KVW - met een rondje Garnwerd - Cafe Hammingh het jaar uit

Aduarderzijl – Op zaterdag 29 december hebben we de laatste tocht van dit jaar gevaren. Op verzoek van Dick met een alternatieve start in idyllische Garnwerd; het Reitdiep af, via Van Starkenborgkanaal en Aduarderdiep naar Aduarderzijl en over Reitdiep weer terug naar Garnwerd. Ik schat een goede 18 km.

De tocht begon met een mooi zonnetje. Er stond een stevige zuidenwind kracht 5 en soms ook meer en dat gaf het eerste uur aardig wat werk te verzetten toen we het Reitdiep tegenstrooms opvoeren richting Groningen. Eenmaal in het van Starkenborgkanaal, kozen we voor de lage wal en konden we rustig voortpeddelen. Bij de Steentilbrug sloegen we het Aduarderdiep op, waarna de tocht in een heerlijk ontspannen slag werd voortgezet.

Het zwart-witte beeld van de omgeving tijdens het Noord-Zuid varen werd veel kleurrijker toen we de zon eenmaal in de rug hadden en het Aduarderdiep afvoeren.

Halverwege het diep moest ik ergens de 1.000 km grens voor dit jaar passeren. Friedeke heeft er foto's van gemaakt en deze later via Facebook gedeeld. Die duizend km is natuurlijk nooit een doel op zich geweest, maar meer het resultaat van wekelijks een rondje varen, al moet ik toegeven dat het me wel motiveerde om ook op de minder mooie dagen van oktober en november nog een stukje te gaan peddelen. Ik was er in mijn loopbaan nog niet eerder zo dichtbij geweest.

Het idee van die 1.000 km heb ik overigens geleend van de kanoclub uit het Antwerpse Schoten, daar houden enkele leden jaarlijks de stand bij. Ik vermoed overigens dat er binnen de KVW meer mensen zijn die de 1.000 km ruim gepasseerd zijn, maar daar ging het zoals gezegd mij niet echt om.

Na 2,5 uur ongeveer, legden we de boten op de kant bij de camping van Aduarderzijl. Eenmaal op de kant bleek het in de wind een stuk kouder aan te voelen dan varend in de boot. Gelukkig werden we uitgenodigd plaats te nemen in de gemeenschappelijke ruimte van de camping. Aldaar hebben we uit de wind, maar met de jas aan, de verlate lunch genuttigd en de wereld via Facebook kond gedaan van het bereiken van deze mijlpaal. Het aantal reacties stond binnen 5 minuten al op 3, dus er lagen een paar mensen aan het mobiele infuus zeg maar. Dank daarvoor.

De laatste loodjes bleken het zwaarst. Dat moet ook wel, het eerste stuk had van menigeen wel wat geeist en na een luxe pauze binnen, is het buiten dan snel weer koud en moeilijk opstarten. De aanvang gaf de burger nog moed, een restje wind mee, het laatste licht scherend over het landschap. Eenmaal de laatste meander door voorbij Koepon, was het even flink doorscheppen om het eindpunt gemarkeerd door de rode lamp op de hefbrug van Garnwerd te halen.

Net voor het vallen van het duister hadden we de spullen in en op de auto, waarna we nog een laatste ronde hebben genomen in Cafe Hammingh om het vaarseizoen en een mooie en verfrissende tocht af te sluiten.