KVW Oefentocht - Lauwersmeer

Hoek van de Bant - De kop is er af. De eerste "april"-tocht van het nieuwe vaarseizoen is gemaakt. Ter voorbereiding van de tochten op zee, varen we in april onze conditie ronden over het Lauwersmeer. Even weer wennen aan de boot en mogelijk de golven.
Gisteren was het echter erg rustig met de wind. Op een vlak meer vertrokken we vanaf de Hoek van de Bant met een groep van in totaal 7 personen. Dit jaar hebben we al vast één nieuwe enthousiaste aanwinst in de zeesectie die er helemaal voor wil gaan. Henk!
Het was nog even wennen op het grote water in een geleende boot. Verder zullen we Henk naast de zwembadtraining gericht op reddingen ook nog wat andere technieken moeten bijbrengen om hem een efficiente slagtechniek eigen te maken.
De regen maakte wel al meteen duidelijk dat een t-shirt onder een anorak niet voldoende is. De eerste lessen zijn geleerd zeg maar op een overigens rustig en leeg vaarwater. Op de terugweg hadden we een N3 tegen. Het mag geen naam hebben maar voor een huiler, zoals ze dat bij Natsec zeggen, toch nog even lastig, zeker als de voetsteunen niet gelijk staan.
Voor mijzelf was het weer een weerzien van bekende gezichten en het opnieuw beleven van het buiten leven. Het voorjaar komt eraan en alles staat op springen om daar aan deel te nemen.
Mijn knie heeft tijdens het varen geen krimp gegeven. Wel vernam ik de belasting al direct bij thuiskomst en ook vandaag tijdens het autorijden en de wandeling door het Dwingelderveld. Dat heeft dus nog wat tijd nodig.

Thermal Protective Aid

Onlangs heb ik bij GKV een informatieavond bijgewoond over het effect van koude op het menselijk lichaam, over kleding (voor varen boven water) en over kleding in het geval je te water raakt.

Ik wil niet overal op ingaan, maar er is die avond een leuk alternatief geboden voor de overlevingszak de Thermal Protective Aid, kortweg TPA.

Het leuke van zo'n TPA is dat het een rits en een capuchon heeft. Verder is het even ruim als een overlevingszak en zijn er verschillende uitvoeringen van (Stearns, Ascotherm, ... ).

In de professionele scheepvaart wordt een TPA bijgeleverd bij een reddingsvlot, zodat je je daar in kunt opwarmen resp. kunt voorkomen dat je snel je warmte kwijt raakt.

Het idee achter deze zak is dat het verwarmen van natte kleding van 5 tot zeg 33 graden, een zesde van de energie kost die je nodig hebt om water te laten verdampen uit je natte kleding. Hij is winddicht en daarmee een ideale "overjas" voor een winderige plaat.

KVW - zaterdagvaren

Het weekend voor mijn knieoperatie heb ik voor het eerste sinds lange tijd weer in mijn boot gezeten. Ik kon het niet verdragen dat ik na de operatie mogelijk nog 6 weken niet zou kunnen varen. De eerste tocht, op zaterdag, was een beproeving. Al na twintig minuten sputterde mijn rug tegen en ook mijn conditie was nog op kerstniveau zal ik maar zeggen.

De zondag daarop hebben we met een man of 4 het Lauwersmeer bezocht. Dat ging al beter, al was het een moeizaam begin. Van dit soort prille voorjaarstochten leer ik vooral dat het nog steeds loont om in de winter door te blijven varen; de conditie gaat in de wintermaanden gierend achteruit.

Na de operatie aan mijn knie is het wandelen een heel stuk slechter geworden. Ik kon hooguit 600 meter lopen en dan moest ik ook echt rust nemen. Net genoeg voor een gang naar de winkel of de kapper. Daar komt langzamerhand verandering in. Vorige week kromp ik nog in elkaar van de pijn bij een zijwaartse tegendruk op de knie (door over een scheef liggende stoeptegel te schuren met mijn schoen). Dat lijkt vandaag ineens een heel stuk minder te zijn. Mogelijk dat dat ook weer ligt aan de extra doorbloeding die ik gisteren heb gegenereerd. Ik zat al drie weken niet meer in mijn boot en wilde het toch maar proberen. De rug hield het aanmerkelijk beter en verder heb ik het slagtempo aangepast aan de toch iets te warme kleding voor dit winterseizoen. Een waterdichte anorak met manchetten om de polsen en de nek is dan misschien wel goed voor het geval je te water zou raken, varend boven water kan ik mijn warmte echter niet kwijt. Al snel ging de muts af en uiteindelijk ook de handschoenen uit om de warmteproductie de baas te blijven.

Over het slagtempo ben ik nog niet helemaal tevreden, maar in de kano heb ik niet echt last van het benodigde herstel na de operatie. Het overdragen van de kano bij de nu afgesloten sluis bij Schaphalsterzijl was daarentegen wel een beproeving voor lijf en leden. Gelukkig vergeet het lichaam snel de pijn en kon ik daarna onder een verkoelend buitje over het Reitdiep naar de Kromme Raken.

Toen ik terug kwam bij de loods trof ik Vincent weer aan. Hij is bezig met het betegelen en het inwassen van de voegen van de doucheruimte en we hadden elkaar voorafgaand aan het tochtje al gesproken. Nadat ik de boot had gestald hebben we in de verblijfsruimte nog even nagepraat. Voor zover ik het kan beoordelen hebben we na de klusdag begin april een prachtige douche en kan het echte seizoen beginnen.