Winsum – Nu de loods vol staat met een beladen trailer, is het moeilijk om bij mijn schip te komen. Vandaar dat ik een verenigingsboot uit het schap gehaald heb, de Vanellus Vanellus geschonken door Eilt. Als peddel trok ik een Lendall uit het rek, in gewicht duidelijk zwaarder dan mijn Bracsa laat staan de Werner. Het schip voelde in het begin wat instabieler aan, het is altijd even wennen in het begin aan ander materiaal. De tocht verliep voorspoedig, een ZO 3 gaf een lichte achterstand op mijn tussentijden van de vorige ronde toen er geen zuchtje wind te bespeuren viel. Vanaf het begin leek het varen moeizamer te gaan, het koste gewoon meer energie. De tocht verliep zwaarder, deels wellicht door de andere peddelvorm en vooral door het gewicht daarvan. Bij mijn Werner en de Bracsa voel ik ook een flink verschil. Uiteindelijk voelt het veiliger om met de iets zwaardere en stevigere Bracsa te varen dan met de ultralichte deelbare Werner. Ook dat is wellicht nog even wennen, ik zal voor de gewenning mijn Werner vanavond mee het zwembad in nemen.
Ik sloot de tocht af met een sprint die werd 'gefrustreerd' door een tokkel die achter aan het schip een spoor trok in het water. Het zijn vaak maar kleine dingen die je in de weg gaan zitten. Al met al gaf de GPS een 3 minuten vertraging op 2,5 uur t.o.v. mijn vorige trip. Het gemiddelde lag boven de 8 km/uur, het maximum tegen de 10. Wat opviel was dat deze ronde 6oo m korter zou zijn geweest dan de vorige. Van bodemdaling had ik gehoord, maar dat de vorige (hoge) waterstand mijn tocht 600 m langer gemaakt zou hebben? Lijkt me sterk.