Lauwersoog – De eerste waddenzeetocht van het jaar stond voor vandaag op de planning. Vol goede zin togen we naar Lauwersoog. Helaas is daar de laatste weken wat veranderd aan het parkeerbeleid, het is overal maximaal 2 uur parkeren en dat is wat kort voor een dagtocht. Verder zijn de lang parkeervelden voor Schiermonnikoog voorzien van slagbomen, dus ook daar konden we de auto niet kwijt. Wat te doen?
Uiteindelijk een opening gevonden in een hek om een nog niet geclaimd grasveld en daar de voiture maar geparkeerd. Deze week maar eens contact opnemen met de havendienst of er niet iets te regelen valt na 30 jaar gebruik van de havenfaciliteiten.
Dus met enige vertraging ingestapt bij de steiger van de Dageraad en vervolgens het water op. Een test met de radar leverde als resultaat dat we als groep niet op de radar zichtbaar zijn voor de vuurtoren, visueel was het contact blijkbaar goed. De NNO 4 Bft gaf een wat lastige golfslag, de geul volgend naar de Geul van Brakzand. Daarom maar direct proberen over te steken naar de jachthaven. Er stond echter een fikse afgaande stroom en de wind joeg de bovenlaag van het water nog harder van het wad af. Het verzet was dan ook groot en we moesten flink bijsturen om een transitokoers vol te kunnen houden.
De tocht verliep vaartechnisch zonder incidenten en na 1,5 uur zetten we de schepen op de wal in de haven van Schiermonnikoog. Even omkleden uit de wind, daarna een soepje en vervolgens op voor de appeltaart in het dorp. Heerlijk uit de wind, zaten we op het terras van het hotel in de zon ons te verbazen over de rust op het eiland. Verder is het natuurlijk op en top genieten in de zon met een stukje appeltaart of een kop mosterdsoep. We komen er graag nog een keer terug.
De terugweg leek een weg met hindernissen te worden. Het liep inmiddels tegen 2 uur voor TLW en de boeien van de vaargeul lagen reeds op hun kant. Toch maar ingestapt en er het beste van gehoopt. Hier en daar schrapend over een mosselbank konden we onze tocht via Harm geultje naar de Groote Siege volbrengen. Toch weer een mooie ervaring, het wad bij laag water, varend tussen de platen in plaats er over heen. Vervolgens met de wind in de rug en de volle stroom mee naar de Glinder afgezakt en bij GL13 de bocht proberen af te steken om zo dicht mogelijk op het Roode Hoofd varend uiteindelijk zo min mogelijk tegen de stroom in te hoeven peddelen. Aldus geschiedde en haalden we binnen de geplande tijd Lauwersoog.
Het was een mooie tocht met verrassende elementen en prachtig weer. Voor dit soort dagen zoek je het wad op. Nu nog even langs de havendienst om dat ook in de toekomst mogelijk te maken.