KVW - Avondtocht Schiermonnikoog - 25 mei

Schier - Een dagtocht op een avond, zegt ook iets over onze dagtochten. Afgelopen dinsdag voeren we in een drietal naar de Passantenhaven van Schiermonnikoog, tegen een NNW 3 in in 1h15. Terug ging binnen het uur, de wind was zelfs iets gaan liggen. Lekker tegen de wind in, strak over Brakzand, korte pauze in de haven met koek en zopie. Vervolgens terug naar Lauwersoog, een lichte bries in de rug en een enkele rimpeling op het water, soms net genoeg voor een surf. Gemiddelde snelheid lag vanavond op de 3,2 met een maximale surf van 6,5 knoop. Een rustige avondtocht dus, met mooie plaatjes voor de liefhebbers.

KVW - Beginnerscursus 19 mei

De hoge 4 - Afgelopen woensdag hebben we de aftrap genomen van de jaarlijkse beginnerscursus. Met 4 volwassenen en 3 junioren startten we in het zwembad De hoge 4 in Winsum met de meest kansrijke posities om nat te worden als beginner; het in- en uitstappen. Nadat een ieder dit een paar maal had geoefend in een poloboot, moesten de deelnemers er aan geloven. Instappen, varen, omvallen en uitstappen. De eerste keren zonder spatzeil, daarna met.

Omdat het een frisse avond was, sloeg de kou behoorlijk toe. Een enkeling voer nog een paar rondjes, probeerde een lage steun en nam de tijd om nog wat te spelevaren. Komende woensdag gaan ze live in een zeekano op het Winsumerdiep. Voor mijzelf vooral leuk om weer even in relatief schoon water mijn zwakke kanten van de rol en de hoge steun te oefenen. Het bleek vooral een mentale zwakke kant, de uitvoering liet weinig te wensen over. Morgen is er weer een avondtocht!

KVW - Avondtocht Oort - Brakzand

Oort19 - Op 11 mei stond de eerste officiele avondtocht op het programma. Deze keer maar drie deelnemers, bij een NO wind, kracht 4. Het was opkomend water, halverwege het tij toen we in de kajak stapten in de haven van Lauwersoog. Eenmaal het havenhoofd voorbij, kregen we de volle mep stroom en wind plus de interactie van de staande golven voor de havenmond. Het voelde even heftig aan, maar daar was ik zo aan gewend. Bert zette een stevig tempo in richting SMV4, dat kon toen nog, vanaf komend weekend is het daar gesloten. Met een uur lagen we bij Oort 19, een 3,7 mijl vanaf de haven. Het was een leuk partijtje tegen de wind en golven in, gesteund door een onderliggende inkomende stroom. 

Na een hapje en een drankje konden we de boeienlijn richting O11 moeilijk zien, wellicht dat de belichting over het water (met tegenlicht vanuit het westen) het ons moeilijk maakte. De O7 was in elk geval wel duidelijk zichtbaar, dus daar maar op gekoerst. En met die koers hebben we ook de gedachte verlaten om over Brakzand de terugreis in te zetten. Dus met de volle wind in de rug, tegen de stroom in, surfend naar huis. Ik had er veel plezier in, al konden mijn maten het minder waarderen zodra de waterdiepte van de geul flink toenam.

Een mooie avondtocht, in twee uur met wind, golven, surfen en mooie plaatjes. Al varende merk ik dat ik steeds minder plaatjes begin te schieten, omdat het beeld mij al redelijk bekend is. De lezer zal het dan ook met een incidenteel shot moeten doen, al kan ik vertellen dat de wadbeleving veel mooier is als je er echt een half uur in zit.    

KVW - Rondje Rottum 8 mei

Gronden van de Lauwers - De koninginnetocht van het jaar, rondje Rottum via het Sparregat , Gronden van de Lauwers, Simonszand en dan weer terug. Goed voor 54 km peddelen en voor ieder wat wils in bruto 10 uur varen. De tocht begon rustig, kabbelend en babbelend vanaf Noordpolderzijl naar het Sparregat. Een kleine NO 3 tegen, verder rustig zoeken naar de ingang, die deze keer gemarkeerd stond met een stel prikken (niet op de kaart overigens). Vervolgens de Noordzee op om de meeste stroom te pakken en daarmee de branding te vermijden.

Eenmaal boven de kop van Rottumerplaat bleek dat er veel branding stond waar we uiteindelijk moeilijk omheen zouden kunnen. Na een kort uitstel (even West varen) doken we er dan toch maar in. Het was geen branding, kort maar krachtig met een mooi zandstrand waar je weer kon verzamelen. Nee, dit is een branding tussen twee vaargeulen, gescheiden door en plaat van 1 tot 1,5 mijl. Ik voer op kop als richtingaanwijzer, anderen volgden. In de hogere golven raak je elkaar al makkelijk kwijt. Ik liet me vooral met een lage steun langzaam door de branding zakken, zijwaarts in de hoop dat anderen zouden volgen. Uiteindelijk bleek alleen Peter dat te doen, maar dan vooral om mij iets duidelijk te maken (bleek achteraf).

Eén van de deelnemers bleek te zijn gaan zwemmen, nooit fijn als je in een kano zit, maar eruit en dan door een halve mijl branding is ook geen pretje. Redden in de branding is lastig tot onmogelijk. Slepen in de branding is een gevaarlijke optie, maar met de termperatuur van het water vandaag de dag zou het best een goede optie geweest kunnen zijn. Maar de groep was er te klein voor. Een redder en een zwemmer, een onderkoelde tochtleider die met een relatief onbekende peddel zijn steunen en rollen niet goed kon inzetten en een vierde man. Goed in techniek en conditie, maar wellicht niet de man die verantwoordelijk voor dat groepje, moest gaan slepen. En zo sta je voor dilemma's waar je liever van te voren een keer goed over nagedacht hebt. Zelf lag ik veilig achter de branding te wachten op een teken van leven, zodat we de groep weer compleet konden maken. Niks zo erg als twee partijen die elkaar zoeken in de verkeerde richting.

Uiteindelijk kwam het allemaal weer bij elkaar, met een sleep richting Simonszand afgezakt en vervolgens daar de laatste branding genomen voor de plaat die ervoor ligt. Toen eruit, de mensen moesten warm en droog worden, wilden na 5 uur varen wel een keer uit de boot voor een sanitaire stop en een hapje. Vervolgens wadlopen tot aan het zwin en tenslotte nog het zwin al varend over naar Simonszand.

Simonszand, bekend van wind en zand, beide volop aanwezig vandaag, al hadden we de wind vanaf zee in de rug. Snel een aantal tenten opgezet, droge kleren aan, soep en worsten warm gemaakt, en smullen maar van al dat lekkers van thuis. Nadien een korte wandeling over het steeds maar kleinder wordende Simonszand en daarna weer snel te water. De branding was goed te doen, al had ik een herstart nodig om van de kant te komen. Vervolgens in een rustig tempo op huis aan, eerst oostelijk om de Spruit te mijden en toen zuidelijk de Zuid-Oost-Lauwers in . De fut bleek er bij een aantal flink uit te zijn, bij anderen was er nog genoeg. Ik moet die soep van Jasper ook maar eens proberen een volgende keer, het geeft hem vleugels.

Helaas was het Zielhoes al weer gesloten en hebben we op de winderige kade van Noordpolderzijl geevalueerd en afscheid van elkaar genomen. Het is een lange tocht en zeker een herhaling waard. Met dank aan Jasper, Herman, Friedeke, Peter en David.

KVW - Avondtocht Brakzand

Brakzand - De avondtochten zijn een soort van snuffeltochten op het wad voor alle leden van de KV Winsum. In principe varen we getijonafhankelijk en laten we ons inspireren door de omstandigheden. Ik heb een aantal dagen de windvoorspellingen gevolgd en de forse wind kracht 5 stond voor vandaag al de hele dag voorspeld op 4 in de avond. De windmetingen van Windfinder gaven echter een stevige 5 te zien de hele dag en ook mijn windmeter gaf een gemiddelde aan van 17,7 knopen tijdens een meetsessie van een halve minuut op de kade van Lauwersoog. Om 19.00 uur stond er dus nog steeds een stevige 5Bf uit het NO met uitschieters naar 6. Wat te doen?

Ik heb besloten het water op te gaan. Direct buiten de haven golfde het aardig maar niet onoverkomelijk. Op het water voelde het mij prima, maar het was toch duidelijk anders dan vanaf de kant. Aan de slag van Steven kon ik zien dat hij er moeite mee had. Hilde verweerde zich dapper tegen de wind en leek er raar genoeg minder problemen mee te hebben. De golven leken haar niet te deren, de bestuurbaarheid van de kano iets meer. Met Jasper snel de afspraak gemaakt om elk een mannetje te nemen en zo zijn we de geul overgestoken naar Brakzand. Hoewel de koers 30 was aanvankelijk, kwamen we ter hoogte van de Z16 uit ipv de Z18. Met onze snelheid bleken we niet opgewassen tegen de combinatie van wind en stroom. Eenmaal boven de plaat was het nog even zoeken naar rustiger water en toen we dat eenmaal gevonden hadden en iedereen er weer vertrouwen in had, voeren we over de plaat in iets meer oostelijke richting. Gebruikmakend van de geringe stroom boven de plaat en het veel rustiger vaarwater, konden we onze positie weer ten Oosten van de haven krijgen. De bedoeling was aanvankelijk om ter hoogte van de Z20 te keren en de weg naar huis te nemen langs lage wal. Dat was de veilige optie, maar ook de minst leerzame / leuke.

Ik nam het risico en stelde een rustige surf huiswaarts voor. Jasper opperde de veilige route, Hilde vond het surfen wel leuk afgelopen weekend en ik ontving geen duidelijk signaal van Steven dat hij opteerde voor de veilige kant. Maar in deze wind wil nog wel eens wat vervliegen. Rustig peddelend, wind en stroom in de rug, bereikten we de haven. Een enkele surf gaf ons wat snelheid, maar voor een eerste tocht met golven op groter water hielden we de rem erop. Ik wilde ook niet het risico lopen om al surfend de haven voorbij te schieten, dat zou ons weer veel werk tegen wind en stroom in opleveren en dat leek me teveel van het goede voor een eerste keer.

Eenmaal veilig in de haven, voelde het goed om het op deze winderige avond kort gehouden te hebben. Er zat genoeg spanning in deze tocht en het was een prima kennismaking met de golven op het wad. Na een enkele rol in de haven gingen we bij via de steiger voor de vissersboten aan wal. Het Pierenend was helaas al gesloten, anders was een bak koffie / warme chocomel een mooie afronding geweest van deze tocht voor bikkels. Komende dinsdag is de volgende tocht, met opkomend water in de 2e helft van de getijdestroom.

KVW - kaartenset 2010

Creabea - Jaarlijks komen er nieuwe kaarten uit van het Waddengebied omdat de markeringen nog wel eens wijzigen en omdat de platen nog wel eens wat willen verschuiven. Dit jaar heb ik een kaartenset gemaakt voor de vereninging. Een uur voor het uitzoeken van welke uitsnedes handig zijn voor de door ons geplande tochten, shoppen waar je voor niet te veel geld aan een goede kopie kunt komen, 4 uur snijden, plakken en knippen om voor de benodigde setjes de kaarten op A3-formaat samengesteld te krijgen en dan nog een keer 4 uur lamineren. Al met al erg veel gepruts en dat in een jaarlijkse cyclus. Gelukkig had ik dit jaar van meerdere kanten hulp bij het kopieren en snijden/knippen.
En dan kan het best een ontspannende bezigheid zijn.

KVW - Oefentocht IV - Lauwersmeer

Zoutkamperril - Na mijn trainingstocht van gisteren stond voor vandaag een rustige verenigingstocht gepland. Gelet op de tochtleider en de aangemelde deelnemers, kon het niet echt woest worden. Maar het weer besliste anders. Fikse buien en af en toe flink wat wind begeleidden ons aan het begin van de tocht. Zelfs tijdens de pauze moesten de boterhammen en stroopwafels beschermd worden voor de regen. Maar toen was het ook gedaan en konden we genieten van een zonnetje en lekker rugwindje.

Net voor een bui stapten we in aan de Zoutkamperril. Dick had meteen een mooi verhaal over Abelstokken, je kent ze wel, die prikken met al/niet samengebonden takken  als laterale markering van de vaarwegen. Het was een zekere Abel, met kennis van de Waddenzee, die deze methode gebruikte om de vaarwegen uit te zetten in de tijd dat Groningen nog een open zeeverbinding had met het Wad. Vandaar ook de naam Abelstokstertil als naam voor de brug die ter hoogte van de boomgaard (ook Abelstok geheten) tussen Mensingeweer en Wehe den Hoorn in ligt. De toon was gezet, Dick zat op de praatstoel, het tempo lag vanaf nu vast.

Zelf had ik mijn GPS op schoot en zag dat we goed 3 knopen haalden. Een klein spurtje bracht me tot 5,5 knoop tegen de wind in. Toen brak de bui los en peddelden we tegen de wind in richting Lauwersmeer. Daar stond een leuke wind kracht 4BF en de golven waren aan het Oosten van de Slenk lekker om te nemen. Na een uur bereikten we Stropersplaat waarvan we net in de verte een grote groep kanoers hadden zien vertrekken. Misschien een groep uit Zutphen, die kamperen geloof ik in april 4 weken op diverse plekken in het land. Ik zal het straks nog even googelen.

De halte bracht ons een natje en het droge, zowel qua eten en drinken als zon en regen. Na de rust vertrokken we met een leuke bries uit het NW weer richting Oostmahorn en nadat we het eiland gerond hadden, gingen we met de wind in de rug huiswaarts. Nu zou je verwachten dat je dan harder gaat, maar nee hoor, een van de deelnemers geniet van het tegen de wind in peddelen, maar weet met de wind in de rug geen raad. Dat werd dus een rustige terugtocht met een enkele surf van 6 knoop, maar over het algemeen moest ik bij 4 knoop al gas terugnemen om geen grote gaten te laten vallen.

Hoewel we maar met 3 kanovaarders deze tocht voeren, waren er wel 5 KVW-ers op het meer. Max verwelkomde ons nog vanaf de motorboot van zijn ouders toen hij door de Slenk voer en aan het eind van de Slenk zagen we een zeilbootje manoeuvreren waarvan we dachten dat het Friedeke wel eens zou kunnen zijn. Het leek erop of ze lag te wachten totdat we langszij wilden komen. En zo geschiedde. Altijd leuk om een bekend gezicht te zien en elkaar in deze wildernis van de elementen even aan te spreken.

Eenmaal in de Slenk kreeg onze windhapper weer praatjes en heb ik nog een keer geprobeerd de tellers van de GPS boven de 6 knopen te krijgen. Het is me niet gelukt met de Mariner, maar kenteren en steunen kan ik ook in deze schuit. Het was een mooie tocht, al is het maar omdat hij eindigt met zonneschijn. Met dank aan Hilde en Dick.