Zoutkamp – Zaterdag stond een tocht van Lauwersoog naar Engelsmanplaat en via Schiermonnikoog – West weer terug naar Lauwersoog op het programma. Een mooie tocht voor beginners en gevorderden. Helaas had ik uiteindelijk geen aanmeldingen en heb ik de tocht afgelast (voor hen die zich niet aanmelden en toch mee willen). Dat geeft ruimte voor uitslapen, rustig in huis wat dingen aan kant doen en dan alsnog te besluiten om zelf een stukje te gaan varen. Om 12.00 uur pakte ik mijn spullen en lag om 12.30 uur te water. Een beetje eten en drinken mee, een NW4 en veel zon. Ik wilde meer varen dan mijn rondje Baflo van ruim 20 km en dacht er aan om daar wat aan toe te voegen. Al varende heb ik het plan omgedraaid en besloten het Reitdiep af te zakken en dan na verloop van tijd te besluiten een keer om te keren. Ik voer langs Schaphalsterzijl, Roode Haan, Electra uiteindelijk naar Zoutkamp. Geen vuiltje aan de lucht, wel veel wind tegen op een aantal stukken en verder soms ook sneller dan een sloep of zeilboot op de motor. De grotere motorboten voeren natuurlijk weer harder dan mijn 8 km/uur, vooral Duits of Zeeuws.
Na een korte lunch heb ik mijn rug gestrekt en een 5-tal minuten op het tallud gelegen. Vervolgens de terugtocht aanvaard. Wederom over het Reitdiep, zoveel mogelijk wind mee pakkend voer ik terug. Het varen voelde veel lichter aan dan op de heenreis en dat was een goed teken, het lijf begon toch al aan te geven dat het ingezette plan wellicht wat veel van het goede is geweest. Wederom langs Electra, Roode Haan en Schaphalsterzijl toog ik op huis aan. Kramp in mijn bovenbenen en boven in de rug zijn zaken die ik niet eerder heb meegemaakt. Is vlakwater varen dan echt anders dan op zee? Daar is een retourtje Simonszand qua varen gelijkwaardig qua af te leggen afstand en vaartijd. Misschien pauzeren we langer op een plaat en nemen we meer eten mee. Rust doet wonderen uiteindelijk. Verder ligt het tempo bij varen op zee vaak wat lager om wat over te houden voor onvoorziene situaties. Een idee van iemand die ik later tijdens de Nacht van de Kunst en de Wetenschap trof, wellicht maken de golven op zee ook wel dat je meer spieren inzet en dus ook vaker de spanning van je spieren afhaalt. Ik zal het gaan ervaren bij het kanokamp in Morbihan, daar zijn in elk geval golven en ik hoop maar dat ik ondertussen voldoende kilometers in mijn lijf heb om mijzelf daar niet tegen te komen. Wellicht dat ik meer golven had moeten opzoeken? De voorbereiding voor een kamp is in zekere mate het gevolg van ervaringen uit eerdere kampen. Ben benieuwd waar de nieuwe accenten zullen komen te liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten