Een slottocht heeft ook iets definitiefs. En gisteren mocht ik dan ook met wel 10 man het wad op, de laatste geplande tocht van het seizoen, mogelijk ook de laatste stralende dag. Een hoge opkomst, met bijna alle tochtleiders en de huilers van de afgelopen twee jaar. Het niveauverschil merk je dan vooral aan het eind van de dag waarbij het lijf het laat afweten door gebrek aan training of gebrek aan capaciteit om de lichaamseigen vetten om te zetten in arbeid.
Verder een heerlijke dag om te struinen over het wad; vanaf Lauwersoog oostwaarts tot aan Oort 13, dan een stukje noordelijk tot een boei van waarschijnlijk een uitgezet net en daarna met de wind in de rug naar de Veerhaven. Aldaar een korte pauze om de groep weer bij elkaar te krijgen en de inwendige mens te versterken. Binnen twee uur meerden we af op de trailerhelling. Degene die de boot met droge voeten de lege kade op wist te slepen naast de trailerhelling werd direct verwelkomd met het verzoek de kajak te verplaatsen. De plaatselijke voorschriften moeten nu eenmaal gevolgd worden, hetgeen de uitbater van het restaurant prompt op gederfde inkomsten kwam te staan. De buidel bleef deze keer dicht en we hebben een half uur gepauzeerd op de kade. Heerlijk genietend van de middagzon en het mooie licht.
De terugweg verliep voorspoedig, de verlaging door de zuiden wind was afgenomen, maar Brakzand liep eerder leeg dan ik gewend ben. We hoefden niet te lopen, maar de groep sloeg wel uit elkaar. Een grote groep bij elkaar houden is ook lastig. Ik wil onder deze omstandigheden niet optreden als politie agent, voor ik het weet ben ik mijn groepje kwijt(!), maar het totaal losgeslagen peddelen viel me uiteindelijk wel tegen, ook van degenen die als tochtleider door het leven gaan. Nu heb ik op een bepaald moment wel het commando pinkelen gegeven, zodat een ieder vrijelijk zijn weg kon vinden over het snel leeglopende Brakzand. Dat gaf nog niet direct een vrijbrief om maar meteen door te steken naar de haven, waar een gezamenlijke thuiskomst beter was geweest, zeker als ik van een afstand toe moet zien hoe de groep verspreid voor de ingang van de haven de toegang voor de snelvarende Esonborg belemmert en geen duidelijke signalen geeft dat er ruimte gelaten wordt voor het schip. Vanaf de kant (als klein schip) heb je nu eenmaal beter zicht dan van boven op een groter schip. Dat verschil zou men toch in moeten zien ondertussen.
Awel, geen man over boord, dus we mogen spreken van een genoeglijke dag.
Het parkeren ging goed, via de havenmeester zijn we gewezen op de steigers achter in de haven. Daar konden we veilig voor het parkeerbeleid de auto een dag laten staan op het grasveld voor lang parkeren Schiermonnikoog en via de steiger van o.a. de Dageraad te water gaan.
Met een goed gevoel en gebrand door de zon reden we terug naar de loods. Een deel van de groep stopte nog even bij een van de vele visrestaurants in de haven, een ander deel reed direct naar moeders stamppot. We namen afscheid in de hoop nog zo'n mooie dag te mogen meemaken dit jaar.
Rundumhause - Buurman vangt snoek in water gelegen achter het huis. Zou de omvang van deze buurtgenoot het dragen van een helm op het water rechtvaardigen? 