Lauwersmeer - De derde oefentocht van de KVW ging wederom over het Lauwersmeer. De afgegeven windverwachting O-NO 5 heeft Wim doen besluiten om net als vorige week in te stappen halverwege het Nieuw Robbengat, op de parkeerplaats vlak voor de camping.
Met een straffe oostenwind zetten Steven, Herman, Friedeke, Wim en ondergetekende koers naar Stropersplaat. In het begin hebben we even moeten experimenteren met de scheg om de juiste koers te houden en eenmaal op het Lauwersmeer ging het hard te keer. De wind van pal opzij maakte dat we het afvallen flink moesten corrigeren. Bovendien was de wind niet echt constant wat de koersvastheid niet direct bevorderde. Met Wim voorop en de rest er achter aan brachten we het tot de eerste ingang naar Stropersplaat.
Met een straffe oostenwind zetten Steven, Herman, Friedeke, Wim en ondergetekende koers naar Stropersplaat. In het begin hebben we even moeten experimenteren met de scheg om de juiste koers te houden en eenmaal op het Lauwersmeer ging het hard te keer. De wind van pal opzij maakte dat we het afvallen flink moesten corrigeren. Bovendien was de wind niet echt constant wat de koersvastheid niet direct bevorderde. Met Wim voorop en de rest er achter aan brachten we het tot de eerste ingang naar Stropersplaat.
Daar moesten we hard werken om vooruit te komen. In de verte een bootje, druk bezet met mensen, een oefening van de reddingsmaatschappij? Naarmate we dichterbij kwamen werd er heftiger gezwaaid en hebben we besloten het schip te bezoeken. Een motorboot met een zestal dames, goed in het zeilpak gestoken, maar alsnog aan de grond gelopen. Het maakt de galante prins in de mens wakker. Met een oude kaart en een halve instructie zijn ze het meer opgegaan, onbekend met het water, dat is vragen om verrassingen. De dames hadden de rode boeien willen volgen, op een afstandje, want bij de boei is het ondieper. Helaas, in dit geval was het beter geweest dichterbij te bevaren dan een 100 m er vandaan. Een plotselinge zandplaat verstoorde een mooi middagtochtje op het water.
Een peddel in de grond en het was ruim kniehoogte diep. Ik ben met Friedeke uitgestapt, Friedeke heeft de dames allemaal naar een kant van het schip gedirigeerd en samen hebben we ze vlot getrokken, al was het meer duwen zeg maar. Friedeke heeft ze haar nieuwe kaart meegegeven en met deze goede daad hebben we de dames uitgezwaaid, met de mededeling maar buitenom naar Stropersplaat te varen. We hebben ze niet meer gezien.
Maar nu komt het mooiste. Twee mensen, staand in het water, een kano was bij de hand, de andere was met de bewaarder inmiddels flink afgedreven. Ik ben snel in mijn kano gestapt en door gebrek aan activiteit bij de andere groep, is Herman afgezakt om hulp te bieden. Daar bleek een sleeplijn verworden tot spaghetti en moest hulp geboden worden. Uiteindelijk heb ik zelf de kayak van Friedeke opgehaald en is ze na lang wachten toch nog in kunnen stappen. De geredde dames zaten waarschijnlijk al aan de sherry voordat wij de operatie afgerond hadden.
De vermoeidheid sloeg toe maar daar heb je niks aan tegen een 5-6 BF. We moesten flink doorwerken om uiteindelijk Stropersplaat te halen. We hebben een mooi plekje opgezocht in de luwte en rustig droge kleren aangetrokken en geluncht. Goed eten, grazen zeg maar, tijdens een tocht als remedie tegen de hongerklop.
Na een half uur zijn we weer ingestapt en langs de zuidkant van Stropersplaat richting Oostmahorn gevaren; wind en golven in de rug, surfen maar!
Binnen no-time waren we terug, daarna hebben we flink moeten werken om tegen de iets gedraaide NO wind in te komen. Kompaskoers 30 om 0 te varen. Om de dag af te maken kregen we op weg naar het Nieuw Robbengat nog even flink de wind van voren en moesten we stevig aan het werk om toch nog bij de parkeerplaats te kunnen komen. Een uur eerder vertrokken, maar even laat aangekomen als de vorige week.
Een peddel in de grond en het was ruim kniehoogte diep. Ik ben met Friedeke uitgestapt, Friedeke heeft de dames allemaal naar een kant van het schip gedirigeerd en samen hebben we ze vlot getrokken, al was het meer duwen zeg maar. Friedeke heeft ze haar nieuwe kaart meegegeven en met deze goede daad hebben we de dames uitgezwaaid, met de mededeling maar buitenom naar Stropersplaat te varen. We hebben ze niet meer gezien.
Maar nu komt het mooiste. Twee mensen, staand in het water, een kano was bij de hand, de andere was met de bewaarder inmiddels flink afgedreven. Ik ben snel in mijn kano gestapt en door gebrek aan activiteit bij de andere groep, is Herman afgezakt om hulp te bieden. Daar bleek een sleeplijn verworden tot spaghetti en moest hulp geboden worden. Uiteindelijk heb ik zelf de kayak van Friedeke opgehaald en is ze na lang wachten toch nog in kunnen stappen. De geredde dames zaten waarschijnlijk al aan de sherry voordat wij de operatie afgerond hadden.
De vermoeidheid sloeg toe maar daar heb je niks aan tegen een 5-6 BF. We moesten flink doorwerken om uiteindelijk Stropersplaat te halen. We hebben een mooi plekje opgezocht in de luwte en rustig droge kleren aangetrokken en geluncht. Goed eten, grazen zeg maar, tijdens een tocht als remedie tegen de hongerklop.
Na een half uur zijn we weer ingestapt en langs de zuidkant van Stropersplaat richting Oostmahorn gevaren; wind en golven in de rug, surfen maar!
Binnen no-time waren we terug, daarna hebben we flink moeten werken om tegen de iets gedraaide NO wind in te komen. Kompaskoers 30 om 0 te varen. Om de dag af te maken kregen we op weg naar het Nieuw Robbengat nog even flink de wind van voren en moesten we stevig aan het werk om toch nog bij de parkeerplaats te kunnen komen. Een uur eerder vertrokken, maar even laat aangekomen als de vorige week.
Al met al, een leuke enerverende dag met veel afwisseling en genoeg stof om over na te denken. Komende woensdag, de eerste avondtocht. Ik ben benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten