Eerst nog even een korte pauze op het water, lekker drijven en genieten van een natje en een droogje.

Tegen de wind in varen viel een enkeling nog zwaar. Niet dat het fysiek moeilijk bleek, het bleek meer een mentale kwestie. Het herbeleven van een lastige kajaksituatie die je helemaal tot het nulpunt heeft gebracht, kan een mens in de daaropvolgende tochten behoorlijk dwars zitten. Ik heb de koers verlegd en we zijn zoveel mogelijk naast de geul gaan varen. Dat scheelt een heleboel golverij maar ook snelheid. Op karakter hebben we de oversteek afgerond, rustig varend, wetend dat je vooruit moet, over de platen de luwte zoekend voor zover aanwezig.

Bij de oversteek naar de Spruit konden we nog even de benen strekken boven de net niet drooggevallen plaat. Daarna nog minstens een uur door gepeddeld naar Simonszand, langs het nieuwe geultje vanaf de EilanderBalg. Dat water bleek dan ook weer onstuimiger te zijn dan op dat moment gewenst.

Met het strand in zicht liet ik een ieder doorvaren totdat er boven de baai geland kon worden. Wim kuste na vier uur varen bij aankomst pauselijk het strand. Snel een sanitaire stop en een verkwikkende duik in het zeewater.

We hadden twee tentjes mee en een visssersparaplu, dus we zaten heerlijk uit de wind op deze vlakke zandvlakte. De zon brandde behoorlijk en dan weet je meteen weer waarvoor je het allemaal doet. Een stukje natuur aan je voeten en het genot van alleen zon, zand en ruimte.

Nadat we de lunch genuttigd hadden en even een oogje dicht hadden gedaan, hebben we de wandelschoenen aangetrokken voor een verkenning van de zandplaat, op zoek naar niets en van alles tegen komend. Je staat er versteld van hoeveel plastic rommel zich op zo'n vlakke plaat weet te verzamelen. Sporen van de mens zijn nooit ver weg. Gelukkig kun je je er wel aan storen, maar was het geen storend element in de beleving van de ruimte.

De weg terug verliep voorspoedig. In de geplande 2,5 uur lieten we ons op ons gemak peddelend door wind en water terug brengen naar de haven van Noordpolderzijl, De entree vanaf de watermassa langs de kwelder is een prachtige beleving, We zijn er! en wat is het hier mooi en vredig! Veel groene, gele en rode tinten die je op het spiegelende water niet hebt gezien en behoorlijk wat leven in de vorm van groepen vogels. Hier voel je de dynamiek van het wad, vanaf het lage zichtpunt vanaf het water en de uitwerking daarvan op het land.

De koffie met Waddengebak in het Zielhoes heb ik me goed laten smaken.

KVW 24 augustus - Dagtocht Schier Passantenhaven

Tochtje naar Schier onder leiding van Herman. Hij zou twee collega's meenemen, maar die hebben er toch van afgezien. Hilde had wel een schoolvriendje mee. Kan natuurlijk niet, voor het eerst in een kayak en dan meteen de zee op, maar de omstandigheden waren zeer gunstig. Bijna geen wind, warm water en mooi weer.

Bij hoog water zijn we overgestoken, hebben een lange wandeling gemaakt langs het duin en het strand van de Passantenhaven westelijk tot ver voorbij het badhotel. Daarna i.v.m. het getij terug naar het dorp voor koffie met Apfelstrudel en snel naar de boot. De geul was nog net bevaarbaar voor een kano.

Met laag water dus terug langs Rode Hoofd. Onderweg mossel- en oesterbanken, een drooggevallen wad met een enkele zeehond, een paar lepelaars en verder prachtig zicht. Voor de liefhebbers stond er ook nog een stukje wadlopen op het programma.