Pieterpad

Gennep - Afgelopen weekend was het tijd voor ons halfjaarlijkse stukje Pieterpad. We doen dit al een aantal jaren, elk weekend twee etappes, in het voor- en in het najaar. Dit keer stonden de etappes Groesbeek - Gennep - Vierlingsbeek op het programma.

Vanaf Groesbeek zijn we direct het bos in gelopen. Het was wat dringen aan het begin, maar verderop na de eerste fotosessie hadden we toch de indruk dat we het bos voor ons zelf hadden. Het was een prachtige wandeling, door bos, langs akkerbouw en veeteelt, een enkel steil stuk en verder een prachtig glooiend gebied met mooie doorzichten naar Hoch Elten, Duitsland, over de maasvallei, de keizers kop, bronnen, vennetjes, stronken, holle paden en Christoffel taart net over de grens in Limburg. Als Limburger, Brabander en Limburger van Brabantse ouders heeft het toch iets speciaals om in de eigen omgeving te wandelen na 300 km in "vreemd" gebied in het Oosten van ons land.

Het was een korte etappe, dus nadat we onze spullen hadden achtergelaten in Hotel De Kroon in Gennep, moest Harold op zoek naar de rivier van dit stadje aan de Maas. Het bleek dat we door eerst de winkelstraat af te lopen parallel aan de rivier hadden gelopen. Uiteindelijk na het oversteken van de N271 en een dijk tegen het hoogstaande rivierwater ter bescherming van de weg, kwamen we bij de Maasbrug. "Als de Maas nu eens vol bier waas (hoorde ik onze gids nog zeggen)", lijkt me de tekst van een lokale carnavalskraker, maar de gedachte bracht ons weer terug naar het oorspronkelijke idee, een biertje op een mooi terras. Nu we hadden genoten van het uitzicht op de Maas, konden we genoegen nemen met het terras voor Hotel de Kroon, niet dat daar iets mis mee is, maar van een stadje aan de Maas, verwacht je een boulevard met terrassen met leven en uitzicht.

Het eten is iedere keer weer een discussiepunt. Vandaag had Harold de schone taak om de behoefte aan asperges (streekgebonden gerecht) van Theo, te schikken met de andere wensen, Chinees (Theo) en een eetcafé (in elk geval geen asperges) (Harm). We hebben nog even getwijfeld om in te gaan op het asperge menu van onze gastheren, maar uiteindelijk besloten we naar Loong Foong te gaan. Bij aankomst bleek "de chinees" a la carte te serveren en een buffet te hebben. Het buffet zag er zo uitnodigend uit dat we het a la carte gedeelte voor een volgende keer bewaren. Na een halve dag openbaar vervoer, gecombineerd met een halve dag wandelen, hebben we heerlijk gegeten en bijna alles kunnen proeven van het heerlijke buffet.

Na al die heerlijkheden had het lichaam behoefte aan enige rust. We hebben genoten van een extra rondje door het dorp, langs de Niers gewandeld en uiteindelijk onze opties nog eens bekeken. De Witte Olifant klonk veelbelovend (Harold kan vast nog wel uitleggen waarom (een heilig dier (want wit) en daarmee nutteloos (want niet inzetbaar voor het werk)) maar bleek ook later op de avond een lege dop. De Typhoon vlakbij de Kroon bleek ook op de tijdstippen dat wij er kwamen moeite te hebben klandizie te trekken. Dan maar terug de winkelstraat in en bij de Happerij en Tapperij een nazit georganiseerd. Bij een enkeling zat het buffet nog in de weg om vrijelijk te genieten van een Gulpener Korenwolf, maar dat mocht de pret verder niet drukken.

Om half een had Theo de mededeling dat als we na 24.00 uur wilden terugkeren naar het hotel, dat we dan van te voren even iets hadden moeten regelen. Toevallig(?) had hij bij aankomst in Nijmegen al de stelling gehuldigd dat het niet bij één leugen dit weekend zou blijven en gelukkig pastte één van beide sleutels op de voordeur en hebben we ons bed gevonden.

Na een goede nachtrust in dit zo rustige stadje, hebben we het ontbijt tot ons genomen en vervolgens de wandeling voortgezet. Eenmaal Gennep uit wandel je door prachtige bossen, heidevelden en cultuurland. In Afferden hebben we nog een Apfelstrudel tot ons genomen en een uur later waren we in Vierlingsbeek. Het toeval wilde dat het station toch iets verder van de kerk af lag waardoor we bij aankomst de trein naar Nijmegen net zagen wegrijden. Dan konden we nu Harold uitzwaaien naar Maastricht, ware het niet dat Veolia de trein van 13.37 uur uit het rooster had gehaald. Zonder kaartje (want de automaat was stuk) hebben we de reis naar Nijmegen gemaakt en van daaruit zijn we ieder ons weegs gegaan.

Het was een mooi weekend, alle onderwerpen zijn de revue weer gepasseerd en de goede voornemens voor een volgende tocht zijn alweer gemaakt. Dat worden langere etappes en daar ga ik toch maar eens beter voorbereid aan meedoen. Ook met nieuwe schoenen en korte etappes loop ik blaren en heb ik een geirriteerde spier opgelopen. Dat kan ik dan niet gebruiken.

KVW Avondtocht 23 april 2008

Lauwersoog Haven - Vanavond hebben we als KVW de eerste avondtocht op het wad gevaren. Met vijf mannen zijn we het water op gegaan na een prachtige voorjaarsdag.

De wind was oostelijk, maar erg zwak, 3 BF. Met laagwater om 19.05 uur in de Haven, zijn we om 19.00 uur vertrokken en zaten we om 20.00 uur op de kust van Schiermonnikoog (direct achter de Glinder). De lucht betrok, zoals je kunt zien op de foto en van een mooie avondzon was dit keer geen sprake. Desondanks was het een mooie avond waarin we in een rustig tempo onze eerste zeetocht hebben gevaren. Dat smaakt naar meer!

KVW Oefentocht III - 19 april

Lauwersmeer - De derde oefentocht van de KVW ging wederom over het Lauwersmeer. De afgegeven windverwachting O-NO 5 heeft Wim doen besluiten om net als vorige week in te stappen halverwege het Nieuw Robbengat, op de parkeerplaats vlak voor de camping.

Met een straffe oostenwind zetten Steven, Herman, Friedeke, Wim en ondergetekende koers naar Stropersplaat. In het begin hebben we even moeten experimenteren met de scheg om de juiste koers te houden en eenmaal op het Lauwersmeer ging het hard te keer. De wind van pal opzij maakte dat we het afvallen flink moesten corrigeren. Bovendien was de wind niet echt constant wat de koersvastheid niet direct bevorderde. Met Wim voorop en de rest er achter aan brachten we het tot de eerste ingang naar Stropersplaat.

Daar moesten we hard werken om vooruit te komen. In de verte een bootje, druk bezet met mensen, een oefening van de reddingsmaatschappij? Naarmate we dichterbij kwamen werd er heftiger gezwaaid en hebben we besloten het schip te bezoeken. Een motorboot met een zestal dames, goed in het zeilpak gestoken, maar alsnog aan de grond gelopen. Het maakt de galante prins in de mens wakker. Met een oude kaart en een halve instructie zijn ze het meer opgegaan, onbekend met het water, dat is vragen om verrassingen. De dames hadden de rode boeien willen volgen, op een afstandje, want bij de boei is het ondieper. Helaas, in dit geval was het beter geweest dichterbij te bevaren dan een 100 m er vandaan. Een plotselinge zandplaat verstoorde een mooi middagtochtje op het water.
Een peddel in de grond en het was ruim kniehoogte diep. Ik ben met Friedeke uitgestapt, Friedeke heeft de dames allemaal naar een kant van het schip gedirigeerd en samen hebben we ze vlot getrokken, al was het meer duwen zeg maar. Friedeke heeft ze haar nieuwe kaart meegegeven en met deze goede daad hebben we de dames uitgezwaaid, met de mededeling maar buitenom naar Stropersplaat te varen. We hebben ze niet meer gezien.
Maar nu komt het mooiste. Twee mensen, staand in het water, een kano was bij de hand, de andere was met de bewaarder inmiddels flink afgedreven. Ik ben snel in mijn kano gestapt en door gebrek aan activiteit bij de andere groep, is Herman afgezakt om hulp te bieden. Daar bleek een sleeplijn verworden tot spaghetti en moest hulp geboden worden. Uiteindelijk heb ik zelf de kayak van Friedeke opgehaald en is ze na lang wachten toch nog in kunnen stappen. De geredde dames zaten waarschijnlijk al aan de sherry voordat wij de operatie afgerond hadden.
De vermoeidheid sloeg toe maar daar heb je niks aan tegen een 5-6 BF. We moesten flink doorwerken om uiteindelijk Stropersplaat te halen. We hebben een mooi plekje opgezocht in de luwte en rustig droge kleren aangetrokken en geluncht. Goed eten, grazen zeg maar, tijdens een tocht als remedie tegen de hongerklop.
Na een half uur zijn we weer ingestapt en langs de zuidkant van Stropersplaat richting Oostmahorn gevaren; wind en golven in de rug, surfen maar!
Binnen no-time waren we terug, daarna hebben we flink moeten werken om tegen de iets gedraaide NO wind in te komen. Kompaskoers 30 om 0 te varen. Om de dag af te maken kregen we op weg naar het Nieuw Robbengat nog even flink de wind van voren en moesten we stevig aan het werk om toch nog bij de parkeerplaats te kunnen komen. Een uur eerder vertrokken, maar even laat aangekomen als de vorige week.

Al met al, een leuke enerverende dag met veel afwisseling en genoeg stof om over na te denken. Komende woensdag, de eerste avondtocht. Ik ben benieuwd.

KVW Oefentocht II - 13 april

Lauwersmeer - Vandaag heb ik de tweede oefentocht van de KVW gevaren samen met Sjoerd, Wim, Steven, Mathilde, Herman en Rein.
We hebben de auto's geparkeerd aan het nieuw opgepoetste parkeerterrein tussen het Boze wijf en de camping en hebben aldaar onze kano's ingeladen en te water gelaten. Net voorbij de jachthaven hebben we Rein opgepikt en zijn we doorgevaren naar Oostmahorn. Een rustige zuidwestenwind, kracht 3 probeerde ons van koers te krijgen. Het weer was droog en zag er vanaf een afstandje dreigend uit. Toch hebben we de oversteek gemaakt naar Stropersplaat. Onderweg kregen we begeleiding van het onweer in het Noorden en bij aankomst was er een welkomsbuitje dat een enkeling van ons ertoe bracht om zijn tent op te zetten. Goed idee overigens om standaard een schuiltentje mee te nemen.

Rein heeft ons bijgepraat over het nut, de noodzaak en het gebruik van een marifoon voor een club als de KVW. Waarvoor dank, we zullen er de komende zeetochten zeker ons voordeel mee doen en de pauze ging op deze manier vandaag snel voorbij.

De terugweg hebben we rustig ingezet en een enkeling kreeg het aan het eind nog even zwaar. Afsluitend naar de haven toe nog even een bui waar we goed nat van zijn geworden. De eindspurt van Steven werd begeleid met een prachtige zon en uiteindelijk zijn we bijna droog op onze bestemming aangeland.

Het was al met al een rustig tochtje, begeleid door wisselvallig weer, prima gelegenheid om vertrouwd te raken met een nieuwe boot en het open water.

Lauwersmeer

Stropersplaat - Rust op het werk en een mooie dag nodigen altijd uit tot een tochtje varen. Afgelopen woensdag met Rein en Steven een rondje over het Lauwersmeer gemaakt. Relaxed en soms ook stevig doorgetrokken om conditie op te bouwen. De wind draaide van ZW naar NW en hadden we daarmee vooral tegen (en conditioneel gezien mee)! Verder prima weer en rustig water. Dan mag het er zondag wat steviger waaien.

Vast schot

Afgelopen donderdag heb ik mijn Mariner terug gekregen. Hij is een paar weken weg geweest voor het plaatsen van een vast schot. Ondanks de ZW 5 en de veiligheidsregels heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben naar de hoek van de Bant gereden. Vol overgave heb ik genoten van de wind en de golven en de rust aan mijn voeten die een dergelijk schot me biedt. Af en toe een windvlaag onder mijn peddel die me een tikje uit balans bracht, verder heb ik heerlijk gevaren.
Na Oostmahorn heb ik nog even aan de wijze woorden van Jelle gedacht; Je hebt het nooit zelf gedaan, het is altijd een onverwachte golf en het water is nog (te) koud (om alleen te gaan). Ik heb dus nog even doorgepeddeld en ben vervolgens met wind en golven in de rug terug gesurfd. Een geweldig gevoel.
En een vast schot, dat is de de prijs en het wachten zeker waard.