Niets bleek minder waar. De tall ships gingen op eigen kracht op een door hun zelf gekozen moment de haven uit. Allemaal op de motor, geen zeil te bekennen. En sporadisch kwam je onderweg een schip tegen. Wij hebben vooral enkele begeleidende zeilschepen kunnen bewonderen.
De haven van Delfzijl is vrij lang en voor een kano moet je daar zeg maar flink voor om varen (van Noord naar Zuid om de ingang te bereiken en vervolgens weer terug naar Noord om bij de tall ships te komen, nadien te herhalen om weer thuis te kunnen komen). De leiding had ’s ochtends dan ook bedacht dat we de haven zelf niet in zouden varen. Dat was voor mij een tegenvaller omdat ik onderdeel van de parade had willen zijn met bollende zeilen in de wind en mensenmassa’s aan de kant. Afijn, we zijn in Delfzijl gestrand en dat heeft ons een route langs het industriecomplex bespaard, hebben we ons omgekleed en een wandeling over het Delfsail terrein gemaakt. Ingeklemd tussen de kade en de tenten met friet, worst, drank, etc. liepen we tussen mensen die zich beklaagden over de prijzen van de versnaperingen. Voor mij een grote deceptie, de have nots die de grandeur van de schepen komen bewonderen en zich vervolgens beklagen over de horeca. Dat is een totaal ander beeld dan TV Noord ons voorspiegelt over de grandeur van deze happening.
Voor mij staat de volgende keer gewoon het tochtje Willemsduin weer op het programma, van de natuurlijke rust en schoonheid kan ik geen genoeg krijgen.
Qua varen was het een rustdag zeg maar. Toeren door de Eemshaven en vervolgens langs de Hondpaap afzakken naar Delfzijl. Daar wordt een mens niet moe van en de wind was ons goed gezind (W3 en flink wat zon). Toch had ik ’s avonds flink wat spieren die lieten weten dat ze er waren, dat zal het wennen aan de boot en de nieuwe peddel zijn (hoop ik), anders krijg ik het nog zwaar binnenkort op Vlieland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten