Het begon deze ochtend vroeg, we verzamelden om 8.00 uur bij de loods. De laatste komt dan natuurlijk 20 minuten te laat om 8.35 uur maar dat mag de pret niet drukken. Eenmaal in de vissershaven, bleek de TKBN er ook een tocht te varen; 15 deelnemers en twee man begeleiding. Met de acht van de KVW zou het druk worden op het wad. Dat viel best mee, de TKBN had een tocht over Engelsmanplaat in gedachten en dan via Schier West terug. Wij zouden slechts naar de passantenhaven van Schier varen voor een cappucino en een stuk appelgebak in het dorp.
En zo geschiedde. Onder een heerlijke zon gingen we minder dan 2 uur voor TLW Lauwersoog te water. Eenmaal bij de geul naar de passantenhaven van Schier bleek het een tikkeltje aan de late kant voor een onbelemmerde doortocht. Volgens goed Fries gebruik zijn we gaan klunen door het slik; wadlopen voor kanovaarders zeg maar. Vaste grond, slik en oesters is wat we tegenkwamen. Met name die oesters zijn vlijmscherp, goed dat ik dikke zolen onder mijn schoenen heb al heb ik de pleisters voor de dag moeten halen en het verband om een flinke jaap in de hand van Friedeke af te kunnen dekken. Venijnig spul, die oesters. Van mij mogen ze in de grond blijven liggen.
Eenmaal in de haven (die was wel uitgebaggerd) hebben we onze burgerkleren aangetrokken en zijn we gaan passagieren. Een heerlijke wandeling langs het duin over het strand, en dat is werkelijk heel breed en loopt aan de horizon over in Engelsmanplaat en Rif. Die vier kilometer zeegat daartussen kon je nauwelijks zien. Na het wandelen is het goed toeven op het terras. Waaiden we in de haven zowat van de pier, in het dorp was geen zuchtje wind en liep de termperatuur flink op. Een cappucino met appelgebak en een enkel biertje maakten dat het net als op vakantie was. En dat waren we eigenlijk ook wel.
De weg terug verliep voorspoedig, strak oversteken over Brakzand alsof er geen zandbank zou liggen. Een enkele peddelslag hebben we nog wel de grond geraakt, maar verder verliep het voorspoedig. In de geul werd het 'spannend'; de wind had aardig vrij spel op het Wad en het water werd mede door de diepte wat onstuimiger. Stroom tegen wind, geeft altijd een kortere en steilere golf. Ik heb lekker gevaren, al liep mijn schip als een mammoettanker over de ondiepten. Onhandelbaar zigzaggend en nauwelijks te besturen, het zal de belading geweest zijn. Na de vlakke Kajet van gisteren, liep het duidelijk wat moeizamer; meer diepgang, meer lengte en meer kiel.
Ik gloei nog na van de zon en kijk al weer uit naar onze volgende tocht, woensdag a.s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten